Tanuki-Manga

Końcówka tekstu mnie zasmuciła – szanuję takie „proste”, na pozór, pragnienia powiązane z sentymentem.

Ogolnie fajnie sie czytalo – pozycja obowiazkowa dla fanow, nawet jesli ogladaliscie tylko Anime.

Przede wszystkim musze wspomniec o minusach, bo mnie korci sie troszke wyzalic:
-czasem malo czytelne panele;
-wizualnie strzaly i kiwki to jednak odbiegaja od efekciarstwa wspolczesnych Mang i Anime;
-za krotkie niektore mecze, a kilka nawet chamsko pominietych;
-choc jestem nawet zadowolony z tego jak potraktowano glowne postacie, tak taki Misugi, Nitta czy Soda mieli dosc maly wklad w meczach, jak i jako postacie w ogole;
-pojedynek miedzy Tsubada a Santana w finale zostal ledwo dotkniety, a co dopiero rozstrzygniety;
-najpotezniejsze strzaly niszczace drzewa i posagi sa zatrzymywane NAWET twarza zawodnikow nie miazdzac im glowy ani nawet nie uszkadzajac im mozgu, jakims cudem;
-za duzo „flashback'ow” w trakcie meczy;
-potrzeba wiecej reakcji zawodnikow widzacych te rozne, wykwintne zagrywki, obrony i strzaly (np. przydalaby sie reakcja Wakashimazu na to jak Wakabayashi bronil  kliknij: ukryte  najpotezniejsze strzaly Santany).


Nigdy nie bylem duzym fanem tego uniwersum (choc je szanowalem), szczegolnie ze pilka nozna sama w sobie tez mnie nie specjalnie interesuje.
Ale trzeba przyznac, ze zawsze bylem ciekaw czy Wakabayashiemu uda sie obronic wszystkie gole by kontynuowac swoja legende najlepszego bramkarza w kraju/kontynencie/na swiecie, czy zobacze jakies nowe, kreatywne sztuczki z pilka i przegiete strzaly wyginajace ja w satysfakcjonujacy sposob.

I w tym Arcu bylo sporo tego wszystkiego.

Do tego jest to najwazniejszy oraz pierwszy Arc po ostatnich, ktore obejmuja aktualne adaptacje Anime (a przynajmnjej: w pelni).

Chodziło mi o kontekst bycia Dark Fantasy

Tzn. w niektórych miejscach to stare anime mi się bardziej podobało od mangi, jak design Griffitha – w mandze jest on ZBYT kobiecy. Ale poza tym to raczej dużo tego nie było. Poza tym, w anime kilka walk pominęli i strasznie ocenzurowali resztę z nich. Ale zgodzę się, że klimat miało dobry, szczególnie podobał mi się głos kolesia, który podkładał pod Gutsa. Polecam także posłuchać piosenki „Sign” z intra do gry na PS2 – klimat z niej się wylewa jak krew z przeciwników Gutsa :)

Najlepsze Dark Fantasy jakie wyszło do tej pory. Wiedźmin może temu buty czyścić.
Guts to mój ulubiony protagonista ze wszystkich fikcyjnych światów, z którymi miałem do czynienia. Mroczny badass, wściekły niczym demon, brutalniejszy od twojej starej, uśmiechający się jak szaleniec wojownik. Jego życie to pasmo plot twistów srających na niego (tak, bo lekko mówiąc, negatywnie na niego oddziałują) jak się tylko da.
A sam świat, w którym przychodzi mu żyć, jest równie po*ebany. A to, że kreska i potwory są stylizowane na bazie zachodniej kultury, dodaje tylko temu klimatu.

Polecam! :)

PS:

Anime (te które wyszły do tej pory i prawdopodobnie to, które ma wyjść) nie oddadzą klimatu mangi. Choć obejrzeć można, bo i tak są niezłe.

Nom, samo zakończenie było wystarczająco rozczarowujące, żeby zmniejszyć ocenę tej mangi przynajmniej o jedno oczko.