Tanuki-Manga

Nie wiem skąd przekonanie, że nie powinno być źle. Jasne, nie zabraknie animatorów chętnych do pracy nad tą serią, ale Nick słusznie zauważył – Mappa zaczyna przypominać fabrykę. Biorą na siebie za dużo, nie mając jednocześnie wystarczająco ludzi, którzy by to byli w stanie ogarnąć (nie wszystko oprzeć można na freelancerach). W efekcie zamiast faktycznie wartościowych rzeczy, wypuszczają wszystko jak z taśmy, jednym słowem – produkty, nad którymi nikt nie spędził tyle czasu, ile powinien w normalnych okolicznościach. O produkcji Tytanów można się dowiedzieć wiele przeglądając Twittera, a wygląda na to, że i sytuacja z Jujutsu wcale nie wygląda kolorowo, mimo że na ekranie wszystko jak na razie prezentuje się wyjątkowo przyzwoicie. Przypomnę po raz kolejny, że w produkcji anime najbardziej kluczowy jest czas. A kiedy studio pracuje jednocześnie nad tyloma produkcjami, nie trudno się domyślić, że tego czasu po prostu może brakować. Nie wspominając już o przepracowanych i przytłoczonych nadmiarem obowiązków pracownikach, nie tylko tych odpowiedzialnych za stronę artystyczną i techniczną, ale też tych pracujących przy samej organizacji produkcji, odpowiedzialnych między innymi za wyszukiwanie i zatrudnianie osób do projektu.

Trochę tweetów w temacie:
[link] [link] [link]

Przytoczyłbym też z chęcią wypowiedzi animatora, o którym wspomina Nick, ale niestety usunął swoje wpisy.

Ja chciałbym tylko zaznaczyć, że są różne rodzaje horroru. Mangi Ito to przede wszystkim groteska, zabawa wokół jakiegoś pomysłu (vide spirale w Uzumaki), mająca na celu raczej czytelnika zaskoczyć, skonfundować czy obrzydzić, aniżeli przestraszyć.

Fajnie, że poszerzają swoją ofertę i to o takich autorów. Najpierw Nihei, teraz Asano. Jeśli yaoicami zarabiają na takie tytuły, to niech mają z nich jak najwięcej.

Może nie do końca jasno się wyraziłem – przez brak chęci ocenienia mangi chodziło mi właśnie o rzucenie jakimś numerkiem, a który ostatecznie wystawiłem na podstawie warsztatu. Przecież to nie tak, że przeczytałem i nic nie odczułem. Po prostu to komiks raczej do osobistych refleksji, ciężko właściwie napisać o nim cokolwiek bez uwewnętrzniania swoich własnych rozterek, nawet jeśli zupełnie różnych od tych autorki. Żeby jednak było jasne – to moje odczucia. Być może jest ktoś, kto byłby w stanie napisać sensowny tekst/recenzję tego komiksu. Ja chyba się do tych osób nie zaliczam.

Na początku w ogóle nie chciałem oceniać tej mangi, no bo odrobinę absurdalne wydawało mi się ocenianie czyjejś prawdziwej historii. Ostatecznie stwierdziłem, że wystawię ocenę na podstawie warsztatu autorki – a ten jest bardzo dobry. Kreska, choć prosta, pokazuje naprawdę duże umiejętności pani Kaby Nagaty. Całość czyta się szybko, gładko i przyjemnie – Sabishisugite Lesbian Fuzoku Ni Ikimashita Report to po prostu dobrze wykonany pod względem technicznym komiks.

Jeśli o samą treść chodzi, to trudno powiedzieć mi coś więcej niż „polecam”. Swoje niełatwe przeżycia autorka ubrała w bardzo pozytywną otoczkę, momentami wręcz zahaczając o elementy komediowe. Nie bez przyczyny więc automatycznie w mojej głowie pojawiły się skojarzenia z Dziennikiem z zaginięcia Hideo Azumy.

Mało tego typu komiksów, przynajmniej na rynku japońskim. Nie bać się, sięgać i czytać. Warto.

Już pomijając to, jak litery są ułożone – dlaczego tło na tej stronie w polskiej wersji jest inne niż w oryginale?

Czy ludzie z Waneko naprawdę nie potrafią dzielić słów na sylaby? Tyle tutaj źle poprzenoszonych wyrazów, że aż głowa boli. Coraz bardziej zaczynam się bać o Adolfów…

A dziś właśnie Waneko zapowiedziało ten tytuł, co za ironia losu :D

Warto dodać, że manga zostanie wydana w Polsce przez JPF. Tu link na potwierdzenie, tomik leży na samym środku: [link]

Skoro zdecydowaliście się to wrzucić jako jeden ogryzek, to warto dodać do podtytułów tytuł drugiego tomiku, czyli „Zoku Hoshi Mamoru Inu” i zmienić datę zakończenia, bo owszem, pierwsza część powstawała w latach 2008­‑2009, ale drugą autor narysował dopiero w 2011.

Wygląda na to, że cały nakład taki jest, bo ja też mam puste ramki.

Manga jest zakończona od 2013 roku i liczy 5 tomów.

Jeśli chodzi o tę stronę, to tam były jakieś gierki słowne podesłane przez japońskich czytelników, praktycznie nie do przełożenia na polski. Ta strona miała się w ogóle nie pojawić w naszym wydaniu, ale jak widać ostatecznie została zamieszczona. Paweł Dybała kiedyś pisał o tym na swoim Asku.

Skoro opowiada o losach poprzedniczki głównej bohaterki głównej serii, to czy przypadkiem nie jest to prequel? ;)

Tylko co znaczy to „średnie”? I czemu to, że jest podobne do oryginału, jest niby wadą? I jak to robione na szybko? Przecież nasze wydanie wypada naprawdę bardzo dobrze, w porównaniu chociażby do takiego amerykańskiego, które moim zdaniem jest tragiczne.

Którego ewentualne zagraniczne wydanie również musiałoby zawierać wszystkie angielskie nazwy. Tego nie przeskoczysz. Tłumaczenia muszą być, bo nazwy stworków jednak coś oznaczają, tak jak wszelkie inne nazwy w świecie Pokemonów. Mnie w tym uniwersum absolutnie przekład nie razi, akcja i tak dzieje się w alternatywnym świecie, więc na taki zabieg jak najbardziej można sobie pozwolić.
O spartolonym tłumaczeniu czy w ogóle o braku sensowności przekładania na angielski czegokolwiek można mówić przy okazji Inazuma Eleven, a nie Pokemonów.

Nie mogli zostawić oryginalnych imion, bo to by się trochę mijało z celem. Skoro nazwy Pokemonów są w wersji angielskiej, a w grach także imiona liderów są przetłumaczone, to nie można sobie czegoś zostawić w oryginale, a coś innego wziąć z wersji angielskiej. Absurd.

Myślę, że warto byłoby zmienić też okładkę główną :P
No chyba że jej upload jest jakiś opóźniony, jeśli tak, to zwracam honor.

Obwoluta została zaktualizowana, teraz wygląda tak [link]

Przecież obwoluta jest taka sama, nic się w tej kwestii raczej zmienić nie mogło. Najwidoczniej to z twoim egzemplarzem coś jest nie tak, zawsze zdarzy się jakiś źle wydrukowany tomik :P

Nie yuri, tylko shoujo­‑ai. Jest różnica. Koleżanka wyżej się najwidoczniej pomyliła.

Ostatnio sprawdzałem w stopce i wypadałoby nanieść pewne poprawki – tłumaczeniem tego tytułu nie zajmował się Rafał Rzepka, tylko niejaka Agnieszka Opałko. Zaskoczyła mnie bardzo ta informacja, bo do tej pory byłem przekonany, że to Kabura przekładał wszystko w tamtym czasie. Ale cóż, fakt faktem, że tłumaczenie tej mangi nie jest jego dziełem.

Seria jest zakończona od 2006 roku i liczy 12 tomów.

Polski tytuł został uaktualniony i obecnie brzmi „Było ich jedenaścioro”.

JPF zaprezentował okładkę. [link][link][/link]