Tanuki-Manga

HA! 7 maja ruszyła kontynuacja (jak długo się utrzyma – pożyjemy, zobaczymy).
Pierwszy rozdział jest świetny! :)

Zaskoczyła mnie wiadomości o końcu Beelzebuba.Myślałam,że jeszcze dużo czasu spędzę przy niej.Na początku nie zbyt mnie wciągnęła,ale jak skończyłam czytać 1 rozdziałam to poszło z górki.Największą zaletą Beelzebuba jest komedia.Jedna z nielicznych serii,która mnie tak ubawiła.Do gatunków dodałam bym też parodie(Oda zamiast wygłaszać jakiś moralny monolog jaki jest np.w Naruto to gaga jakieś przypadkowe bzdety;)).
Wypadałoby jeszcze powiedzieć kilka słów o bohaterach.Wszyscy przypadli mi do gusty,a zwłaszcza Furuichi :).Najwyżej w tej madzie słabi są antagoniści.Najsłabiej chyba wyszedł kliknij: ukryte  Szatan,a zwłaszcza finałowa walka z nim.Pewnie autor musiał jak najszybciej ją skończyć,ale wypadało dać trochę więcej str.Oczywiście nie chodzi mi o to,że walka ma trwać przeraźliwie długo jak w shounenach tego typu.Po prostu kliknij: ukryte  2 rozdziały to stanowczo za mało.Wspomnę o końcówce.Niezbyt mi przypadła do gustu,ale przy shounenach często te zakończenia są słabe.Autor zrobił taką,że bez problemu mógłby zrobić kontynuacje.W końcu dużo spędził przy niej i pewnie trudno było mu się z nią rozstać :(.Był tylko jeden moment,gdy seria ta zaczęła mnie nużyć.Po  kliknij: ukryte  pokonaniu nowych chuliganów,później się troszkę polepszyło,ale niestety poziom się nie odbudował tak jak wcześniej.

Polecam przeczytać Beelzebuba,gdy ma się zły humor albo po ciężkim dniu.Na odprężenie działa świetnie.Poleca Yukari.

Jestem po setnym rozdziale i chcę powiedzieć tylko tyle – ta manga jest kapitalna. Na początku była ok, potem dobra, potem lepsza, świetna, a teraz po prostu fenomenalna. Nie wiem, czy anime jest aż o tyle gorsze od mangi, czy zwyczajnie miałam zły dzień i humor do mnie nie trafiał… W każdym razie mangowy trafia i to konkretnie. Najmocniejszym punktem są tu postacie, które po prostu uwielbiam, razem czy osobno, są zabawne i niesamowite. Podczas czytania rozdziału, w którym tymczasowy sojusz delikwentów odbywa trening do decydującego starcia w grze z Enem i jego niańkami bardzo niewiele brakowało, żebym ze śmiechu zaczęła turlać się po podłodze. Jestem też zachwycona wyglądem bohaterów w trybie „zaraz cię zmiotę”, wyglądają przerażająco i megaśmiesznie jednocześnie. Co tu dużo mówić, jak ktoś lubi shouneny, to polecam – na efektowne walki też można tu liczyć, a i fabuła zamiast z czasem prezentować tendencję spadkową, jak inne shouneny, wydaje mi się coraz lepsza. :)

Jak dla mnie sam pomysł jest genialny: postawić postrach szkoły, największego „terrorystę” w roli tatusia ( i to nie byle kogo ;p) jest… dość niekonwencjonalny. Wszyscy mogą się domyślić jakie perypetie z tego wynikną.
Kreska jest dość nietypowa, ale bardzo ładna. Może to kwestia gustu, ale mnie osobiście bardzo podoba się mocna i wyrazista kreska.

Humor momentami jest bardzo prosty, czasami wręcz absurdalny, ale nie bez powodu mówi się, że prostota to klucz do sukcesu. Postaci są na prawdę interesujące, jest ich dużo i ich losy ciekawie się krzyżują. Tak, z całą pewnością miło byłoby mieć takiego kumpla, jak główny bohater: nie dość, że bym się brechtała cały czas, to jeszcze zawsze można na takiego liczyć XD

Ogólnie rzecz biorąc, jak ktoś ma ochotę na OGROMNĄ dawkę świetnego humoru to jest to strzał w dzieisątkę Na serio, były momenty, kiedy o mało nie spadłam z krzesła praktycznie rycząc ze śmiechu ( a jest to wyczyn, bo mało jest mang, które potrafią doprowadzić mnie do takiego stanu)

To jest COŚ. Od samej myśli o tej mandze na twarzy pojawia mi się uśmiech. Wciągnęło mnie po pierwszych paru stronach.
Niby nic, ale po przeczytaniu człowiekowi od razu wesoło się robi. Postacie są boskie. Zwłaszcza ten „miły” i „dobry” młodzieniec imieniem Oga ;)

Po usłyszeniu wielu pozytywnych recenzji na temat tej serii, postanowiłem osobiście się za nią zabrać. Moje wrażenia są jak najbardziej pozytywne. Kreska jest ładna, postacie są fajne (Oga, Beel, Alaindelon) i nie sposób ich nie lubić. Fabuła może nie jest szczytem geniuszu, ale i tak jest przyjemna w odbiorze (w końcu to shounen).  kliknij: ukryte  Jednak muszę powiedzieć, że najnowszy arc (ten z demonami i bratem Beela), stracił klimat z początku mangi, i nie ciekawi już tak bardzo. Humor jest świetny, niektóre akcje młodego panicza i Ogi są po prostu przezabawne. Na koniec muszę rzec, że nie jest to moja ulubiona manga, ale na pewno jest dobra i warta przeczytania, zwłaszcza jeśli jest się fanem shounenów i dobrego humoru. Daję 7/10.

a wiecie gdzie moge kupić mangę beelzebub na necie ??? za cholere nie moge nigdzie znależć :/ a anime ogladałam i jest super !!! :D

Kapitalna manga. Zajmuje 2 miejsce w moim rankingu. Taak, jest głupia i strasznie śmieszna! Można się odprężyć.

Kolejna niedorzeczna manga, która podbiła moje serducho.
Nie mogę się doczekać anime na jej podstawie ^^

Dla mnie jeden z najlepszych shounenów, jakie czytałam. Połączenie tego gatunku ze szkołą (bo tam się dzieje większość akcji) wydawało mi się dziwne, ale w praktyce wyszło świetnie. Wszyscy bohaterowie wzbudzają sympatię i jak dla mnie po prostu nie da się ich nie lubić. Największym plusem jest główny bohater, który nie jest jakimś nieudacznikiem, brak bohaterek typu Orihime czy Sakura oraz klimat tego anime. Lubie serie, które mają taki głupkowaty humor. Dobre jest też to ,że walki czy też pojedynki nie są rozciągnięte na kilka chapterów co w wielu seriach jest nagminne. Krótko mówiąc bardzo polecam.

Jedno mnie zastanawia, dlaczego nikt nie wpadł na to żeby Baby Bl ubrać. A tak po za tym uwielbiam tą mange:D ciekawe czy wyjdzie anime

Lekka i przyjemna (przynajmniej na chwilę obecną) opowieść o „miłym, przystojnym młodzieńcze” który mimo usilnych prób zachowania cierpliwości, jest bez przerwy testowany. Przez zabijaków z jego szkoły, przez rodzinę i, przede wszystkim, przez „baby Be'el” oraz jego opiekunkę, Hildę, którzy są źródłem ciągłych nieporozumień. Których w tej mandze jest pełno. Główny bohater jest tak zły, że aż dobry, nie ma oporów przed wbijaniem ludzi w przeróżne okoliczne powierzchnie płaskie (co, nawiasem mówiąc, może nie spodobać się miłośnikom realizmu… ale do diabła z realizmem!). Oga na każdym kroku jest tak „full of powah” że Ichigo z Bleacha mógłby mu buty czyścić. Teg ostatniego przewyższa też dynamizmem; Oga działa, zanim pomyśli, a ewentualne konsekwencje swoich pomyłek „wyklepuje” własną pięścią. Kreska jest przyzwoita – postaci nie straszą swoim wyglądem (no, może z wyjątkiem Ogi, ale to raczej zamierzony efekt), tła są szczegółowe a sceny walk przedstawione dynamicznie (na miarę mangi, oczywiście) Polecam wszystkim, którzy nie liczą na porywającą fabułę – „Słoneczny Patrol” miał większą głębię – za to chcą się zdrowo pośmiać, i lubią bezinteresownie ZŁYCH bohaterów, oszczędzających czytelnikom moralizatorskich monologów.

Beelzebub mimo bycia kolejnym Jump'owym shounenem ma w sobie to COŚ. Główny bohater bije kogo popadnie, pojawiają się kolejni wrogowie, niektórzy/większość wrogów zostaje przyjaciółmi itd… Wszystko to byłoby nudne jak flaki z olejem gdyby nie to że Oga ( główny bohater ) zajmuje się dzieckiem… Bel ( tudzież Beelzebub IV/ syn króla Demonów- jak kto woli ) jest postacią dzięki której ta manga potrafi doprowadzić człowieka do niekontrolowanego ataku śmiechu… kliknij: ukryte  Moment w którym Oga budzi się w pokoju całkowicie zatopionym w moczu Bel'a – bezcenne xD. Gorąco polecam wszystkim wielbicielom komediowych shounenów :D