Tanuki-Manga

Śnieżny demon zbiera żniwo w postaci kolejnych ofiar. Sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna, zwłaszcza że kilka faktów przeszkadza Kindaichiemu w rozwiązaniu sprawy. Ostatecznie jednak młodemu detektywowi udaje się złożyć układankę w jedną spójną całość i wyciągnąć na wierzch wydarzenia z przeszłości ekipy stacji Dokkiri oraz mordercy. Śledztwo zostaje zakończone.

Wielkimi krokami zbliżają się obchody rocznicy założenia Liceum Fudo. Na miesiąc przed planowanym świętem, dyrekcja szkoły otrzymuje listy z pogróżkami od „Pozalekcyjnego Magika” – upiora, który rzekomo mieszka w starym drewnianym i opuszczonym budynku liceum, przeznaczonym do rozbiórki. Nadprzyrodzona istota nakazuje trzymać się jak najdalej od budowli, grożąc rzuceniem klątw. Z powodu przychodzących listów, pośród uczniów Liceum Fudo zaczynają krążyć historie o siedmiu tajemniczych zgonach, które podobno miały miejsce w starym budynku szkoły. Ruiko Sakuragi, przewodnicząca Klubu Miłośników Kryminałów, zaprasza Kindaichiego do współpracy mającej na celu sprawdzenie prawdziwości tych opowieści. Niebawem zabita zostaje pierwsza osoba. Czy jest to sprawka „Pozalekcyjnego Magika”? Czy w starym budynku szkoły rzeczywiście zginęło siedmiu ludzi? Czy Kindaichiemu uda się rozwiązać tę sprawę?

Wraz z czwartym tomikiem Zapisków detektywa Kindaichi dobiega końca zagadka Zabójstw legendarnego śnieżnego demona. Szczerze napisawszy, po jej rozwiązaniu spodziewałem się czegoś ciekawszego i bardziej intrygującego. Tymczasem zakończenie tej historii okazuje się naciągane, a motywacją przestępcy jest nudne i oklepane pragnienie zemsty za wyrządzone krzywdy. Siedem tajemniczych zabójstw (w pierwszym rozdziale tej sprawy przetłumaczone jako Siedem zagadkowych zabójstw) nawiązuje do popularnych miejskich legend o zjawiskach nadprzyrodzonych mających miejsce w szkołach po zapadnięciu zmroku (przykładem może być ponadczasowa historyjka o szkielecie z sali biologicznej, który ożywa o północy i przemierza korytarze budynku). Wraz z tą sprawą powraca Miyuki, natomiast przeciwnikiem Kindaichiego nie jest tym razem policyjny śledczy, lecz Makoto Makabe – uczeń Liceum Fudo i członek Klubu Miłośników Kryminałów.

Tomik został wydrukowany na papierze gorszego gatunku, który ma tendencję do żółknięcia. Książeczka posiada też obwolutę, ale papier, z którego ją wykonano, nie jest najwyższej jakości – łatwo się przeciera i jest bardzo cienki, dzięki czemu bez ściągania obwoluty da się zobaczyć to, co znajduje się pod spodem. Niemniej jednak taką decyzję polskiego wydawcy można zaliczyć na plus rodzimego wydania. Na skrzydełkach obwoluty znajdziemy kilka słów od autorów oraz okładkę tomu piątego, pod którą można przeczytać zapowiedź recenzowanej pozycji. Pozostano przy europejskim kierunku czytania, co bardzo przeszkadza w samodzielnym rozwiązaniu zagadki Siedmiu tajemniczych zabójstw. Pomiędzy wybranymi rozdziałami znajdziemy reklamy innych mang wydawcy oraz informacje dotyczące ich zamawiania. Pomysł zdecydowanie karygodny, psujący przyjemność lektury, zwłaszcza że cztery ostatnie strony tomiku i tak zostały przeznaczone na reklamy – jakby nie można było umieścić tam wszystkiego. Tłumaczenie jest bardzo lekkie i proste. Poza wcześniej wspomnianą zmianą tytułu drugiej sprawy w recenzowanym tomiku, spotkałem się z podobnym błędem: Zabójstwa legendarnego śnieżnego demona dwukrotnie zostały nazwane Morderstwami legendarnego śnieżnego demona – natomiast na żadne inne wpadki się nie natknąłem. Dominująca twarda, prosta i kanciasta czcionka wciąż denerwuje.