Tanuki-Manga

Trzeci tomik Uteny przynosi sporo odpowiedzi na pytania, które pojawiły się podczas lektury poprzednich tomików. Dowiemy się wreszcie, czy Touga jest księciem, o którym marzy główna bohaterka, zdobędziemy także trochę informacji o mieczu Diosa i pojedynkach, a także o Ancy Himemiyi. Pojawia się wreszcie ostatnia z kluczowych dla fabuły mangi postaci – Akio Ohtori, brat Ancy, pełniący obowiązki dyrektora Akademii Ohtori. Czemu nosi inne nazwisko niż własna siostra? I kim jest naprawdę? Odpowiedzi na wszystkie te pytania pojawiają się w trzecim tomiku Rewolucjonistki Uteny.

Rzuca się w oczy okładka, na której Utena jest w czarnym mundurku, podczas gdy do tej pory jej kostium miał kolor różowy. Abstrahując od tego, obrazek z Uteną i Togą jest całkiem ładny. Na ostatnie stronie okładki znajdziemy kolejny art, tym razem z Togą oraz Saionjim. A co w środku? Poza zasadniczą, przedstawioną powyżej w skrócie, treścią, znalazło się tu miejsce dla kolejnej historyjki komediowej pt. Trzy życzenia, której bohaterem i siłą sprawczą zamieszania, podobnie jak w Imponującej przemianie z tomiku drugiego, jest Chu Chu. Ostatnie kilka stron to fanarty, nadesłane przez czytelników.

Trzeci tomik prezentuje się lepiej od dwóch poprzednich także jeśli chodzi o warstwę językową. Nie ma tu już irytujących wpadek tłumaczeniowych, powtórzeń (kto pamięta ileś tam razy powtarzane słowo „dziwne” w pierwszym tomie?). Poziom przekładu jest zadowalający. Fanów najpewniej zmartwi jedynie stopniowe odchodzenie od fabuły anime, brak postaci, które sprawiały, że seria telewizyjna tętniła życiem. W mandze bohaterów jest mniej, zaś tym, którzy się pojawiają, brakuje tego „czegoś”, co zachwycało w anime. Przyczyny należy szukać w tym, że manga była jedynie pierwowzorem, anime zaś rozwinęło umiejętnie to, czego zarysy pojawiły się na jej kartach. Jako przykład mogą posłużyć słowa, które w trzecim tomie recytuje Toga, a które w anime członkowie samorządu zawsze powtarzali, wjeżdżając windą na szczyt swojej wieży.