Tanuki-Manga

Dziewięciogłowy Smok sieje grozę i zniszczenie. Shi­‑woon jest zrozpaczony zmianą, jaka zaszła w nauczycielu i próbuje wpłynąć na niego, żeby się opamiętał. Do akcji wkracza również Kang­‑sung, który stara się porządnie rozeznać w sytuacji i postąpić szlachetnie i sprawiedliwie, a przy tym dorównuje poziomem Chun­‑woonowi. Z jego wspomnień dowiadujemy się więcej o potężnej technice Czarnego Nieba. Okazuje się ponadto, że mistrz przewodniczący nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Ponownie rusza do ataku, nie przebierając w środkach, a jego postępowanie coraz bardziej pogrąża go w oczach członków Murim, w związku z czym odmawiają mu wsparcia. Wydarzenia na dachu Koa Business Tower zajmują około połowy dziesiątego tomu manhwy The Breaker. Dalsza jego część koncentruje się na Shi­‑woonie i zmianach, jakie zaszły w jego życiu na skutek tych zdarzeń.

W sposobie wydawania komiksu nie nastąpiła żadna zmiana. W ostatniej części nie pojawiły się nagle elementy takie jak: streszczenie, opis bohaterów czy spis treści na początku albo dodatki na końcu. Dostajemy do ręki to, co dobrze znamy – przyzwoitą jakość bez fajerwerków i o dziwo, tylko z dwoma zbędnymi myślnikami. Scenarzysta jak zwykle w tekście na skrzydełku obwoluty podejmuje temat nielegalnych skanlacji. Nie da się nie zauważyć, że problem ten bardzo leży mu na sercu, ale szczerze wątpię, czy jego prośby i apele odniosły jakikolwiek skutek. Sama obwoluta utrzymana jest w ciemnych kolorach, na tle których wyraźnie odznaczają się nieliczne czerwone elementy. Trafił na nią ku mojemu wielkiemu zadowoleniu Hyuk So­‑Chun. Dobre wrażenie psuje jedynie jego ucho, które wydaje mi się zbyt duże i nieproporcjonalne w stosunku do głowy. Na końcu natknąć się można na zapowiedź wydania kontynuacji pt. The Breaker: New Waves. Do dwóch ostatnich tomów nie ma słownika wymowy, co jest zrozumiałe, gdyż autorzy na szczęście nie wprowadzili pod koniec opowieści żadnych nowych postaci. Doszłam do wniosku, że brakuje mi posłowia od tłumaczki, wyjaśniającego, dlaczego zdecydowała się na taką, a nie inną nazwę danej techniki. Przyzwyczaiłam się do tego w przypadku tytułów, w których widowiskowe ataki stanowią ważny element całości.

W ten oto sposób The Breaker dobiegł końca. Po lekturze ostatniego tomiku można mieć odczucie lekkiego niedosytu, gdyż losy kilku bohaterów pozostają nieznane, a sylwetki, historie czy motywacje części postaci nie zostały w zadowalający sposób nakreślone. Bez wątpienia stanowi to swego rodzaju zachętę do sięgnięcia po kontynuację. Jako całość The Breaker sprawdza się jako seria typowo rozrywkowa. To udana mieszanka akcji, humoru, dramatu z niewielką domieszką fanserwisu i plejadą ciekawych charakterów, narysowana dynamiczną, szczegółową kreską. Komiks ma szansę się spodobać mimo niezbyt oryginalnej i dość przewidywalnej fabuły.