Tanuki-Manga

Manga jest REWELACYJNA! Nie cierpię sportu- a koszykówki szczególnie :D. Ale ta manga zmieniła moje patrzenie na obie kwestie :). Uważam, że cała seria jest świetna- czyta się ekspresowo, można się uśmiać do łez :). Nie sadziłam, że manga bez wątku miłosnego będzie najlepszą mangą, jaką kiedykolwiek przeczytam :). Serdecznie polecam każdemu- warto dać serii szansę. Kreska pierwszych tomów jest 'zwyczajna'- w dalszych tomach jednak zdecydowanie się poprawia :).

Początkowo manga bardzo mi się podobała, aczkolwiek w Pucharze Zimowym zaprezentowano festiwal supermocy wszelakich (finałowy mecz to już całkowite przegięcie pod tym względem), kładąc coraz większy nacisk na to, kto wykona dziwaczną i zabójczą technikę, niż na samą koszykówkę i bohaterów. Szkoda, bo zapowiadało się na ciekawą publikację.

Kuroko no Basket to jedna z wielu historii sportowych. Zasłużenie udało jej się zdobyć całkiem spore grono fanów, gdyż nie jest to dzieło wybitne, ale wystarczająco dobre, by zadowolić amatorów gatunku.

*Dragon Ball no Basket.
I w sumie to jakiego gatunku?
Bo na pewno nie jest to sportówka, chyba że chodzi o Dragon Ball'a na sportowo.

A ten ostatni mecz, który miał ile?
Chyba ponad 50. rozdziałów (never ending story).

Początek był nawet fajny, ale dalej już równa pochyła w dół.
Tak na 2/10 ta seria zasługuje.

A w polskim wydaniu irytuję brak polskiego tytułu.
Łatwo można zrobić z tego „Koszykówka Kuroko” albo „Koszykówka, w którą gra Kuroko”.

Po raz kolejny potraktowano nas jak ostatnich murzynów.

„nie mam zastrzeżeń do dialogów – język jest żywy, barwny i brzmi naturalnie, szkoda że pary starczyło tylko na tę łatwiejszą część.”
„problemem może być przekład, w moim odczuciu nienaturalny i niemający żadnego sensownego uzasadnienia”
Trochę się te dwie kwestie gryzą, to jak to w końcu z tym przekładem dobry czy zły? domniemywam że w 2 części pijesz do „kurokocchi” ale tak jakby, sama sobie trochę przeczysz :)
Rozumiem rozgoryczenie taką a nie inną decyzją wydawcy ale skreślać przez to cały przekład, wydaje mi się to smutne.Albo ja cię źle zrozumiałam, jak tak, to przepraszam.

Co do okładki bardziej podoba mi się taka miękka gdyż o wiele łatwiej ogląda się 2­‑stronicwe ilustracje i nie trzeba się szarpać z mangą (jak pryz np. Kuroshitsuji).
Ale fakt faktem ze manga jest przez to delikatniejsza. :D

Za sportami słabo przepadam, a za koszykówką już w cale. Jednak obiecałem sobie, że jak tylko pierwsza manga sportowa na polskim rynku ujrzy światło dzienne to zakupię i przeczytam przynajmniej jeden tom. I w tym przypadku na jednym tomie się nie skończy, bo bohaterowie sympatyczni, a tak koszykówka z supermocami prezentuje się dość ciekawie.

Waneko wyda Kuroko w grudniu! :D

Anime strasznie mnie wciągnęło, mam nadzieję, że wydadzą mangę w Polsce. Liczę na cud.

Na początku przeraził mnie Kuroko (te oczy są straszne).Ale manga jest świetna więc szybko przyzwyczaiłam się do nowej (starej) kreski(na początku ogl anime) i z zapartym tchem śledze przygody drużyny Seirin

Wzięłam się za to, bo nie mogłam się doczekać następnego odcinka anime. Szczerze mówiąc, trochę się bałam, że manga nie odda tylu emocji podczas meczy co anime. Pomyliłam się, jest ekstra! Da się wczuć w klimat, kreska jest na prawdę przyjemna, no i wciąga jak mało co!;) Do tego dochodzą liczne, różnorodne postacie, które się po prostu szczerze lubi, w większości przynajmniej.
Dzięki wielkie Tadatoshi'emu Fujimaki za mangę o koszykówce, najlepszym sporcie świata.

Moja ulubiona seria na ten moment. Pomysł wyjściowy jest prosty, ale realizacja znakomita i wciągająca. Ważne, że mamy tu kilka świetnych postaci na czele z głównym bohaterem i cudowną piątką przeciwników. No i oczywiście relacje między nimi. Kreska bardzo szybko się wyrabia dając nam naprawdę widowiskowego shonena. Co do super­‑zdolności to jak na razie wątpliwości może nieco budzić „vanishing drive”, ale poza tym bez nadużyć. :)