Tanuki-Manga

Kiedy dziwaczny nieznajomy zaczepia Ayumi, Erika postanawia pomóc, więc wraz z Kyouyą i Takeru zastawiają pułapkę na prześladowcę. Wkrótce potem Shinohara umawia się z bratem Sandy, by kupić dla niej prezent urodzinowy. Nozomi jest przekonany, że dziewczyna zdradza Satę, i za wszelką cenę chce go przekonać, że ma rację. Kyouya początkowo mu nie wierzy, z czasem jednak dopadają go wątpliwości.

Muszę ze smutkiem stwierdzić, drodzy czytelnicy, że pomimo poprawy zachowania Kyouyi wobec swojej dziewczyny w jego sercu zostało jeszcze trochę sadyzmu, który zaprezentował nam w tomie dziewiątym. Wiem, że większość nastolatek dba, czasami przesadnie, o swoją wagę, ale zawsze trzeba pamiętać o tym, by problem nie został przedstawiony w płytki sposób. Tutaj niestety odniosłam właśnie takie wrażenie. Choć Sata prawdopodobnie miał dobre intencje, jako że wygląd nie jest dla niego aż tak istotny, to jego sposób okazywania troski trochę kuleje. Tak czy owak, widok Czarnego Księcia wariującego na punkcie małego pieska jest nie do przebicia. Zachowuje się on przeuroczo. Chyba naprawdę kocha zwierzęta, co przemawia na jego korzyść. Ktoś, kto je uwielbia, chyba nie może być zły, prawda?!

Rysunki Ayuko Hatty pozostają tak charakterystyczne, że chyba każdy odróżnia je od rysunków innych autorek mang. Są śliczne i zadbane. Samo oglądanie ich sprawia wielką przyjemność. Co z tego, że Erika przez moment straciła podobieństwo do samej siebie?! Aż się lekko uśmiechnęłam, bo wyglądała naprawdę zabawnie.

Tłumaczenie tomiku nadal jest staranne. Nie zauważyłam żadnych rażących błędów ani uchybień językowych. Co prawda, odpowiadają za nie inne osoby niż poprzednio, nie jest to jednak wyczuwalne. Tomik trzyma poziom poprzedników. Obwoluta nadal się świeci i to jest podstawa zadowolenia.