Tanuki-Manga

W pierwszym tomie mangi Angel Sanctuary byliśmy świadkami przebudzenia Rociela i początków jego planu mającego na celu osaczenie i ostateczne pokonanie Alexiel. Ruri Saiki została zabita i wchłonięta przez bezwzględnego anioła, a świat dowiedział się o zakazanej miłości Sary i Setsuny. Co czeka nas w drugim tomie?

Poznamy prawdziwą tożsamość Sakuyi Kiry, starszego kolegi Setsuny. Odkryte zostanie także nieco szczegółów dotyczących klątwy ciążącej na duszy Alexiel i historii jej poprzednich wcieleń. Poznamy nieco bliżej także Rociela i Katana. Poza tym będziemy świadkami kolejnych dramatycznych perypetii zakochanych bliźniąt. Na koniec zaś dane nam będzie spojrzeć na to, co dzieje się w Niebie i w królestwie umarłych.

W recenzowanym tomiku poznajemy sporo nowych postaci, ale i tym już poznanym nie poskąpiono miejsca. Natomiast nie należy się spodziewać zakończenia jakichkolwiek wątków: zamiast tego zostają zawiązane nowe, jeszcze bardziej skomplikowane intrygi. Fabuła nabiera rozpędu, który będzie utrzymywać w następnych tomach. Posępny i poważny nastrój tak jak w pierwszym tomie jest umiejętnie rozładowywany przez króciutkie wstawki humorystyczne.

Tłumaczenie jest nadal na tym samym świetnym poziomie. Lekturę uprzyjemniają nawiązania, które można porównać do tych z polskiej wersji filmu Shrek, będące bardzo sprawnie wplecionym w całość utworu wkładem tłumacza (trudno bowiem posądzać panią Kaori Yuki o znajomość zespołu Ich Troje, a to tylko jeden przykład). Recenzent dopatrzył się zaledwie jednej literówki, zatem brawa należą się również korekcie.

Graficznie tom drugi prezentuje się równie okazale, jak tom pierwszy. Niestety nie można tego powiedzieć o jakości wydania. Na kilku stronach druk jest nieco rozmazany, jakby naniesione zostało za dużo tuszu. Jednak znacznie bardziej przeszkadza fakt, że niektóre strony wydrukowano w naprawdę tragicznej rozdzielczości. Do tego stopnia, że utrudnia ona odczytanie tekstów pisanych najdrobniejszym drukiem, a pojedyncze piksele są widoczne gołym okiem. Wada ta obejmuje zarówno normalne strony, jak i rozpoczynające rozdziały grafiki, mające na celu tylko i wyłącznie cieszenie oka, co czyni ten defekt jeszcze bardziej irytującym. Warto wspomnieć, że problem dotyka zawsze dwóch stron pod rząd i trudno odgadnąć, dlaczego akurat te strony zostały tak wydrukowane. Na szczęście jednak dotyczy to w sumie „tylko” około kilkunastu stron i jest to jedyna różnica, jaką można zauważyć w jakości wydania w stosunku do pierwszego tomu. Nadal więc można powiedzieć, że poziom jest co najmniej przyzwoity.

Jeżeli pierwszy tom się komuś spodobał, to i drugi raczej nie powinien sprawić zawodu, choć prowadzenie fabuły uległo pewnej zmianie i w pozostałych tomach mangi wygląda ono podobnie, jak w tomie drugim.