Tanuki-Manga

Anime wyłączyłam po kilku minutach. W formie mangi jakoś łatwiej było mi przebrnąć przez idiotyczny początek.
Nie polubiłam głównej bohaterki. Jak dla mnie mogłoby jej w ogóle nie być a fabuła by tylko zyskała, ponieważ straciłaby niepotrzebny balast w postaci niezbyt logicznego romansu.
Manga wiele zyskuje potem, kiedy historia się rozwija i pojawia się więcej postaci drugoplanowych, które w tym konkretnym przypadku przekonały mnie do siebie bardziej niż główna para.
Nie jest to jakaś głęboka lektura i wciąż posiada wiele wad, ale czytało się całkiem przyjemnie. Choć w reakcji na postępowania bohaterów wiele razy przewracałam oczami i marszczyłam brwi w grymasie zażenowania, to w gruncie rzeczy historia potrafi wciągnąć jeśli da się jej szansę.

Już nigdy nie kupię mangi bez wcześniejszego sprawdzenia recenzji. Kupiłam pierwszy tom pod wpływem impulsu, bo uwiodła mnie śliczna kreska. Leży na półce i ładnie wygląda. Ale o czym to w ogóle było?

Gintama to trudna manga. Czyta się ją bardzo ciężko co sprawiło, że odbijałam się od niej wielokrotnie.
Jak słusznie w poprzednim komentarzu zauważono, anime jest bardziej przystępne.
Fabuła jest epizodyczna, absurd wylewa się na czytelnika hektolitrami (chociaż w tym przypadku trafniejszym określeniem by było „wymiotuje na czytelnika”), humor toaletowy, zachowania – idiotyczne, kreska – bez rewelacji.

To (a nawet więcej…) co napisałam wyżej zniechęci większość czytelników. Ale uwierzcie mi, ci którym to nie przeszkadza przeczytają jedną z najciekawszych mang jakie kiedykolwiek powstały! Znajdziecie tu wszystko! Naprawdę wszystko, bo nawet jeśli czegoś jeszcze nie ma to pewnie się w przyszłości pojawi. Całość wydaje się chaotyczna i bezsensowna, ale autor doskonale wie co robi. I choć dominują akcenty humorystyczne/parodystyczne to wątki poważniejsze pokazują, że Gor… Sorachi jak mało kto potrafi chwycić za serce, bez ciągnących się w nieskończoność wątków dramatycznych. I choć to co powiem może się wydać niedorzeczne, to Gintoki jest chyba najbardziej realistycznym bohaterem shounena z jakim miałam styczność.  kliknij: ukryte  Nie chodzi mi o jego umiejętności, ale raczej podejście do życia i zachowanie w niektórych sytuacjach. To nie narwany młodziak, ale dorosły facet po przejściach, który stara się przeżyć z dnia na dzień.
Gintama to bardzo dobra, oryginalna manga, ale nie dla każdego. Warto sięgnąć najpierw po anime. Jeśli się spodoba – można dać szanse mandze. W innym wypadku – omijać i nie psuć opinii.

Początkowo nie porwało mnie jakoś, ale po kolejnych tomach się uzależniłam. Haine i Badou mnie uwiedli ;)
Przypadło mi do gustu, że autor przebiera bohaterów, nawet zmienia im fryzury (co nie jest takie oczywiste). Projekty postaci o wiele bardziej mi się podobają niż w anime. Polubiłam też Naoto i jej pokerową twarz – uważam, że pasuje jej do osobowości.
Bardzo dobra manga akcji, która przy odrobinie dobrej woli daje dużo do myślenia.