Tanuki-Manga

Mam do niej ogromny sentyment. Nie do końca pamiętam jak zaczęło się moje zainteresowanie tą mangą, ale dobrze wiem, że swój początek miało się już prawie naście lat temu. Nie miałam wtedy dostępu do mangi, ale zakochana byłam w obrazkach, gifach, filmikach. Przeczytałam każdą stronę dotyczącą Angel Sanctuary, obejrzałam nawet anime, ale do mangi nie umywa się zupełnie. W końcu wydało ją jpf… Zdaje się nawet, że jej premiera była wielokrotnie przekładana. Tym bardziej byłam szczęśliwa, kiedy wreszcie dane mi było trzymać ją w rękach. Nie zawiodłam się, oczywiście, fabuła poplątanie z pomieszaniem, to lubię, dwa razy przeczytałam całość – wciąż nie końca ogarniam o co tam chodziło. Masa ciekawych, różnobarwnych postaci, dopracowanych w każdym calu, kilka, które złamały mi serce i do dziś jestem pod ich wrażeniem. Piękna kreska, zdecydowanie w moim typie. Najciekawsze dla mnie były środkowe tomy, ale każdy jeden był wartościowy i wspólnie zbudowały niesamowicie klimatyczną, wciągającą historię. Wszelkie parafilie nie zrobiły na mnie szczególnego wrażenia, więc nie były w stanie mnie zniechęcić do mangi – chyba po prostu bardziej skupiam się i przywiązuję wagę do treści fabularnej niż do upodobań poszczególnych postaci albo po prostu jestem już totalnie odwrażliwiona w tym temacie ;)
Co by tu jeszcze… Ah, marzy mi się oryginalne wydanie japońskie tej mangi <3 Ale o tym niestety mogę tymczasowo pomarzyć :)
Podsumowując: jest to manga, która zajmuje specjalne miejsce w moim sercu, jedna z ulubionych, do której mam szczególny sentyment. Nie będę jej nikomu polecać, gdyż wiem, że jest dość ciężka i nie każdemu może przypaść do gustu.