Tanuki-Manga

Rzadko się spotyka tak urocze mangi yaoi. Nie ma tu patologii, super poważnych dram, a problemy pary (i ich przyjaciół) są normalne i naturalne ( kliknij: ukryte  jak martwienie się przyszłością, albo tym czy jest się odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu, albo czy się nie szkodzi tej drugiej). Tytuł ma też wielki plus za naprawdę fajną postać kobiecą, którą jest Hiromi. Ponadto bawią mnie gagi związane z Ruttą i jego „supersiłą”. Wiele rzeczy mogłabym jeszcze wymieniać, jak chociażby to, że Kodama nie jest po prostu uroczym chłopczykiem na łasce swego seme, co jest jak najbardziej na plus i tak dalej, no ale, sama gorąco polecam tytuł. A to, że autorka nie za bardzo inwestowała w tła itd.? Meh. Sama historyjka jest sympatyczna i cieszę się, że mam całe trzy tomy na swojej półce.

Delikwent, Delikwent, Tratatata, Delikwent:D Tak sobie nuciłam, jak zaczęłam to czytać, bo jakie to super, czytać Ulubiony romans, okruchy życia, Yaoi i jeszce widzieć swój ulubiony typ postaci, Delikwenta, a to wszystko w jednej mandze, w dodatku 3 tomowej, czyli, że będzie sobie można poczytać, no i z całkiem, całkiem kreską. Jakie mnie sczęście spotkało. Tak myślałam do pierwszego tomu. Ale o tym zaraz. Najpierw fabuła. Główna historia jest o dwóch współlokatorach szkolnego internatu. Delkwenta<33 i typowego słodkiego chłopca, cyli Ruttcie (On się nazywa inaczej, ale tak na niego woła Kodama) i Kodamie. Kodama przenosi się do internatu, jedyna opcja, to dielić pokój z delikwentem i postrachem szkoły tzw. Rutt'ą. Tak też się staje. Manga, posiada jedną historię na uboczu, tylko w pierwszym tomie, o Torze i Ryuu, czyli dwóch najsilniejszych okolicznych delikwentach, którzy akżeby nie, mają się ku sobie.
Techniczna strona mangi, ma się jak najlepiej, problemem jest jej długość, bo mam wrażenie, że gdzieś tam w tych rozdziałach, zaczęła mnie ona nużyć, to jedyny minus, ale dotrwałam do końca i jestem z tego zadowolona, bo wszystko inne, było jak najbardziej w porządku:D