Tanuki-Manga

Nuda zagościła na Baker Street 221B. Wprawdzie Sherlock nadal prowadzi eksperymenty z odciętymi częściami ciała, jednak nie wystarcza to do zajęcia jego genialnego mózgu. Mózgu, który, jak twierdzi sam właściciel, gnije bez żadnego ciekawego zajęcia i z którego kasuje niepotrzebne informacje (na przykład o Systemie Słonecznym). Niezbyt podobają mu się także wpisy na blogu Johna, opisujące co ciekawsze sprawy, nad którymi pracowali – jak się zdaje, zbyt przyziemne dla niego i nie dosyć go wychwalające. Na szczęście, a może raczej na nieszczęście, wkrótce na jego drodze stanie tajemniczy wróg – Moriarty, ten sam, który krył się za wydarzeniami rozgrywającymi się w poprzednich tomach.

Fabuła Wielkiej Gry obraca się wokół dwóch spraw. Pierwszą jest zlecenie od Mycrofta, dotyczące zbadania okoliczności śmierci urzędnika państwowego, pracującego ostatnio nad nowym systemem obrony przeciwrakietowej (oczywiście „ściśle tajnym”). Druga, wiodącą, jest gra prowadzona przez Moriarty’ego z Sherlockiem, a polegająca na tym, że jeśli Holmes w określonym czasie rozwiąże zadaną przez niego zagadkę, to Moriarty nie wysadzi w powietrze zakładnika. Niestety, zmniejszający się limit czasu i rosnąca arogancja Sherlocka, przeświadczonego o swojej nieomylności, doprowadzają w końcu do tragedii i do zwątpienia przez Johna w nieomylność przyjaciela.

Tak jak i poprzednio, Jay. spisuje się bardzo dobrze, przenosząc na papier sceny i kadry z trzeciego odcinka serialu. Można zauważyć, że tym razem nie było większych cięć w materiale, co przełożyło się na grubość tomu. W większej dawce pojawiają się inspektor Lestrade i Mycroft, no i oczywiście Moriarty. Do tłumaczenia nie mam zastrzeżeń, z kwestii technicznych natomiast miejscami problemem była czarna czcionka z białym obramowaniem, używana do pokazywania tego, czego panowie szukali w internecie lub wysyłali SMS­‑ami – niekiedy się zlewała z rastrem użytym do wypełnienia tła.

Wielka Gra liczy sześć rozdziałów, jak poprzednio oznaczonych hashtagiem z numerem rozdziału i z podanym numerem strony. Po rozłożeniu skrzydełek na kolorowej obwolucie widzimy Sherlocka trzymającego broń, a z tyłu Johna i Moriarty’ego. Na okładce mangi umieszczono natomiast Lestrade’a i sylwetki Donovan i Andersona oraz podziękowania dla współpracowników. Tomik rozpoczynają cztery kolorowe strony z wybranymi pokolorowanymi kadrami z mangi, spisem treści oraz Sherlockiem i Johnem na rozkładówce strony tytułowej.

Na tym kończymy na pewien czas przygodę ze sławnym detektywem, ponieważ w tej chwili seria liczy właśnie trzy wydane w Japonii tomy. Ostatnio jednak ukazała się informacja, że autor(ka) rozpoczyna pracę nad kolejnym tomem w kolejności, obejmującym epizod zatytułowany Skandal w Belgrawii, tak więc mam nadzieję, że kiedyś będziemy mieli możliwość zapoznania się także z nim (a może i z kolejnymi). Tych, którzy się zainteresowali współczesną adaptacją przygód Sherlocka Holmesa, odsyłam do serialu BBC – warto się z nim zapoznać.