Tanuki-Manga

Muszę przyznać, że to nie jest moja ulubiona kreska, ale za to fabuła nadrobiła wszystko. Naprawdę bardzo mi się podobała manga. Przeczytałam ją na jednym tchu.

Manga to trzy historie, gdzie pierwsza opowiada o zamkniętej szkole katolickiej, gdzie niegrzecznych uczniów łapie tajemniczy kapłan. Okazuje się on być rozpustnikiem, no a w nim zakochuje się zainteresowana sprawą reporterka szkolnej gazety.
Druga historia pokazuje nam zupełnie przeciętną, albo też nawet mniej przeciętną (w negatywnym znaczeniu) dziewczynę, która niewłaściwie ulokowała swoje uczucia.
Ostatnia historia mówi o chęci stworzenia napoju miłosnego i sile pocałunku pokonującej nawet problemy pieniężne.
Chociaż miałam wrażenie, że pierwszy wątek został urwany jakby w połowie, to jednak wszystkie historie mi się podobały.

Krótka historia o odrzuconej miłości, rozczarowaniach, poznawaniu partnera i drugiej miłości w tej samej osobie. Przyjemne i szybkie w czytaniu. Przyznam się, że bardzo mi się spodobało.

Ciekawa adaptacja sławnej bajki o Wilku i Czerwonym Kapturku w niecodziennej odsłonie. Trochę z Romea i Julii, trochę z Pustelnika. Ogólnie rzecz ujmując przyjemny kawałeczek mangi, zdatny do czytania.

O­‑s nie jest wysokich lotów to fakt, lecz przyznam się szczerze że w mojej opinii nie jest takie złe. Ludzie oceniając za bardzo czasami kierują się recenzją, zapominając o własnych odczuciach. Moje były pozytywne. Nawet na koniec się uśmiechnęłam. To w końcu romans – a wiele jest takich o­‑s a i nawet głupszych. Kreska ładna, fabuła oklepana, ale znowu dobrze to oklepanie zrealizowane.
Przez to o­‑s stwierdzenie „przez żołądek do serca” nabiera wyrazu.

Coś a'la kryminał z motywem głównym – romans. Akcja toczy się w szkole teatru kabuki, gdzie to główna bohaterka jest służącą jednego z lepszych aktorów. Nasza bohaterka umie rozmawiać z kwiatami i ma wizje – które ukazują jej śmierć jej ukochanego. Co go raz ocali, po chwili pojawia jej się kolejna wizja.
Nie jest takie złe, ba, nawet nieco lepiej niż przeciętna manga. Przynajmniej jakiś ciekawy pomysł i na kryminał i na romans. Przyjemnie i szybko się czyta.

... Ale za pomocą pieniędzy można ją wywołać. Nieszczęśliwy wypadek sprawił, że dziewczyna musi chodzić na randki z chłopakiem, bo ma u niego dług. Ostatecznie randki sponsoruje on, bo może, no i ostatecznie ona zaczyna się w nim kochać. Chociaż płytkie, to jednak jest w tej mandze coś uroczego…

Trójkąt miłosny, żona zdradza męża ze swoim kolegą z pracy. Manga ciekawa, ale jestem zła na zakończenie. Moim zdaniem wybrała nie tego co powinna.

Muszę przyznać, że te trzy historie jakoś mnie poruszyły.
Pierwsza opowiada o tym, jak to dziewczyna która swatała swoich przyjaciół sama postanowiła poszukać chłopaka. Druga opowiada o tym, jak to typowy sportowiec zaproponował chodzenie dość naiwnej, ale przez to uroczej dziewczynie. Zaczął się w niej zakochiwać kiedy wyszło na jaw to, że zagadał do niej z początku tylko przez zakład z kolegami. Ostatnia historia, moim zdaniem najlepsza – opowiada o Walentynkach (oczywiście tych organizowanych w Japonii) z punktu widzenia chłopaka. Jak to szukają czekoladek etc.
Naprawdę szybko i przyjemnie się czyta. Oryginalność historii daje dodatkowy plus mandze.

Chociaż występuje tutaj miłość wampira do człowieka, to w ciekawej wersji. Nie w głównej bohaterce, tylko jej prababci. No i manga edukuje, dzięki niej dowiedziałam się o pięknym kwiecie. W sumie dobrze spędzony czas.

Naprawdę dobrze i szybko się czyta. Manga opowiada o miłości, przeznaczeniu, przypadku i zauroczeniu. Prosta, lecz nie banalna fabuła. Coś wartego swoich 5 minut.

Tak to jest, że czasem zakochujemy się w kimś w kim nie powinniśmy. Manga mi się średnio spodobała, ale przyznam się szczerze, że miała dobre momenty.

Nie ma wielu serii traktujących o smokach, zwłaszcza ukrytych i w ludzkiej postaci. Co dodaje tej mandze urok i czar. Ciężko mi było się na początku przyzwyczaić do formy w jakiej jest pokazywana (nie tradycyjny komiks, ale pionowe wątki), lecz szybko zapomniałam o tym i wciągnęłam się w akcje. Nie ma czego żałować, ba! Czas spędziłam cudownie! I polecam każdemu, kto tak jak ja ma fioła na punkcie smoków!

Przeciętna, momentami nudna nawet historia, która powiela stereotypy. Czyli o tym jak to prymuska zakochała się w niegrzecznym chłopczyku.

Chodzi o to, że kreska mi się w ogóle nie podobała. Przemogłam się, bo było to powodem, że dookoła tego tytułu chodziłam .... cóż i chodziłam nie łapiąc się za tę pozycję. Ostatecznie jednak przeczytałam i mimo początkowych problemów z połapaniem się w fabule, później wszystko się ułożyło.

Manga mnie średnio wciągnęła, ale co mogę powiedzieć, to się przy niej odpoczywało. Dobre oderwanie od rzeczywistości, ciekawe portrety psychologiczne, zwłaszcza to w jaki sposób została przedstawiona Yuzu.

Wiem, że obecnie panuje anty­‑moda na tego typu zagrania. Ja siedzę nie tylko w mangach yaoi, ale też i opowiadaniach wszej maści, również tych z miłością hetero. Wątków gwałtu jest naprawdę wiele, nie tylko w ckliwych romansidłach, gdzie wszystko jest przedstawione w cukierkowy sposób.
Ja nie widziałam w tym niczego aż tak złego, scena wydała się raczej nierealna, gdyby gwałt faktycznie był gwałtem, bo po reakcji poszkodowanego można wyciągnąć wniosek, że to raczej pozorowany gwałt. Gdyby gwałt był gwałtem logicznie reakcja powinna być inna. Nie ma jednak co potępiać, czy co wychwalać, bo gdyby potępić wszystkie mangi i anime, czy też nawet książki gdzie mamy gwałt – stracilibyśmy jakieś 40% źródeł. A są tacy, którym brutalność nie przeszkadza. Przecież mamy zabawy sado­‑maso ostatnio zyskujące na popularności.
Są brutalniejsze i bardziej obraźliwe sceny gwałtu. Już nie ma się o co denerwować i złościć. Można po prostu nie czytać, jak się nie lubi i już. Mi ta scena, jak i cała manga przeszły koło nosa, bo jak powiedziałam na samym początku – manga nie pozostawia nic po sobie.

Nie powiem, mnie ta manga tak średnio przypadła do gustu. Co prawda, nie jestem tak ... hm zniesmaczona? Czy też zdenerwowana… Jak moja poprzedniczka, bo w wielu mangach występuje wątek gwałtu – a więc to coś musi świadczyć. Tak czy inaczej manga nie jest super ekstra, ale też ciężko powiedzieć, aby było z nią coś nie tak. Przeciętniak.

O tym jak to były członek yakuzy spotkał pobitego kolegę z kicia. No i oczywiście mamy romans.
Kreska dobra, fabuła ujdzie – przeciętna. Manga do czytania.

Od zawsze podobały mi się tego typu historie, gdzie on jest znacznie starszy. No 7 lat to w sam raz. Kreska dobra, manga na początku tylko trochę mnie nudziła, a potem jak wciągnęło to się nie zorientowałam kiedy się skończyła.
Naprawdę dobra, przyjemna, no i fabuła niby banalna, a jednak miała coś w sobie. Polecam.

Czytałam tę mangę już dwa razy. Kiedyś i teraz, w celu przypomnienia bo szczerze niewiele zostało w głowie co też jest oznaczeniem tego jak ta manga jest dobra, albo nie jest.
Historia miłości pana firmy do sprzątacza, gdzie podział na seme i uke jest dość oryginalny bo seme jest podległy i w dodatku słodki, natomiast to właśnie uke chociaż właściciel wielkiej firmy robi wrażenie bardziej zimnego.
Mimo wszystko manga miła i przyjemna, chociaż szału nie ma.

Muszę powiedzieć, że manga chociaż powolna, to zaskakuje szczególnie w ostatnim rozdziale. Niby powiela schemat szkolnej miłości, a jednocześnie go niszczy. Główna bohaterka robi zdjęcia, dość niebezpieczne jak np zdjęcie z klifu na panoramę miasta. W dziwnym hobby zaczyna jej pomagać zakochany w niej chłopak. Dowiaduje się, że ona robi to dla chłopca w którym się kocha. Dlatego nasz Romeo postanawia jej pomóc i podczas tego wybić jej taką miłość z głowy. Lecz na kaw wychodzi tajemnica…
Manga dobra, miło się czyta.

Powiem, że motyw magicznych sklepów z magicznymi rzeczami zawsze wydawał mi się ciekawy. Tak samo w tym przypadku. Dająca typową lekcję życia manga, w przyjemnej kresce i szybka w czytaniu. Dobra na 5 min.

Pierwsza manga yuri jaką przyszło mi czytać. Typowa miłość, ona kocha ją, ale boi się wyznać, postanawia więc powiedzieć co czuje kiedy ta jest pijana, potem sceny XXX a potem tamta budzi się z amnezją bo nic nie pamięta ze względu na alkohol. Strach i bul i płacz, a potem i tak wszystko się dobrze kończy….
Właśnie utwierdziłam się w przekonaniu, że to nie moje klimaty.

Spodziewałam się czegoś innego, szczerze powiedziawszy. Chociaż wątek kazirodczy (nawet jeżeli przyrodni) zawsze mi się podoba. Chociaż nie wiem, które z nich miało być kotem, a które rybą.