Tanuki-Manga

Walka Słomkowych z CP9 w Wieży Sprawiedliwości trwa w najlepsze. Trwają też gorączkowe poszukiwania kluczy do kajdan, którymi skuta jest Robin, a teraz także, całkowicie przez przypadek, Zoro ze Snajperkingiem (co niestety wybitnie utrudnia temu pierwszemu walkę). Jednocześnie na zewnątrz spanikowani żołnierze pospiesznie opuszczają wyspę, na którą w każdej chwili może spaść niszczący atak marynarki. Niezatrzymywany przez nikogo Luffy w końcu dociera do drzwi, za którymi znajduje się Robin, ale niestety ma jeszcze do pokonania ostatnią przeszkodę w postaci Roba Lucciego.

Jak zwykle sprawdza się to, co lubię w Słomkowych – myślenie, planowanie i dochodzenie do konkretnych wniosków, a także obracanie przeciwności losu na swoją korzyść. Słomkowi wprawdzie dostają baty, ale dotrzymują pola przeciwnikom, głównie przez umiejętność współdziałania. Mamy też kilka zaskakujących zwrotów akcji i kilka wzruszających momentów, a także bardzo ładną kulminację na koniec. A skoro się biją, to karty są wypełnione akcję – świszczą katany, kucharskie nogi i szyje żyrafie, Chopper ukazuje swoją mroczną stronę, coś wybucha, ktoś obrywa, coś się wali – czysty chaos. Do tego mamy multum nowych skomplikowanych ataków (do moich ulubionych w tej części należą Manta deusz i Łosoś z pokładu Idy), a po przeczytaniu Kilku słów od tłumacza, zdecydowanie należy docenić, jak bardzo trzeba nagimnastykować mózg przy tworzeniu ich nazw – aż się człowiek zastanawia, jak dobrze się tłumacz bawił… Z technicznych rzeczy wyłapałam mały błąd – na stronie 8 zamiast rozdziału 410 mamy rozdział 41. No i oczywiście za mocno przycięte krawędzie.

Na początku tomu jak zwykle znajdziemy spis treści, kilka słów o aktualnie występujących postaciach oraz streszczenie dotychczasowych wydarzeń. Dwie dwustronicowe ilustracje tym razem przestawiają Słomkowych na pikniku i Luffiego, Zora i Sanjego jako trzech „desperado”. W rozdziale 413 w końcu żegnamy się z historyjką Miss Golden Week i operacja „Poznajcie Baroque Works”, natomiast pozostałe przedstawiają poszczególnych członków załogi w wersji współczesnej. Z Kącika pytań do autora (SBS) dowiadujemy się, dlaczego czasem tomik ma dziewięć, a czasem jedenaście rozdziałów (ponieważ autor chce doprowadzić daną scenę do końca), a także co się stało z wątkiem Klabaternika. Oda podaje również urodziny głównych postaci z Water 7 i CP9. Po rozdziale 412 znajdziemy kolejny nadesłany przez czytelnika quiz, w którym trzeba rozpoznać bohaterów (płci męskiej) po plecach, a po rozdziale 416 kolorowankę – do skserowania i powiększenia. Pod koniec tomu 43 umieszczono trzeci ranking popularności postaci, tym razem aż do miejsca 99 – oczywiście trzy pierwsze miejsca zajmują Luffy, Zoro i Sanji. Co ciekawe, w pierwszej piętnastce znalazły się postacie, które albo występują sporadycznie (Mihawk, Ace), albo należą do „wrogów”. Kolejnym dodatkiem jest Play Back ONE PIECE vol. 5 – czyli streszczenie tomów 17­‑20, a dalej mamy jeszcze poczwórną dawkę ciekawostek tłumaczeniowych, obejmującą tomy 40­‑43, a skupiającą się przede wszystkim na olbrzymiej liczbie nowych ataków zaprezentowanych przez towarzystwo podczas walki na Wyspie Sądu.