Tanuki-Manga

Nie jestem osobą skłonną do wzruszeń, a na Beautiful Days coś lekko ścisnęło mnie w dołku. Ale nie na głównej opowieści, tylko pod koniec trylogii one shotów. Przedstawiona w niej plątanina wykorzystywania, niespełnionej miłości, dwulicowości, kłamstwa i obłudy spodobała mi się. Mimo przedramatyzowania wydała mi się dość naturalna, choć jednocześnie pachniała mi grecką tragedią. Zdecydowanie miała coś w sobie.
Króciutka historia z nieśmiałym barmanem też bardzo mi się spodobała, chyba najbardziej z całego tomiku. Było w niej coś uroczego i ciepłego.
Gorzej z główną historią. Asahiego najchętniej skopałabym okutym butem, może wtedy przestałby użalać się nad sobą i wziął sprawy w swoje ręce. Nienawidzę mimoz, a główny bohater to ich modelowy przykład. Z Natsume też jest niewiele lepiej. Ta cała jego ciapowatość i dobre serce wydawały mi się bardzo nienaturalne. Po prostu nie mogłam uwierzyć, że takie coś chodzi po ziemi i nie zginęło w pierwszych latach samodzielności. Z całej obsady jeden Hiromi nie wzbudzał we mnie morderczych skłonności. Trochę szkoda, bo w moim odczuciu kiepskie postacie położyły całkiem ciekawy pomysł przewodni.
Z kreską jest różnie – z jednej strony bardzo spodobała mi się jej szkicowość, umowność i sposób wykonania kolorowych ilustracji – były śliczne! Z drugiej zaś strasznie denerwował mnie kompletny brak proporcji. A to dłonie jak u goryla, a to szyja jak u dresiarza, a to znów korpus nienaturalnie wydłużony. O moich ulubionych barach jak szafa trzydrzwiowa nie będę nawet wspominała. I nie potrafię powiedzieć, czy bardziej mi się podobała czy irytowała.
Podsumowując, wydaje mi się, że żeby ten tytuł się spodobał, trzeba mieć z jednej strony duszę romantyczny, a z drugiej sporą odporność na wkurzające postacie. Jednocześnie wydaje mi się, że ta manga raczej nie trafi w gusta młodszych czytelników. Porusza dość mroczne strony ludzkiej osobowości i robi to w wyjątkowo ciężki sposób (choć bez epatowania okrucieństwem), w nie do końca przyjaznej szacie graficzne. Choć może się mylę i to babranie się w nieszczęściu trafi też do nich?
Ja daję dobre 6/10.

Myślałam, że będzie to coś lepszego, bo fakt pomysł jest dobry, niestety ciężko było mi przebrnąć do końca. Główny bohater mnie irytował swoim zachowaniem. Oczywiście rozumiem, że niespełniona miłość i tak dalej, ale odniosłam wrażenie, że ten dzieciak to po prostu użalająca się nad sobą ciamajda.. Kreska.. Niestety nie spodobała mi się, a wręcz raziła. Ale wiadomo, każdy ma swój gust.

Tak kreska jak i fabuła wymagająca. Zdecydowanie nie dla średniej krajowej gimbazy.

Moim zdaniem tak brzydkiej graficznie mangi jak Beautiful Days dawno nie widziałam. Historia też głupia. Uważam, że autorka nie powinna w ogóle brać się za tworzenie mang. Uważam,że ta manga została wydana w Polsce nie ze względu na swą treść lecz na cenę licencji.