Tanuki-Manga

Największe wrażenie zrobiła na mnie… kreska. Jest naprawdę niesamowita!
Sama historia jest bardzo dobra. Świetne ukazanie tego, jak daleko mogą posunąć się zdesperowani ludzie, nie mający nic do stracenia. Jeśli chodzi o moje odczucia, nie dostałam gęsiej skórki (ze strachu) ani razu, ale każdą stronę oglądałam z uśmiechem na twarzy. Nie chcąc za dużo zdradzać, w „Hideout” jest parę drastycznych – i to pięknie narysowanych – momentów, także jest na co popatrzeć.
Jedyny minus jest taki, że za szybko się to wszystko skończyło + liczyłam na większy hardcore, pod względem drastyczności i obrzydliwości.
Niemniej jednak – tytuł zacny i godny polecenia.

Hideout jak dla mnie jest znakomitym i wyjątkowym horrorem, który z każdą stroną coraz bardziej wciąga do swojego ponurego świata i reprezentuje sobą coś więcej niż przeciętny dreszczowiec; potrafi zaskoczyć, wstrząsnąć, niekiedy przerazić, lecz mimo wszystko jest to manga wartościowa i jedyna w swoim rodzaju, nie skupiająca się wyłącznie na flakach, krwi i bezsensownej brutalności. Mnie osobiście urzekła już od pierwszych (pięknych kolorowych) stron. Kreska jest niezwykle dokładna, dopracowana i charakterna, a także bardzo realistyczna, głównie jeśli chodzi o krajobrazy czy wnętrza jaskini; niekiedy miałam wrażenie, że patrzę na czarno­‑białą fotografię. Fabuła jest wciągająca i oryginalna. Muszę przyznać, że Hideout idealnie trafił w mój gust, jeśli chodzi o horrory; czytając, często dostawałam gęsiej skórki i z ekscytacją zastanawiałam się, co czeka mnie na kolejnej stronie, zaś fragmenty opowiadające o przeszłości bohaterów, w których można było oderwać się od panującej w podziemiach mrocznej, ponurej atmosfery i makabrycznych scen pozwalały emocjom choć na moment ochłonąć, by za chwilę znów powrócić do tego okrutnego świata ludzkiej bezwzględności. Historia ta niejeden raz wywołała u mnie dreszcz, lecz czytając ostatnie rozdziały, w których akcja nieco bardziej przyspiesza po głowie krążyły mi głównie myśli, wyrażające podziw dla autora i zachwyt ;) Ogromnie spodobało mi się zakończenie, krótego się nie spodziewałam; po przeczytaniu mangi do końca nie mogłam przestać się uśmiechać. Dziwna reakcja, wiem, ale zawsze tak mam po obejrzeniu/przeczytaniu czegoś, co idealnie trafiło w mój gust. Jak dla mnie Hideout jest wybitnym horrorem i naprawdę się cieszę, że mam tę mangę na swojej półeczce. Wielkie brawa dla wydawnictwa, które poradziło sobie świetnie. Tłumaczenie jest naprawdę dobre (zwłaszcza narracja głównego bohatera), kolorowe strony prezentują się znakomicie i ten duży format, naprawdę, czytanie tak wydanej mangi to czysta przyjemność. Hideout jest moją pierwszą mangą od wydawnictwa JPF, którą kupiłam, lecz na pewno nie ostatnią; nie mogę już doczekać się zwłaszcza premiery mangi Goth, która przed przeczytaniem Hideout'a była moim ulubionym horrorem.
Podsumowując, gorąco polecam tę mangę wszystkim miłośnikom gatunku i osobom o mocnych nerwach, gdyż bądź co bądź kilka drastycznych i brutalnych scen się tu pojawia; patrząc jednak wstecz, muszę stwierdzić, że aż tak strasznie nie było ;) Jest za to naprawdę klimatycznie i ciekawie, sporo się dzieje, kreska jest świetna, główny bohater interesujący a zakończenie jak dla mnie doskonałe. Podobał mi się realizm tej historii; nie pojawiają się tu żadne duchy, demony czy tajemnicze moce. Bohaterami byli zwykli ludzie; w przerażająco wiarygodny sposób ukazano tu, jak bardzo zmienia się ludzka psychika w ekstremalnych warunkach oraz w jak potworną istotę potrafi niekiedy zamienić się człowiek.
Naprawdę warto zainwestować w to dzieło i umieścić je na swojej półeczce, gdyż czytanie skanów na Internecie z pewnością nie pozwoli doświadczyć aż tylu emocji, co trzymanie w łapkach tego pachnącego cuda z jakże uroczą okładką ;)
Jak dla mnie 10/10, zachęcam do lektury, przepraszam jeśli przynudzam i pozdrawiam gorąco wszystkich tych, którym udało się doczytać do końca! ;)

Bardzo mi się podobało. Fantastyczne rysunki, niegłupia fabuła z kilkoma ciekawymi zwrotami akcji, świetni bohaterowie i ogólny klimat. Pochłonęłam błyskawicznie, a podobało mi się bardziej niż prace Itou.

Kapitalna manga. Bardzo dobrze napisany thriller, ze świetnie poprowadzoną historią i znakomitymi kreacjami postaci, ulegającym pod wpływem fabuły przemianom i dalekim od czarno białych klisz pt. „dobry/zły”. Zdecydowanie, jedna z najlepszych tego typu pozycji wydanych w Polsce, o wiele bardziej udana od nie tak znowu złego przecież „Blue Heaven”. Do tego fantastycznie narysowana.

Jak wyżej. Przyjemnie się czytalo, nie bałam sie, ale było przyjemne.
Ostatni rozdział byl nieco „mocniejszy” i podobało mi się.
Ogólnie to polecam, 7/10.

właśnie dlatego nie znoszę horrorów, w większości wypadków mam wrażenie, że fabułę kreślili goście od akceleratora cząstek elementarnych i wzorów fizycznych o długości równika, cytując poprzedniczki „wyłupiaste oczy są przerażające” no błagam was, przerażający jest bugatti veyron która ma 1200 KM i jedzie z prędkością 431 km/h i fakt, że musiałbym urodzić cię 66 razy bym mógł go sobie kupić, wyłupiaste oczy w jaskini Mroźnej na turystycznej wyspie nie robią wrażenia.
zastanawia mnie czemu zawsze jest to stara jaskinia, stara szkoła, czemu zawsze ktoś musi przyjechać z miasta by odkryć „mrhoczny” sekret, pomyślcie jakby było ciekawiej gdyby szkoła przybyła do ucznia, jaskinia do pary to byłby czad. Ale od czasów „Miasteczka Twin Peaks” nie mamy co liczyć na oryginalność.  kliknij: ukryte  Co do słabizny psychicznej bohatera to zazwyczaj w horrorach nie mamy do czynienia z gościem w stylu Willisa czy Stallone'a który wpakowałby w tego starszawego wyraka dwa magazynki ak po czym zawołałby „Yippee­‑ki­‑yay, motherfucker!” uratował pannę, założył rodzinę i kupił bentleya. Więc tu znowu brak zaskoczenia. Wszystko jest tu w zasadzie standardowym horrorem dla miłośników pisma „1000 Krzyżówek” którym akurat skończyły się krzyżówki.
Pozycja dla wytrwałych.

Przerażająca okładka.