Tanuki-Manga

Drugi tom na samym początku przybliża nam historię rodziny Hasegawa. Przedstawiona zostaje Kobato, młodsza siostra Kodaki, uczennica gimnazjum. Oprócz tego poznajemy przyczyny przeprowadzki rodzeństwa oraz kilka kluczowych informacji o ich rodzicach. Po tym wstępie akcja przenosi się do Klubu Sąsiadów.

Sena Kashiwazaki przynosi do klubu erotyczną grę fantasy i zostaje przyłapana przez Yozorę i Kodakę w trakcie oglądania kulminacyjnej sceny z tejże gry. Kończy się to rzecz jasna pyskówką, docinkami i kłótnią pomiędzy bohaterkami. Później przychodzi czas na inscenizację legendy o Momotarou, w dość specyficznej reżyserii Yozory, która wycina większość ról z powodu braku aktorów, a mimo to Kodace przypada zaszczytna rola drzewa.

Pozostała część tomiku skupia się na Senie i Kodace. W trakcie ich wspólnego wypadu na basen zaprezentowany zostaje niezwykły talent dziewczyny do szybkiej nauki niemalże wszystkiego, a później także jej dość podły charakter. Kodaka ma okazję wykazać się umiejętnością szybkiego znalezienia wyjścia z trudnej sytuacji, potrafi również wytknąć jej popełniane błędy w zachowaniu. To jedna z tych scen, gdy naprawdę dobrze widać interakcje między bohaterami i tworzenie się więzi pomiędzy nimi. Ostatnie strony tomiku cofają się do wydarzeń sprzed dziesięciu lat, gdy Kodaka, podczas poprzedniego pobytu w tym mieście, spotkał tajemniczego osobnika.

Ponownie miałem obawy dotyczące przekładu, ale tłumaczce udało się dobrać odpowiedni język i zwroty do oddania tych wszystkich pyskówek, kłótni i wyzwisk. Muszę przyznać, że czyta się to bardzo dobrze, tłumaczenie jest płynne i naturalne. Po raz kolejny jednak wkradł się ten sam błąd: „Kobata” zamiast Kodaka na stronie 99. Poza tym błędów w tłumaczeniu nie zauważyłem. Na szóstej stronie zdecydowanie brakuje marginesów wewnętrznych i część tekstu w notkach dotyczących aktywności klubowej jest po prostu niemożliwa do przeczytania. Z kolei na stronie 43. nie wyczyszczono japońskich znaków i to znajdujących się na białym tle.

Tomik, podobnie jak poprzedni, zawiera cztery kolorowe strony. Pierwsza z nich to ilustracja przedstawiająca Kobato, która wita powracającego do domu brata. Dwie kolejne przedstawiają tę samą postać, tym razem w pozycji siedzącej, a także tytuł i numer tomiku. Czwarta to już standardowo spis treści, tym razem z rysunkiem Seny w tle. Na samym końcu ponownie znajdziemy notkę od autorki, Yomi Hirasaki.

Ilustracja na obwolucie przedstawia Senę. Niestety, już w pierwszej chwili w oczy rzuca się obcięty z powodu złego zgięcia obwoluty tekst w lewym dolnym rogu okładki – „lustracje”, „cenariusz” oraz „rojekty”. Reszta jest widoczna dopiero po odgięciu skrzydełka.1 Grzbiet w porównaniu do poprzedniego tomiku nie różni się niczym poza zmienionym numerem, kolorystyką i rysunkiem Seny zamiast Yozory. Tył obwoluty zawiera krótki zarys fabuły serii oraz wydarzeń z tego tomu. Nie zabrakło też zdeformowanej, kolorowej ilustracji, będącej interpretacją jednej ze scen z mangi.

Zupełnie inaczej wygląda natomiast okładka pod obwolutą, tym razem zawierająca tytuł mangi w ramce, a pod nim numer tomiku. Niżej znajduje się rysunek super­‑deformed, przedstawiający Senę i Yozorę w trakcie kłótni. Z tyłu okładki znajdziemy czarno biały rysunek Seny w autobusie (dokładnie ten sam, który znajduje się na kolorowej obwolucie), wraz z tytułem i numerem tomiku zapisanymi pionowo po lewej stronie.

1. Wydawnictwo zauważyło problem i obiecało wymienić niepoprawnie wydrukowane obwoluty. Więcej informacji można znaleźć na facebooku Studia JG.