Tanuki-Manga

Planuję zacząć anime jak wyjdzie. Opis i pv zaspoilerowal mi jakie postacie giną  kliknij: ukryte  (około 6­‑9) w jaki min sposób i 3 pierwsze rozkazy (niechacy dowiedzialem się jeszcze o  kliknij: ukryte  stosunku plciowym­‑zdradzie) Duzo na tym stracilem? Martwi mnie tez zakonczenie. Kazdy pisze, że słabe. Nie chce czegos pokroju Mayoigi.

Tytuł wciągający, okej narysowany, z ładnymi okładkami, ale z bardzo niespójnym, słabym, nie no… po prostu głupim i niesatysfakcjonującym zakończeniem. Autor po prostu się zagalopował i później nie wiedział jak z tego wybrnąć, gdyż raczej jest to mało prawdopodobne żeby od początku miał taki pomysł na zakończenie swojego dzieła, głupi chyba nie jest?! Tak czy inaczej, lektury i zakupu osobiście nie żałuję bo mam przyszłościowe porównanie do podobnych serii, które będę czytał w przyszłości. A zawsze można sprzedać czyż nie? :D

Manga dobra , był to mój zakup w ciemno ale nie żałuję . Manga bardzo mi się spodobała :) Motyw gier o przetrwanie okropnie mi się podoba ;) 4/5

Właśnie skończyłem lekturę całości. Z emocji aż utworzyłem sobie konto żeby napisać komentarz. Manga trzyma w napięciu, chce się zobaczyć co będzie dalej, rysunki mi się podobają (choć to kwestia gustu), myślę sobie, że to będzie niezła tajemnica (manga skojarzyła mi się ze świetnym Doubt). Potem wziąłem się za tom drugi i następne…
O ile szata graficzna dalej mi pasuje to fabuła jedzie w dół.
 kliknij: ukryte  „Wątek” policji celowo pomijam bo to niejako element konwencji (zagadkę mają rozwiązać uczniowie, a nie Błyskotliwy Pan Policjant) ale co do zakończenia to muszę napisać, że wbiło mnie w fotel. Tyle że w negatywnym sensie. Bardziej „logiczne” byłoby umiejscowienie w roli Króla jakiegoś demona lub złe bóstwo co ładnie komponowało by się z wątkiem „tajemniczej wioski w górach”, a to co zaserwował autor kupy się nie trzyma.
Ogólnie mangę odradzam nowym czytelnikom, kupiłem pierwszy tom i następne też zapewne kupię ale nie ze względu na mangę, lecz raczej po to by wspierać J.P.F

Pozbawiona polotu, słaba i schematyczna historia. Jako parodia sprawdziłoby się świetnie, jednak nie ulega wątpliwości, że tytuł opatrzono tagami: horror, dramat, a jako grupę docelową wytypowano starszego, dojrzalszego odbiorcę.

Tego nie dało się bardziej zepsuć. Bohaterowie zachowują się irracjonalnie, niedojrzale aż do przesady. Autor niektórych demonizuje, innych niewiarygodnie wybiela, w zależności od kaprysu. Akcja, zamiast gnać, przeskakuje, zostaje przesadnie okrojona. W konsekwencji czytelnik odnosi wrażenie, że wszystko zostało poskracane – za szybko uczniowie uspakajają się po śmierci kolegów, dochodzą do siebie, przystosowują do niekomfortowej sytuacji. Kreska jest nieprofesjonalna i brzydka, jedynie rysunek na okładce wyszedł mangace ładnie, pozostałe są uproszczone, oszczędne, skromne. Z każdej strony wyzierają brzydkie postacie z nierealistycznymi, rozdziawionymi gębami, w zamyśle imitującymi przerażenie.

Ale największą wadą są BŁĘDY LOGICZNE.

 kliknij: ukryte  - Mamy klasę. Każdy uczeń otrzymuje tajemniczy mail z zadaniami. Jeśli nie zostaną wykonane – zapowiedziano, że osoby wymienione w mailu umrą. Pojawiają się pierwsze ofiary. Nie łudźmy się, że ktokolwiek zawiadomi policję – to nie są normalni, przeciętni szesnastolatkowie. To oniemiałe ze strachu, papierowe kukły, które dla dobra fabuły nie wyposażono w zdrowe instynkty i organ odpowiedzialny za myślenie.

- Później mundurowi sami wspaniałomyślnie zapowiadają, że sprawdzą, czy zgony nie są ze sobą powiązane. Autor mangi nie wraca do tego zamysłu. Nie miejmy złudzeń – gdyby policja przepytała licealny narybek, odkryłaby maile w ich telefonach, a to zakończyłoby tę serię na pierwszym tomie.

- Mangaka przypomina sobie: ,,Racja, oni mogli z tym pójść na policję, trzeba to nadrobić!”. Wciska w usta jakiegoś ucznia, że niby ten był na komisariacie, ale mu nie uwierzyli. Ach, w końcu pokazanie całej długiej listy anonimowych maili i powołanie na świadka dowolnej osoby z klasy, mającej identyczny wykaz maili, to zdecydowanie za mało na dowód…

- Cztery osoby się wieszają, jedna po drugiej, z tej samej klasy, w zbliżonym czasie. Zwyczajna sytuacja, nic specjalnego, żeby ktokolwiek z zewnątrz zaczął się interesować sprawą.

- Pokażmy ucznia X, który wpierw wzbudzi współczucie bohatera, stanie się jego najlepszym przyjacielem, założą zespół, zwierzą się sobie z marzeń o przyszłości… a następnie go zabijmy, żeby zrobić dramę. Przewidywalne, nudne, żałosne.

Konkludując, manga bardzo śmieszna, chociaż zdecydowanie śmieszna być nie miała.

Manga bardzo trudna do ocenienia. Z jednej strony mamy bardzo dobrze zbudowaną sytuację narastającego strachu i psychozy oraz tego jakie instynkty i zachowania wyciąga to z ludzi, jak się załamują, jak porzucają wszelką moralność, lub też wręcz przeciwnie, są skłonni do poświęceń… Ale z drugiej rzecz sporo traci gdy chodzi o rozwiązanie zagadki. Autorowi jakby wypadło z głowy, że powinien zawrzeć również logicznie zwiększającą się wzajemną nieufność. No i jeszcze zakończenie… Zakończenie jest po prostu beznadziejne i jedynym jego wytłumaczeniem może być to, że autorowi się odechciało dalszego ciągnięcia historii. Być może chodziło o to by pokazać, że  kliknij: ukryte  główny bohater niekoniecznie musi być tym, który dojdzie do prawdy, być może… Zabieg sam w sobie nie byłby zły, nawet ciekawy i świeży, ale jeśli mam rację to niestety, zakończenie wciąż sprawia wrażenie zrobionego na „odwal się”. Z tego powodu siódemka, która powinna być szóstką, ale podnoszę za grafikę.