Nie, Dziękuję!
Recenzja
Tomik drugi rozpoczyna się od międzyszkolnego turnieju kendo, w którym główna bohaterka jest zarazem główną nagrodą. Trzeba tu zauważyć, że Homare w nowej szkole zdobyła sporą popularność, tak więc zawody nacechowane są odpowiednią dawką dramatyzmu. Sytuacja w nowym domu uległa pewnej normalizacji, a przygotowywane przez Homare posiłki przestają wywoływać pożary i eksplozje. Pewien zawód może budzić zakończenie, nieco stereotypowe i od pewnego momentu przewidywalne.
Pod względem wydania tom drugi (i ostatni zarazem) zachowuje pod każdym względem jakość i styl tomu pierwszego. Właściwą treść poprzedza streszczenie dotychczasowej fabuły oraz przedstawienie postaci, natomiast na zakończenie otrzymujemy dwa dodatki w formacie comic strip. Jak poprzednio, czwarta strona okładki zawiera plansze z wydania japońskiego.
Tomiki
Tom | Tytuł | Wydawca | Rok |
---|---|---|---|
1 | Tom 1 | Waneko | 6.2007 |
2 | Tom 2 | Waneko | 8.2007 |