Tanuki-Manga

Ósmy tom Shiki na nowo wciąga czytelnika w wydarzenia w Sotobie. Tym razem historia skupia się na osobie Toshio Ozakiego i jego relacji z Shizuru – piękną wampirzycą z Kanemasy, która prowadzi z doktorem pewną grę. Dopiero w tej części opowieści otrzymuje więcej czasu, by zaprezentować swój charakter. Jej wątek to miła odskocznia od dramatycznych wydarzeń, które wprawdzie nadają fabule dynamikę, ale nie pozostawiają miejsca na ukazywanie niektórych aspektów relacji międzyludzkich. W Shiki nie brakuje scen obrazujących lęk albo rozpacz, ale wcześniej nie było zbyt wiele miejsca na wątki miłosne albo erotyczne. Między parą wyżej wymienionych bohaterów można wyczuć zaintrygowanie (przynajmniej ze strony Shizuru). Pojawia się trochę fanserwisu, czyli skąpe stroje i ujęcia biustu, lecz wszystko podane z umiarem.

Pozytywnym zaskoczeniem jest spojrzenie na fabułę z perspektywy shiki i nakreślenie ich codziennego życia, przez co mogą wydać się odbiorcy bliżsi, a ich motywacje bardziej zrozumiałe. Momenty humorystyczne dają odrobinę oddechu od ponurej atmosfery mangi. Niektóre kadry straszą upiornymi ujęciami twarzy albo wydarzeniami, które w zamierzeniu mają wzbudzać lęk. Czy faktycznie spełniają swoją funkcję? Seria od początku wydaje mi się bardziej iść w stronę dramatu, jednak horrorowe wstawki dobrze uzupełniają opowieść – nie jeżą włosów na głowie, ale i nie wypadają komicznie.

Szata graficzna nie odbiega jakością od poprzednich tomów. Na okładce pojawia się Natsuno pośród białych kwiatów, zaś w środku tomu znajdziemy kolorową ilustrację, również z wizerunkiem tego pana. Kreska utrzymuje poziom i jest przyjemna dla oka. Błędów w tłumaczeniu nie dostrzegłam, a tekst czytało się płynnie.

Światy potworów i ludzi zaczynają się przenikać – czytelnik ma okazję śledzić dalsze losy bohaterów, których wątki pozostały nierozwiązane w poprzednich tomach. Fabuła urywa się w momencie, który rodzi liczne pytania co do dalszego przebiegu opowieści. Pozostaje czekać na dziewiątą część serii.