Tanuki-Manga

Uwierz mi zdarzają się osoby, które mimo wszystko nie mają tak zwanej smykałki do języków, a nauka na pamięć idzie im opornie. Sama znam kilka takich przypadków, ale to może też wynikać z braku zaangażowania w naukę, ale jeżeli na prawdę chce się, coś przeczytać, to wystarczy upór i samozaparcie w opanowaniu braków językowych.

Szok, racja to szczyt głupoty. Blokowanie pozostałych tytułów wydawnictwa, bo ma się z nimi umowę, dobrze myślicie, ze gdy jakaś grupa bierze się za tłumaczenie danego tytułu sprawdza, które japońskie wydawnictwo wypuściło na rynek oryginał i, czy ma ono jakieś powiązania z polskimi wydawnictwami. Jeszcze trochę i pozbawią nas wszystkich mang i pozostanie czytanie anglojęzycznej wersji, dla mnie to nie problem, ale są osoby, które nie radzą sobie z językiem tak dobrze, to właśnie one będą najbardziej pokrzywdzone.

Z dnia na dzień moja „miłość” do tego tytułu rośnie zaczytuje się w mandze i w fanowskich opowiadaniach, szkoda, ze nie będzie nam dane ujrzeć drugiego sezonu anime.

Jest dobrze, mogę powiedzieć, że nawet bardzo dobrze, żałuje tylko, ze w anime zmieniono nieco kolejność wydarzeń. Kreska manga, a szczególnie rysunki przyrody są piękne, bardzo spodobało mi się rysunkowe przedstawienie łańcucha pokarmowego.

Tak, wiem będzie się starał poznać wszelkie obyczaje związane z zaręczynami i nie podda się tak łatwo, obecnie przeczytała wszystkie rozdziały mangi, które przetłumaczono na angielski, czyli 30, a tłumaczenie idzie równo z Japońskim wydaniem.

 kliknij: ukryte  Ale chamstwo ojciec chciał się jej zwyczajnie pozbyć, jak rzeczy, a teraz okazuje się, że jednak na coś mu się przyda. Tak o historii jej młodszych sióstr czytałam i jest mi ich żal, żeby czasem nie okazało się, że Amirę czeka ten sam los, ze względu na tą ziemską umowę ojciec chce ją też wydać za syna tego starca, który jest agresywny, może jej siostry nie powiły dzieci, bo były zbyt młode, a Amira właściwie według naszych kanonów jest w najbardziej odpowiednim wieku. Zobaczymy, jak się sytuacja rozwinie, choć mnie bardzo przypadł do gustu wątek Mr Shmita i tej młodej wdowy, którą teściowie chcą wydać za starego brata teścia, czyli jak było napisane wuja. Mam nadzieję, że Shmit jednak ją zdobędzie, bo tu widać kiełkujące prawdziwe uczucie, bez przymusu.

Tym tytułem zainteresowałam się, jako, że autorem jest ta sama osoba, która stworzyła moją ukochaną „Chihayafuru”, a że ten tytuł powstał pierwszy chciałam zrozumieć, w jaki sposób autorka tworzy pary i zakończenia, których bohaterów zazwyczaj wybiera kliknij: ukryte  okazało się istnieje sporo podobieństw między obiema mangami. Midori i Cihaya są fizycznie bardzo do siebie podobne, obie, jako dzieci stały w tyle i potrzebowały kogoś kto je wyrwie z matni. Dla Midori był to jej kolega z klasy, a dla Chihayi Arata, który pokazał jej karutę. Brat Midori zniknął z jej życia na jakiś czas by dojrzeć, zrozumieć samego siebie, obrać cele życiowe, a gdy tego dokonał powrócił, podobnie było z Taichim jego drogi z Chihayą również się rozeszły, a przez czas, jaki się nie widzieli nasz bohater zmężniał, spoważniał, stał się osobą godną zaufania, w czasie rozłąki zdał sobie sprawę, jak ważną osobą jest dla niego Chihaya i postanowił pomóc jej w realizacji marzeń. Mam ogromną nadzieję, że autorka będzie się trzymać swoich utartych schematów, również w stosunku do bohaterów „Chihayafuru” i miłość Taichiego znajdzie odwzajemnienie w serduszku Chihayi. Brat Midori i Taichi są prawie, jak swoje lustrzane odbicia, obu pokochałam za rozwój ich osobowości widoczny w czasie trwania akcji mangi. Wierzę, że Arata jest tylko takim impulsem dla Chihayi, jakim był dla Midori jej chłopak. Co o tym sądzisz?

Może powinnam się nie zrażać po pierwszym tomie, dla Twojej informacji mam dostęp do wszystkich istniejących rozdziałów tej mangi, tylko, że szerzej zapoznałam się z pierwszym tomem. Jeżeli dalej i tak Amira zostanie z tym dzieckiem, dalej to znaczy po 5 tomie, bo dotąd dostępne jest anglojęzyczne tłumaczenie tylko 30 rozdziałów.  kliknij: ukryte  Chwila Amira nie miała czasem zostać żoną jego zmarłego bądź zaginionego brata?

Dobrze wiem gdzie rozgrywa się akcja mangi i orientuję się też, że w tamtych rejonach to zazwyczaj kobiety wychodzą za mąż bardzo młodo, a faceci żenią się przeważnie po 25 roku życia.

Z skąd Ci to głowy przyszło? Jeżeli chodzi o związki jestem tradycjonalistką, dlatego tez uważam, że mężczyzna winien być starszy i zapewnić bezpieczeństwo.  kliknij: ukryte  W tej mandze ich przyszłe dziecko jest kartą przetargową, co mi się bardzo nie podoba, jeżeli się pojawi Amira może zostać to chora sytuacja.

Istotnie kreska tej mangi poraża pięknem i szczegółowością, ale główne założenie fabuły działa na mnie, jak płachta na byka, skąd pomysł, aby wydać starsza dziewczynę za dziecko, rozumiem sytuację gdyby to mężczyzna byłby o te osiem lat starszy, ale kobieta u mnie to nie przejdzie.  kliknij: ukryte  Okazuje się jeszcze, że, jak najszybciej muszą spłodzić dziecko, aby Amira mogła pozostać w jego rodzinie, ale jak to możliwe kiedy on ma zaledwie dwanaście lat, a w tym wieku chłopcy są przecież jeszcze bezpłodni, to chore, poza tym kto widział miłość między dojrzałą fizycznie kobieta, a podlotkiem, tu są uczucia typowo matczyne, bądź siostrzane, nie ma mowy o jakimkolwiek pociągu fizycznym. Pomysł wyssany z palca, super nierealny. Jak wcześniej wspomniałam sprawa wyglądała by całkiem ciekawie, gdyby zamieniono wiek bohaterów, bo jak wiemy dziewczęta dojrzewają szybciej, więc większość w wieku 13­‑14 lat może mieć już dzieci choć to duże zagrożenie dla ich życia, ponieważ ich ciała mogą nie znieść ciężaru ciąży. Taka sytuacja, jak dla mnie byłaby do przyjęcia.

 kliknij: ukryte  Jakoś od samego początku wolałam Akirę, a za tę mangę zabierałam się trzy razy, w dwóch pierwszych dobijałam do 14 rozdziału i stawałam w miejscu, ale w końcu postanowiłam ją dokończyć i nie żałuję. Polecam inne mangi tej autorki, sama obecnie czytam dwie z nich, mianowicie „Uwasa no Midori­‑kun!!” oraz „Suki Desu Suzuki­‑Kun!!”.

Informacje zamieszczono w majowym wydaniu „Otaku”.

Nie pocieszę Cię, angielskie tłumaczenie dobiegło prawie końca, ale a ciekawości zobaczyłam rawy i, co ona zajdzie w ciąże nadal będą o nią walczyć  kliknij: ukryte  okaże się, że dziecko ją zabija i, ze może nie przeżyć porodu, ale jak to w bajkach bywa cudem rodzi następce rodu i po pocałunku, gdy już prawie skonała nagle budzi się z łzami w oczach, a po kilku latach świętują o ile się nie mylę urodziny dzieciaka. Mi podobał się tylko motyw z matką głównego bohatera.

Uwaga, uwaga mam przyjemność ogłosić, iż manga „Kokoro Conect” zostanie wydana w języku polskim przez wydawnictwo Studio JG, pierwszy tomik ukaże się już w lipcu bieżącego roku.

Tak, przez tę wiadomość mało dziś nie dostałam zawału, krzyknęłam z radości tak głośno, że koleżanki pomyślały iż zobaczyłam mysz i się jej przestraszyłam, a to był okrzyk dzikiej radości. Wiedziałam, że apele fanów pisane do wydawnictw przyniosą dobre rezultaty, pozostaje nam tylko poczekać do października na premierę pierwszego tomiku, aż zacieram ręce. Po „Ouran High School Club” i „Special A” przyszła pora na „Kaichiou wa Maid­‑Sama!” może doczekamy się „Skip Beat!” albo, czegoś z gatunku josey może „Hapi Mari”, „Midnight Secretary”. Choć nie pogardziłabym „Ayashi no Ceres”, które pochłonęłam za jednym podejściem. Cóż czasami opłaca się poczekać na spełnienie marzeń, chyba będę musiała dorobić w wakacje, bo grozi mi bankructwo, na naszym rynku pojawi się: „Toradora”, „Kokoro Connect”, „Another”, „Kobato”, a te tytuły zamierzam kompletować, oj biedna moja skarbonka, ale cóż, jak chce się mieć, co się lubi to należy być gotowym na wyrzeczenia.

Po tym, jak zakochałam się w „Ayashi no Ceres” postanowiłam zajrzeć do innych dzieł Yuu Watase i tak oto zabrałam się za „Fushigi Yuugi”, jakież było moje zdziwienie, gdy zamiast jak większość fanów pokochać główną parę, ja nie mogę czasami na nich patrzeć takie uczucia nie istnieją, są bardzo wyidealizowane. Bardzo drażnił mnie Tamahome, pewnie dlatego, iż bardzo przypomina mi Yuhiego z „Ayashi no Ceres” następny koleś, który uważa, że broniąc dziewczynę ma do niej wszelkie prawa, tylko w tym przypadku ona też tak uważała. Robiło mi się nie dobrze od czytania wciąż „ach nie Tamohome nie odchodź, ja Cię tak kocham” i wciąż to samo. Za to polubiłam drugą główną bohaterkę, a mianowicie Yui, doskonale rozumiałam motywy jej działania, była bardzo realistyczna. Moim męskim faworytem był młody cesarz Hotori,  kliknij: ukryte  kochał Yuki uczuciem czystym, niczego nie oczekiwał w zamian i niestety zmarł w czasie trwania akcji całej opowieści. Był zmuszony poślubić inną kobietę, ponieważ tego wymagali kapłani,bo przecież państwo musi mieć następce. Yuki wiedziała o jego uczuciach, ale z całą świadomością go odrzuciła, za to dostał u mnie ogromnego minusa no i jeszcze wiecznie kręcący się wokół niej Tamahome. Przypuszczam, że pokochałam Hotoriego, bo przypominał mi Ruukiego „Saungoku Monogatari” obaj kochali uczuciem czysty, ale Ruuki doczekał się odwzajemnienia swej miłości, a Hotori zmarł ze złamanym sercem.

Zamaskowane spoilery. Moderacja

Może dlatego, że była to moja pierwsza manga z gatunku josei, ale uwielbiam ten tytuł, czytając ja niezliczoną ilość razy nadal mam wypieki na policzkach widząc opisy uczuć bohaterów. Bawiły mnie ich wzajemne przekomarzania, było mi zal Kayi, gdy Kouhey ją zostawił, ponieważ obawiał się swoich własnych uczuć i tego do czego go one doprowadzą, odrzucał swoje słabości. Żałuje tylko zakończenia, gdyby choć jeszcze ten jeden rozdział przedstawiający ich wspólną przyszłość, byłabym w 100% usatysfakcjonowana, a tak tylko jestem zadowolona, że po tylu trudach zaznali szczęścia, oczywiście w pełni zasłużonego.

To prawda kliknij: ukryte  Yuki powiedziała, że żyła w szczęściu z Zerem przez 1000 lat, on zdołał przeżyć tak długo, bo choć był tylko pół wampirem to pił krew Yuki wampira czystej krwi. Dla mnie najgłupszym zagraniem było to, że Yuki wcale się nie postarzała, wyglądała dosłownie, jak rówieśniczka jej córki. Pewnie się głowicie, dlaczego Kaname rzucił swoje serce do wiecznego ognia, to proste wiedział, że Yuki nie zgodzi się, aby został jej „rodzicem”, co pozwoliło by na jej ponowną przemianę w człowieka, a chciał znów zobaczyć na jej twarzy ten niewinny uśmiech, który gościł na jej buzi. Zrozumiał, że to dzięki Zero ona się tak uśmiechała, więc postanowił poświęci siebie dla ich szczęścia. Na końcu, gdy omdlewał powiedział im obojgu, że chce, aby byli razem, Zero nie zmuszał Yuki by z nim została, powiedział, ze zawsze będzie na nią czekał, w czasie gdy nasza para żyła sobie w spokoju inny wampir udoskonalił recepturę luku na wampiryzm znalezioną przez Kaname i pozostałe wampiry przemieniono w ludzi, więc została tylko Yuki, która po śmierci Zero została sama i postanowiła oddać swoje życie by przemienić Kaname w człowieka, zastanawiam się tylko, czy jej dzieci były wampirami, czy już ludźmi, bo to nie jest powiedziane. Ważny jest tez motyw, ze Kaname nie można było przemienić za pomocą leku, bo nie miał serca, pamiętajmy, ze w między czasie spłonęło ono doszczętnie, więc nasza Yuki nie miała innego wyboru jeżeli chciała go w na swój sposób uratować, gdyby tego nie zrobiła leżał by dalej samotnie w krypcie. Nie świadomy, że wszyscy, którzy coś dla niego znaczyli dawno już odeszli. To by było na tyle jeśli chodzi o wyjaśnienia z mojej strony, mam nadzieję, ze udało mi się rozwiać choć niektóre wątpliwości.

 kliknij: ukryte  Cóż tu napisać historia miłości kazirodczej wywołanej chęcią posiadania i poczuciem jam jest Kaname mi się wszystko należy i tej prawdziwej rodzącej się na przestrzeni lat, dającej nadzieję na leprze jutro, dla Zera, który tyle musiał znieść. Postać Kaname jego poglądy wywoływały we mnie szewską furię, skąd biorą się tacy egoiści, wiem vampir pan świata, ale nie ma długo, bo na końcu zaznał klęski, jakiej nigdy się nie spodziewał. Zero został z Yuuki żyli razem 1000 lat, mieli dzieci, a Kaname leżał w krypcie czekając. Życie Zero dobiegło końca, a Yukki nie mogąc żyć w samotności oddała swoje życie i zamieniła Kaname w człowieka, przekazując mu przez dzieci wiadomość, że chce aby ujrzał świat jej oczyma, gdy była człowiekiem. Kaname zrozumiał, ze tylko Zero zdoła wywołać uśmiech na twarzy Yuuki, więc gdy odchodził powiedział „Chcę żebyście zostali razem”, więc na dobrą sprawę Yuuki nie wybrała żadnego z nich, powiedzmy, że kochała ich obu na swój własny sposób.