Tanuki-Manga

Nie lubię porzucać mang w trakcie czytania ale naprawdę ciężko było mi się zmobilizować do sięgania po kolejne tomy. Zmusiłem się biorąc je w drogę do pracy przez kilka kolejnych dni. Bohaterowie są absolutnie nijacy. Nic nie czujesz gdy ich poznajesz, nic nie czujesz gdy giną, nic nie czujesz gdy głównemu bohaterowi grozi niebezpieczeństwo. Kończąc czwarty tom nie pamiętałem już co się działo w pierwszym. W nosie miałem ich imiona i odliczałem tylko strony do końca.

Skręca mnie jak pomyślę, że przede mną jeszcze Judge tego samego autora.

Dla mnie ciekawa manga. Fabuła – faktycznie, nie oryginalna, ale dająca duże pole do popisu. Bohaterowie, tutaj dużo gorzej, schematyczni. Zakończenia domyśliłam się po pierwszym tomie, mimo to czytało się ciekawie. Kreska przeciętna.

Właśnie skończyłem czytać. Niestety nie porywa. Mimo podobieństwa lepiej czyta mi się Judge. Co do rozwiązania – miałem niejasne przeczucie, że właśnie tak się zakończy.

Świeżo po przeczytaniu wszystkich tomików, zaczęłam się zastanawiać jak bym ja się zachowała gdybym znalazła się w takiej sytuacji, a to dobrze wróży, gdyż ten fakt oznacza, iż manga mi się spodobała. Rzeczywiście, uważam, że czas jej poświęcony nie poszedł na marne. Fabularnie jest dobrze, chociaż od samego początku  kliknij: ukryte  wydawało mi się, że to Rei będzie wilkiem. Miałam również wrażenie, że skądś ten pomysł na uniwersum znam…niektóre elementy automatycznie przypominały mi o Mirai Nikki i Norageki. Mniejsza, postacie znośne, żadna nie podbiła co prawda mojego serca, ale również żadna z nich nie sprawiła, że niedobrze czułam się w jej „towarzystwie”. Natomiast graficznie jest dosyć oszczędnie. Tła są estetyczne, ale warsztat autora jest troszkę słaby; mam na myśli sposób w jaki rysuje postacie.
Osobiście zakończenie mi się spodobało i już niedługo zabiorę się za Judge.
Polecam, chociaż jak wiadomo nie każdemu przypadnie ta manga do gustu.
8/10.

Fabuła sama w sobie jest całkiem­‑całkiem, rzucanie oskarżeń przypomina piłeczkę ping­‑pongową, to tu, to tam, w kółko, kółko, kółko. Przebieg akurat mnie nie odrzucił, ale zarazem nie obudził zbytnich wrażeń. Dostajemy nawet coś porządnego, a wszystko i tak zależy od gustu.

Scenariusze opowiadające o wszelkiego rodzaju grach o przetrwanie (np. Battle Royale) są bardzo lubiane przeze mnie, dlatego po Doubt sięgnęłam chętnie. Pierwsza połowa była wciągająca i odpowiednio budowała napięcie, potem było coraz dziwniej. Niedopowiedzenia i absurdy zaczynały się mnożyć, na szczęście nie na tyle, by popsuć przyjemność czytania. Ogólnie pomysł może nie był bardzo oryginalny, ale przedstawiony ciekawie i mniej lub bardziej poprawnie, a kreska świetnie pasowała do tej serii. Mimo drobnych wad polecam tę mangę, bo nie rozczaruje, gdy się przymknie lekko oko.

Opis i wiele recenzji bardzo zachęciło mnie do kupna tej mangi i… nie żałuję! To jest świetne, według mnie nie przewidywalne. W życiu bym nie pomyślała, że  kliknij: ukryte  to sprawka Rei! W 3 tomie już myślałam, że to Mitsuki i sobie wszystko w głowie poukładałam, a tu takie bum. Właśnie skończyłam czytać 4 tom i czuję niedosyt, po zakończeniu 4 tomu, stwierdzam, że przydałby się jednak też 5 tom. Kto czytał słowa na końcu, że teraz  kliknij: ukryte  przyszedł czas na Yuu. Ten wie dlaczego tak myślę. A to Judge ponoć jest trochę inna fabuła i wątpię, żeby  kliknij: ukryte  w tej mandze znalazła się postać Yuu. Więc trochę bez sensu, że zrobili takie niejasne zakończenie. Czegoś mi tu brakuje….
Lecz ogółem manga mi się bardzo podobała i jest jedną z moich ulubionych, polecam :)

Moja przyjaciółka go ma i chce od niej pożyczyć ale niewiem czy tego czasem tego nie kupić.

Reakcja po ostatnim tomie – zabili go i uciekł. Tak najłatwiej można opisać tę mangę.

Pierwszy tomik kupowałam z mieszanymi uczuciami, jednak cieszę się, że zaryzykowałam. Ładna kreska, fabuła ciekawa i wciągająca. Minusem są jednak bohaterowie: brak im tego czegoś(charakteru?). Mimo wszystko bardzo polubiłam Eiji'ego, sama nawet nie wiem za co ale od razu go pokochałam^^

 kliknij: ukryte  Jak pewnie większość osób szczególnie podejrzewałam Rei, i nie pomyliłam się że będzie to właśnie jej hipnoza. Po prostu była zbyt słodka do takiej mangi no i „hipnotyzerka” – można było się spodziewać. Podejrzenia jednak były trochę gaszone przez Hajime który był…dziwny i niezbyt go polubiłam.

Doubt sam w sobie jest naprawdę świetną mangą i polecam każdemu kto tak jak ja kocha horrory. Trzyma w napięciu do końca, który zresztą wcale nie był zły. Daję 8,5 bo jednak niektóre postacie irytują(Mitsuki)

Jedna z pierwszych myśli odnośnie potencjalnego mordercy, która przeszła mi przez myśl to było  kliknij: ukryte  ukrzyżowana laska ich zahipnotyzowała i robi w ciula natomiast jedna z następnych  kliknij: ukryte  a co, jeśli morduje to dziewczę, które znalazło się przypadkiem na zebraniu graczy, a pomaga jej tatusiek? Naprawdę, niewiele się pomyliłem. Klimat fajny, ale zepsuty przez bardzo przekombinowane zakończenie, które zmarnowało potencjał bardzo dobrego początku.

Jestem dość wymagającym czytelnikiem, dla mnie każda nowa pozycja to ciężki kawał chleba. Ta manga jednak sprostała wszelkim moim wymaganiom; wciąga od początku do końca i co najważniejsze – masa zwrotów akcji! Sama kreska to czysty atut, tyle szczegółów, może troszeczkę gorzej z emocjami na twarzy postaci. Całość bawi się naszym umysłem, momentalnie nawet mamy wrażenie, że to główny bohater oprowadzający nas przez akcję jest wilkiem. Koniec satysfakcjonujący  kliknij: ukryte  ,ponieważ zło nareszcie wygrywa.

Ma w sobie coś wciągającego pomimo kiepskich postaci. Bardzo spodobał mi się pomysł z kodami kreskowymi. Końcówka jak dla mnie przekombinowana  kliknij: ukryte  hipnoza w ogóle nie przypadła mi do gustu, postać Rei też jakoś mnie nie przekonała, może dlatego, że gdzieś tak w połowie mangi wyobraziłam sobie co by było gdyby ożyła – i masz, stoi na nogach Przyznam się bez bicia, że  kliknij: ukryte  najpierw tak konkretnie zaczęłam podejrzewać Harukę, potem Mitsuki – czułam w tym rękę jakiejś zazdrosnej dziewuszki. Finał trochę się rozwlekł, no i sam Yuu  kliknij: ukryte  czekałam na ostrą walkę z Mitsuki, kiedy okazało się że wyrżęła mu „przyjaciół”, a on zachowywał się jak idiota, ale ostatecznie się doigrał
Było parę scen, które mnie osobiście dość wystraszyły  kliknij: ukryte  nieruchomy zabójca w masce królika, gdy np. Yuu sięgał przez uchylone drzwi po telefon – nie jestem odporna na tego typu rzeczy :)
Ogólnie manga wciągająca, ale koniec mnie rozczarował, no  kliknij: ukryte  nie poruszyła mnie wizja wciąż mordującej Rei i Mitsuki jeśli się wykaraska
Najchętniej dałąbym 6,5 no, ale skłaniam się jednak ku 6.
No i odwieczny wniosek przy tego rodzjau historiach ( uwięzieni ludzie – zabójca wśród nich ) – dlaczego wy wciąż popełniacie te same błędy ?!

Ja poszłam za tą mangą, gdy przeczytałam recenzję w Otaku. Na wstępie powiem, że daję 8/10, czemu? A no, bo mnie to wciągnęło, mimo iż od początku wiedziałam kto jest wilkiem. Dodam również, iż mam dziwne gusta, dlategoż ani Mitsuki, ani Rei nie przypadły mi do gustu. Za to bardzo polubiłam Eijego i Harukę, Yuu też był nawet okej. Jako, iż uczę się rysować, zwracałam też uwagę na kreskę i tej nic do zarzucenia nie mam.
A teraz… Dum, dum, jak doszłam do wniosku, kim jest wilk:
 kliknij: ukryte  Więc, nie kierowałam się drogą dedukcji pt. „słodkie, moe, niewinne, bezradne = MORDERCA”, no way. Ja, po zobaczeniu, że Rei na początku została zabita, chwilowo zapomniałam, że jest hipnotyzerką i uznałam, że pewnie podstawiła zwłoki, żeby uwolnić się od podejrzeń. Bo kto podejrzewałby trupa? Potem jednak stwierdziłam, że zapewne zabite ciało to iluzja. I tak doszłam do wniosku, że to ona musi być wilczkiem. Na końcu byłam ciekawa co dalej, toteż sięgnęłam po Judge. Tak więc, z czystym sercem polecę fanom horrorów. ;D

No cóż, zabrałam się za ten tytuł, gdyż po internecie krążyła opinia, iż jest to dosyć mroczna manga, a ja właśnie w takich gustuję. I pomimo, że tytuł bardzo mi się podoba, historia jest logiczna i trzyma w napięciu, to… wcale się nie bałam. A przyznam, że posunęłam się nawet do stworzenia sobie odpowiedniego klimatu podczas czytania – ciemny, pusty pokój w środku nocy. Jednak ani razu nie poczułam nawet dreszczy. „Doubt” to bardziej psychologiczny tytuł, niż horror. Nie jest to jego minus, po prostu otrzymujemy coś innego, niż oczekiwaliśmy.
Jeśli chodzi o postaci, to nie są one wyjątkowe, a ich charaktery nie rzucają na kolana, jednak da się je lubić. Ba, znalazłam nawet swoją ulubienicę! Oczywiście, chodzi o naszego wilka, czyli  kliknij: ukryte  Rei, która według mnie świetnie odegrała rolę niewinnej dziewczynki (przyznam, że na początku nawet mnie nabrała), żeby potem pokazać swoje prawdziwe oblicze psychopatki.Ech, ja po prostu mam chyba słabość do takich postaci.
Jednym słowem „Doubt” to manga dobra. Nie wybitna, nie wspaniała, ale dobra. Jednak dostała ode mnie 8/10. Za Wilka ;]

Naprawdę podobała mi się ta manga. Przeczytałem jednym tchem, bez robienia przerwy. Wniosek – wciąga. W sumie jedyny minus (ale za to bardzo duży…) to to, że Doubt nie jest straszny. Spodziewałem się czegoś przerażającego i tu niestety spotkał mnie zawód.

Sama historia jest bardzo ciekawa, acz przewidywalna. Od samego początku podejrzewałem, że Wilkiem jest  kliknij: ukryte  Rei. Swoją drogą nie wiem czy mi to umknęło, czy nie zostało to wyjaśnione:  kliknij: ukryte  Jak Rei 'udała' swoją śmierć? Bo przecież kiedy na początku znaleźli jej ciało to było w stanie… dość kiepskim. Czy to była jej hipnoza? Bo zdaje mi się, że nie wspomniano o tym szczególe…

Generalnie to polecam i pozdrawiam, takie lekko naciągane 8/10 mogę dać jako Wielki Wielki Fan Horrorów. :)

Jak dla mnie manga jest po prostu boska. Przeczytana jednym tchem daje niezłego kopa i niezłe przeżycia(szczególnie jak czytasz w nocy). Bohaterowie może wybitnymi nie są ale cała fabuła i ogólna idea nadrabiają wszytsko, Jak dla mnie jedna z lepszych mang, z pewnością zasługuje na uwagę. W pewnych momentach zaskakująca w pewnych przyprawia o ten taki dreszczyk. Nic dodać, nic ująć po prostu czytać :)

Muszę przyznać, że manga naprawdę mnie wciągnęła i zainteresowała. Sprawiło to, że pochłaniałam rozdział za rozdziałem. Klimat i akcję uznaję za duży plus. Moja ocena spada nieco przez bohaterów, którzy sami w sobie nie byli dla mnie zbyt interesujący i nieszczególnie zaskarbili sobie moją sympatię – mam do nich stosunek iście obojętni, są po prostu elementami niezbędnymi do rozegrania fabuły. Potrafili zdziwić mnie wolnym tempem dochodzenia do pewnych wniosków. Czasem sytuacje były dla mnie dość niedorzeczne, jak wtedy, gdy  kliknij: ukryte  Yuu jest duszony przez nieznajomego mężczyznę, a reszta, oprócz Mitsuki, spokojnie się temu przygląda. Nieco rozczarowało mnie też zakończenie, a to potrafi zmienić patrzenie na całą historię. Mimo wszystko uważam, że nie był to stracony czas, manga dostarczyła mi sporo rozrywki i zamierzam zabrać się za kontynuację. Raczej polecam. Moja ocena to 7/10.

Niezły pomysł, jednak nie bardzo mnie zainteresował. Czytałam szybko, bez zainteresowania. Kreska dobra, fabuła nawet nawet… Jednak brakuje „tego czegoś” dlatego tylko 5/10.

Ja tez wiedziałam kto będzie wilkiem ^ ^
Ale to nie zmienia faktu , że manga jest super ;)
Strasznie sie w nia wczułam i wciągnęłam ^ ^
Polecam , każdemu kto lubi napięcie ;D

manga jest niesamowita i trzyma w napięciu.
ciekawy pomysł z tymi królikami jednak po przeczytaniu mangi dziwnie było mi patrzec na mojego króliczka na tapecie telefonu

mi się bardzo podobało i po zakończaniu czułam niedosyt ale… jakby ktoś nie wiedział to jest drygi tom mangi nazywa się Judge- polecam

Lubię tą mangę, ma niezłą kreskę i ciekawą fabułę. Koniec jednak mnie trochę zirytował i czuć mały niedosyt. Jako wilka obstawiałam  kliknij: ukryte  Mitsuki, jakoś od początku ku późniejszym zdziwieniu wyeliminowałam Rei. Wydawało mi się że skoro już jak na samym początku nie żyła to nie mogła teoretycznie nic zrobić i oczywiście myliła swoją domniemaną cukierkowatością. Hipnotyczny wątek nie spodobał mi się. Jednak będę dobrze wspominać tą mangę i nie sądzę aby czas przy niej był stracony. Czasami zastanawiam się co mogło stać się dalej, chociaż koniec nie pozostawia wątpliwości.

tak, od samego początku, absolutnie wiedziałem, ze Wilkiem będzie
 kliknij: ukryte  nie kto inny, jak slodkie, Aeriso­‑podobne i bezbronne moe! Ewentualnie Haruka badz Mitsuki.
W takiej mandze tak plaskie, haremowkopodobne(przez polowe mangi mialem wrazenie, ze postacie dziewczyn sluzyly tylko za eye­‑candy,zeby faceci mogli sobie popatrzec na ich kawaii twarzyczki, spore biusciki i urocze zettai ryouiki) i niewinne postacie po prostu MUSIALY byc w chory spoosb wykorzystane.
No przeciez po nich by nikt sie tego nie spodziewal….
Manga calkiem niezla – fajna kreska, fabula tez ciekawa, ale niestety czasem sie dluzyla.
 kliknij: ukryte  Szkoda tez, ze musieli wprowadzic watek hipnotyzmu Rei – wolalbym, zeby ta manga opierala sie w pelni na realizmie. Z drugiej strony,przynajmniej od poczatku wiemy o mocach Rei, wiec wszystko sie ze soba zgadza….
Daje 7/10.

Pewnego dnia wilk zakradł się do grupy przyjaznych króliczków. Kiedy inni zasnęli, wilk przybrał swoją naturalną postać. Dzień po dniu, jeden po drugim, króliczki ginęły w paszczy wilka. Króliczki, nie wiedząc, który jest wilkiem, zorganizowały spotkanie. Wtedy trybunał zdecydował, który z nich króliczków według nich wilkiem i zabił go. Jeśli wybrali dobrze, króliczki wygrywają. Jeśli jednak nie, wszystkie króliczki zostaną zabite i zjedzone przez wilka. To jest historia takiej gry..

,,Choćby nie wiem, ile czasu minęło i co się wydarzyło – zawsze będziesz ją mile wspominać”
To ostatnie zdanie, z definicji oceny 10.
I tylko to zdanie nie pozwala mi dziesiątki dać.
Czemu? Bo pomimo że manga była świetna, i nigdy nie czytałam żadnego kryminału zrobionego w ten sposób, i nigdy nie byłam po mandze tak wstrząśnięta – to przez mój sposób bycia, nie mogę powiedzieć że będę tą mangę mile wspominać.
Z natury nienawidzę horrorów, nie jestem wstanie oglądać żadnych krwawych scen. Nienawidzę igrania o własne życia i braku wiary w ludzi. To jedne z powodów przez które nie oglądam telewizji. Inaczej jest w mangach. Krwawe sceny mnie tak nie straszą. Mimo to nadal trzymam się od nich z daleka, chyba że widzę ,,Kryminały/zagadki/tajemnice” wtedy mogę się przemóc.
Jest jeszcze coś czego nie znoszę.
Okrutnej śmierci. Bezradności w stosunku do niej.
To mnie przeraża.
Ale nie o mnie miało być, a o mandze.
Jest uosobieniem rzeczy których nie jestem w stanie znieść. Mimo to nie odrywałam od niej wzroku,  kliknij: ukryte  podświadomie postrzegałam Rei jako morderce. Myślałam też o Hajime. To że musiałam w kogoś zwątpić, by rozwiązać zagadkę… nie jest złe. To ze zostałam zmuszona do zwątpienia może powstrzymać moją nadmierną wiarę w ludzi jak i postacie.
Manga trzyma w napięciu, aż dostawałam dreszczy!
Kreska jest świetna, rzadko widuje coś tak dobrego.
Chodź mam jeszcze parę zastrzeżeń do ciągu zdarzeń… ale mniejsza o to.
A! Jeszcze jedno. Gdy przeczytałam opis podejrzewałam czego się spodziewać. Znacie może grę ,,mafia”? Gra się w grupie, tam również jest osoba która zabija. Ale tylko metaforycznie. Apropo, zawsze przegrywałam. Podobno nie umiem blefować. Gra bardzo podobna prawda? Trzeba znaleźć morderce, wśród siebie. Lubię tą grę ale teraz…
Gdy przeczytałam pierwszy rozdział, a raczej jego początek, delikatnie się uśmiechnęłam. Była nadzieja! Może to nie będzie takie złe, może…
Może jednak nie. Kurcze. Ale się rozpisałam.

Manga może być dobra. Ta jest dobra. Jest niezwykła. Ale chce o niej jak najszybciej zapomnieć. Od jutra zacznę faszerować się komediami, i romansami, taki horrory mam na dłuższy czas z głowy.
Jeśli macie inne zdanie, czy zastrzeżenia do komentarza, mogę bronić swojego zdania, czy wdać się w dyskusje.
Na razie mam mętlik w głowie i piszę głupoty. No nic, jutro się będę martwić tymi głupotami. xD

Pozdrawiam
Nemuru