Tanuki-Manga

Zachęcająca recenzja. Zastanawia mnie tylko, czy to dzielenie czytelników na płeć jest aby zasadne? Bo wspominasz o tym kilka razy, tymczasem spotykam się z najprzeróżniejszymi gustami u znajomych i bynajmniej nie kończy się na „emocjonalne to dla kobiet, akcja to dla chłopców”. Inna rzecz, że zgadzam się z podziałem akurat yuri (analogicznie byłoby w wypadku yaoi) na pozycje dla kobiet, w szczególności homoseksualnych kobiet, które istotnie o owej homoseksualności traktują, oraz pozycje yuri mające być czysto erotycznym fanserwisem, głównie dla płci przeciwnej (choć tu też nie tylko przecież). Zabawne, że równoległa recenzja na yuri ([link] wspomina prostotę kreski jako zaletę – tu przyznaję, że też lubię rozbudowane tła, a ich brak wygląda mi na lenistwo autorki. Nie miałam dotąd zamiaru nawet do tej mangi zaglądać, jednak może jak będzie okazja to się skuszę, z opisów, obu, wynika, że jest lepsza niż myślałam.

Widzę po komentarzach niżej, że odbieram tę mangę zupełnie inaczej. Możliwe, że autorzy mieli pomysł na smutną historię z elementami psychicznego maltretowania, skłonnościami samobójczymi etc. Ale w istocie wykonanie – sposób opisania przeszłości bohaterki oraz rozważania jej samej mają dla mnie głębię z początkowych rozdziałów „Ani z Zielonego Wzgórza”. Jakieś to takie wszystko spłycone, przesłodzone, a cały drugi  kliknij: ukryte  tom wygląda jak Harlequin. Nie czuję w tej historii nic depresyjnego, ani ciężkiego. Chyba, że dla kogoś już sama tematyka z hasłem „samobójstwo” jest ciężka do przełknięcia. Czytało się jednak bardzo szybko, bo byłam ciekawa jak się skończy  kliknij: ukryte  - a z zakończenia manga aż się lepiła od nierealistycznego lukru XD Dałam o tym temat na forum yuri.

Cóż, po tym jak zachwyciło mnie anime, manga dostarczyła raczej wielkiego „WTF” na twarzy, tak więc nie pozostaje nic innego, jak zgodzić się z recenzją. Ze światem Blue Drop jest problem taki, że tematyka ma potencjał na coś miary Neo Genesis Evangelion, ten potencjał się czuje, tak przy anime jak mandze i jest on bardzo boleśnie niewykorzystany. O ile jeszcze przy anime niedosyt złagodziła generalna „słodycz” serii, która akurat do mnie przemówiła, o tyle w mandze jest chaos, fanservis i – właściwie nie wiadomo co. Wielka szkoda, bo Arume mogłyby być cudowne. Aż się chce napisać o nich fanfik.

Bardzo piękna recenzja. Złożona psychologia bohaterów, głęboka emocjonalność i uduchowienie to coś, czego zawsze w mangach szukam, a rzadko znajduję. Opis zdecydowanie zachęcił mnie do przeczytania, tylko czy można to dostać w jakimś europejskim języku?