Tanuki-Manga

W tomie drugim w kolejnych dziewięciu „transmisjach” następuje rozprawa z Głównym Złym i jego podłymi sługami, tudzież wyjaśnienie wszystkich zagadek i motywów postaci z poprzedniej części. Podobnie jak w pierwszym tomie, treść poprzedzona została przez kolorowe ilustracje, których główną postacią pozostaje Lemnear, tym razem w towarzystwie.

Na końcu tomiku znajdują się trzy dodatki. Pierwszym z nich jest druga (równie kiepska jak pierwsza) część sequela anime Legend of Lemnear: Jet Black Wings of Valkisas. Drugi to Legend of Lemnear Super Deformed, nieszczególnie śmieszny, ale na szczęście krótki. Ostatni – i najciekawszy – to wywiad, przeprowadzony z autorami mangi przez Jacka Szczypiora, redaktora polskiego wydania. Na uwagę zasługuje fakt, że został on wydrukowany w wersji do czytania „od prawej do lewej”, z podziałem na cztery kolumny i dwie sekcje. Zabieg ten został przeprowadzony zapewne z myślą o zapewnieniu czytelnikowi dodatkowej atrakcji, polegającej na zgadywaniu kolejności poszczególnych fragmentów.

Oba tomy Legend of Lemnear powinny być obowiązkową lekturą dla polskich wydawców komiksów. Jakość wydania mocno wykracza ponad przeciętną i jeszcze dziś robi wrażenie. W roku wydania (2003) fakt, że jednak można wydać mangę na dobrym poziomie, był prawdziwym objawieniem.