Tanuki-Manga

Manga Cyobakumadouden Slayers (w skrócie Slayers, lub, w wersji polskiej, Magiczni Wojownicy) powstała na fali popularności serii animowanej The Slayers. Jej fabuła jest jednak raczej bliższa wcześniej wydanym powieściom autorstwa Hajimego Kanzaki, publikowanym najpierw w Dragon Magazine, a potem wydawanym jako oddzielne tytuły Slayers Series. Chronologicznie pierwsze trzy tomy mangi (pod wspólnym tytułem Yami no Densetsu – Legenda Ciemności) odpowiadają pierwszemu tomowi powieści Slayers. Tom czwarty jest papierową wersją filmu pełnometrażowego Slayers: Return. Natomiast pozostałe tomiki, od piątego do ósmego, są bliższe powieściom (od części piątej do ósmej) – noszą nawet takie same tytuły. Ich fabuła zdecydowanie odbiega od drugiej serii anime, czyli Slayers Next, stąd bardzo często na forach internetowych dawało się słyszeć narzekania, iż pani Yoshinaka nie wiedziała, co czyni i mogła się bardziej wzorować na „ruchomych obrazach”. Jednak moim zdaniem takie rozwiązanie jest o wiele lepsze, ponieważ przybliża niektóre wątki zawarte w opowieściach, niedostępnych na razie dla polskiego czytelnika. A jeśli ktoś chce dokładnego odwzorowania fabuły anime, powinien sięgnąć po jeden z tzw. filmbooków.

Sama manga, podobnie jak anime, opowiada o przygodach pięknej (jak sama zainteresowana twierdzi) i potężnej czarodziejki Liny Inverse i jej samozwańczego obrońcy Gourry'ego Gabrieva, którego inteligencja jest odwrotnie proporcjonalna do zdolności szermierczych. W dalszych tomikach do grona bohaterów dołącza Zelgadis Graywords – osobnik o dość specyficznym wyglądzie, członkini rodziny królewskiej Amelia Wil Tesla Saillune, Sylpheel – kapłanka z Sairaag oraz Tajemniczy Kapłan Xellos.

Akcja rozpoczyna się w momencie, gdy Lina postanawia trochę zarobić i zupełnie przypadkiem (bo któż mógł przewidzieć, że grupa złoczyńców, których właśnie pozbawiła dorobku ich życia, mogła mieć tak niezwykły przedmiot) wchodzi w posiadanie tajemniczego artefaktu, zwanego Kamieniem Filozoficznym. Niestety, nie zdaje sobie sprawy, iż wkrótce jej tropem podążą ludzie, którym na tymże artefakcie będzie bardzo zależeć – Czerwony Kapłan Rezo i Zelgadis Graywords, jego wierny sługa. Wkrótce także sprawy przyjmą całkiem niespodziewany obrót, a Linie i jej towarzyszom przyjdzie zmierzyć się z siłami, o których dotychczas można było usłyszeć jedynie w legendach.

Seria od strony technicznej i jakościowej prezentuje się bardzo dobrze. Rysunki pani Yoshinaki mają bardzo ładną, dopracowaną kreskę, nie zapomniano także o tłach – nie wszędzie są oczywiście obecne, bo np. w scenach walki zakłócałyby dynamikę akcji, ale jeśli już są, to nie są to dwie plamy tuszu na krzyż, tylko żyjąca ulica. Prawdziwy zachwyt jednak wzbudziły we mnie obrazki, które otwierają każdy z rozdziałów – dawno nie widziałam tak porządnie wykonanej roboty – sama scena pojedynku Liny i Gourry'ego na widelce to prawdziwy majstersztyk.

W Polsce manga została wydana nakładem JPF­‑u, który jest znany z wysokiej jakości swoich edycji. Każdy tomik zaopatrzony jest w kolorową obwolutę, dokładnie taką samą, jak w wydaniach japońskich, pod którą znajduje się okładka utrzymana w szarościach. Zachowany został także japoński układ stron  – od prawej do lewej – co rozwiązuje problem „wymuszonej leworęczności”, którą spotyka się w pozycjach drukowanych na modłę Zachodnią. W każdym tomiku znajdziemy na początku cztery kolorowe strony (a w przypadku Slayers: Return – osiem), wydrukowane na kredowym papierze. Ostatnia z nich przeznaczona jest na spis treści, pod którym zwykle znajduje się zabawny obrazek z bohaterami. Kolejne strony drukowane są na białym, grubym papierze, na którym tusz trzyma się bardzo dobrze, a czarny kolor jest kolorem czarnym, a nie szarym.

Pod względem tłumaczenia, za które odpowiedzialny jest Rafał „Kabura” Rzepka, Magiczni Wojownicy nie odbiegają zbytnio od poziomu, do którego zdążył nas przyzwyczaić JPF. Zostały przetłumaczone (jak zwykle) efekty dźwiękowe, ale, co ciekawe, zaklęcia zostawiono w wersji oryginalnej, dodając niżej przypis, wyjaśniający ich znaczenie w języku japońskim, oraz tłumaczenie polskie. Niestety czasem można napotkać zdanie, w którym króluje szyk przestawny i dopiero po ponownym jego przeczytaniu można zrozumieć jego sens.

Komu można polecić Slayersów? Na pewno fanom, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś nowego o swoich ulubionych bohaterach oraz o ich świecie, a także wszystkim tym, którzy cenią dobre wykonanie i ciekawą historię.