Tanuki-Manga

Trzeci tomik Służącej Przewodniczącej zakończył się w dramatycznym momencie, kiedy to jeden z uczniów usiłował zahipnotyzować Takumiego. W tomie czwartym okazuje się, że jego plan spalił na panewce, wobec czego próbuje on sprawić, by to Misaki znienawidziła Usuia. Jego usiłowania kończą się częściowym powodzeniem, co zdaje się nieco drażnić naszego zakochanego kosmitę. Jednakże niechęć Misaki do manipulacji sprawia, że daje sobie ona radę z niebezpieczeństwem. Dzięki temu zyskuje darmową siłę roboczą w postaci Kanou, zmuszonego do pomocy przy organizowaniu Dni otwartych Seiki. Misaki postanawia przekonać go, że „słaba płeć” wcale taka słaba nie jest. Przy okazji można zauważyć, jak Ayuzawa powoli zmienia nastawienie do Takumiego.

Autorka serwuje też czytelnikom możliwość obejrzenia służących z Laid Matte w jeszcze bardziej fanserwisowej odsłonie – na plaży. Nie obejdzie się bez strojów kąpielowych, dramatycznych i romantycznych wieczornych spacerów oraz meczu piłki siatkowej w wersji plażowej. Nie zabraknie ciepłych i znaczących momentów pomiędzy bohaterami, które niewątpliwie wprawią fanów pary Misaki­‑Usui w zachwyt. Superprzystojny kosmita naprawdę pokaże, co potrafi i przyznam się, że jakkolwiek zwykle jestem odporna na mangowych przystojniaków, tak Takumiemu trudno się oprzeć.

Poza czterema rozdziałami głównego wątku w tomiku można znaleźć dwa dodatki: Służąca Momotarząca i Służące idiociejące, które są dość miłymi historiami pobocznymi, połączonymi z fabułą komiksu jedynie postaciami. Pierwszy jest wariacją na temat klasycznej japońskiej baśni o brzoskwiniowym chłopcu – Momotarou. Drugi natomiast to okazja do ponownego spotkania trzeciego stopnia z tercetem idiotycznym. Dodatkowo po raz pierwszy pojawia się kącik pytań i odpowiedzi, w którym autorka udaje, że chce odpowiedzieć na pytania, w praktyce jednak służy to raczej rozśmieszeniu czytelników, bo informacji jest w nim niewiele.

Po raz kolejny mogę pisać peany pochwalne na temat tłumaczenia, ponieważ nadal jestem zachwycona lekkością i płynnością dialogów. Poza użytym kilka razy „ciężko” zamiast „trudno” oraz pojawiającym się „i to by było na tyle” nie zauważyłam błędów. Techniczna strona wydania również pozostaje na wysokim poziomie.

Zdecydowanie polecam czwarty tomik Służącej Przewodniczącej ponieważ, jak rzadko, oprócz dość zgrabnej historii można podziwiać kunszt tłumaczenia.