Tanuki-Manga

Zgadza się, trzeci też jest, ale jeszcze nie po polsku.

Po tytule spodziewałam się czegoś głupiego, a manga okazała się bardzo fajna, urocza i zabawna. Relacja między bohaterami, ich docieranie się, dobrze poprowadzone, autorka się nie spieszy, żeby ich już w pierwszym tomie wrzucić do łóżka (chyba nawet nie było  kliknij: ukryte  pocałunku albo coś źle pamiętam). Postaci poboczne też dużo wnoszą, nie są jedynie tłem dla protagonistów i ich wątku. Można się nieźle na mandze uśmiać, zwłaszcza na drugim tomie, gdzie roi się od  kliknij: ukryte  nieporozumień/niedopowiedzeń („X jest z Y, ale Z myśli, że jest z W” itd.”).

Mam nadzieję, że na trzeci tom nie trzeba będzie czekać kolejnego roku…

Świetne. Kreska ani przez moment mi nie przeszkadzała, pasuje do absurdów i dziwactw przedstawionej historii – nie wyobrażam sobie, by było to rysowane, ehm, „ładnie”. Humor bardzo do mnie trafił, zwłaszcza na początku ciężko mi było nie parsknąć śmiechem. Minusem jest, rzecz jasna, urwane zakończenie, jednak mam już wypożyczonego „Česarego”, więc sobie zerknę (uff, dobrze, że nie zaczęłam od tamtej mangi – to, że dokończenie MDz znajduje się w III tomie tego drugiego dzieła, przeczytałam dopiero po lekturze). No ale i tak nie jestem w stanie dać wyżej niż 8/10, choć podczas lektury chciałam ocenić na więcej.

Łyknęłam wszystkie tomy w trzy dni, miałam to szczęście, że cała seria była u mnie w bibliotece. Co tu dużo mówić – po prostu znakomite. Najbardziej mnie poruszyła historia muzyków z pierwszego tomu – ciężko mi było zatrzymać łzy na końcu. Inne ikigami mną tak nie wstrząsnęły, wszystkie jednak były ciekawe nierzadko zaskakujące. Być może można by je było jeszcze bardziej zróżnicować - kliknij: ukryte  zabrakło mi np. opowieści, w której poznajemy bliżej większą grupkę młodych ludzi, w której ktoś dostaje ikigami, bo tak zwykle mamy do czynienia z 2 znanych lub nieznanych sobie osób i raczej łatwo odgadnąć, które z nich za 24 umrze – trochę się więc schematyczności w mangę wkrada. No ale to w sumie nie jest najważniejsze, tylko przekaz, jakie daje każda historia. Na plus też oczywiście główny bohater, jak i postacie mu towarzyszące (z Kubo na czele).
Obejrzałabym z chęcią film, ale nie widzę, by był gdziekolwiek dostępny po polsku.