Tanuki-Manga

Czytelników jedenasty tom Battle Royale wita wizerunkiem pogrążonego w smutku Sugimury. To właśnie na nim i na jego losach skupia się historia przedstawiona w tej części mangi, rozbudowując charakter chłopaka, a także przybliżając jego przeżycia i dylematy z przeszłości. Czy jednak siła woli młodocianego mistrza sztuk walki wystarczy, by ochronić poszukiwaną przezeń osobę od tragedii udziału w programie? Nagłe pojawienie się Kiriyamy zweryfikuje wszelkie wątpliwości…

Właśnie, Kiriyama. Już pisałem o tym, że jego kreacja zupełnie nie pasuje do reszty komiksu. To bohater żywcem wyjęty z mangi shounen o superwojownikach, antagonista pojawiający się znienacka, nieważne, gdzie obecnie dzieje się akcja. Niezwyciężony, dopóki na jego drodze nie stanie prawdziwy bohater, gdyż pozostali zawodnicy to zwyczajne blotki, marionetki, których śmierć ma jedynie wzmocnić wizerunek Kiriyamy jako niepokonanego. Fabuła ewidentnie zmierza do starcia tego młodocianego, wyzutego z uczuć rzeźnika z Nanaharą. To wcale nie jest streszczenie przyszłych wydarzeń, a jedynie moje przewidywania, wynikające z treści. Świadomość tego, jakimi torami podąża fabuła, psuje niepowtarzalność i nieprzewidywalność pamiętane z pierwszych tomów, zabierając całą radość lektury.

W jedenastym tomie nie stwierdziłem żadnych technicznych niedociągnięć. Papier wciąż jest mocny i odpowiednio sztywny, chociaż nieprzesadnie gruby, zaś druk wyraźny, z wieloma odcieniami szarości i głęboką czernią. Kolorowy obrazek zdobiący pierwszą stronę jest jedynym upominkiem od wydawcy, nie licząc dwóch stron reklam na końcu. W tej części mangi nie zamieszczono notek biograficznych przedstawiających poszczególnych uczniów zamkniętych na wyspie i zmuszonych do mordowania się nawzajem. Standardowa mapka z opisem aktualnej sytuacji fabularnej i lista licealistów z klasy 3b wciąż widnieją na ostatnich (nie licząc reklam) stronach Battle Royale.

Przy życiu pozostało siedmiu graczy.