Tanuki-Manga

Zdjęłam dziś tę mangę z półki i zważyłam w dłoni, a potem otworzyłam i zaczęłam czytać, czy raczej przerzucać strony. Po raz „któryśtam”.
Nie jest to mądra manga, oj nie, ale jednak wracam do niej co jakiś czas i ciągle mnie bawi. Co tu dużo mówić, fabuły zero, bohaterki pozbawione osobowości – tyczy się to nawet pań z X'a, bo ich charaktery znamy skądinąd, a sama Miyuki głównie krzyczy i ucieka, kretyński humor ecchi i… to w sumie wszystko. Kreska też nie powala na kolana.
A jednak ciągle mnie to bawi. Może to przez sentyment do Clampa, w końcu byłam swego czasu niemal fanatyczną wielbicielką tej grupy. Lubię czasem przebiec razem z Miyuki­‑chan przez świat Krainy Czarów czy RPG, a potem szybciutko odłożyć tom na półkę, żeby wady nie zdążyły rzucić się w oczy (za bardzo).

Nic specjalnego, ale jak komuś anime przypadło do gustu, to może się zapoznać i z mangą, chociażby z ciekawości no i ze względu na objętość :) Mnie najbardziej podobały się dwa pierwsze rozdziały i rozdział z „Xa” :D

No i biedna Miyuki, ubolewająca nad swym nieszczęsnym losem „why does this always happen to me?” :P

Totalna porażka!
Może dlatego,że yuri i ecchi?nie tylko…
Kreska oczywiście zfajdana,bo panie z clampa nie znają się na anatomii.
Gdyby to było hetero,to może,może…

Absolutnie urocze, jedna z niwielu mang ecchi, które mi się spodobały. Humor rzeczywiście jest śmieszny, a erotyka gustowna. Jednak rozdział rozdziałowi nierówny- moim zdaniem dwa pierwsze rozdziały parodiujące „Alicję…”, jak również rozdział z mahjongiem i „W świecie Xa” są genialne,pozostałe… takie sobie. Jeśli ktoś lubi mniej poważne yuri, ta krótka manga będzie w sam raz!

Nie jest to tytuł wybitny, ani nawet bardzo dobry. Historyjki tu opowiedziane są krócitkie, mocno haotyczne o niespójnej narracji. Bardzo dekoracyjne kadry (znane z wcześniejszych prac Clampa) utrudniają śledzenie akcji, ale mimo wszystko całość jest bardzo, ale to bardzo sympatyczna. Dużo wiotkich, wielkookich pań, jak to Clamp lubi. Sporo golizny i wszechobecne yuri wylewające się drzwiami, oknami, lustrami, szachami i ekranami telewizyjnymi. Do tego masa humoru.
Czegóż więcej chcieć na poprawę nastroju?