Tanuki-Manga

Początek trzeciego tomu edycji deluxe to ostateczna rozprawa Ality z Zapanem. Rozprawa, trzeba powiedzieć, niezbyt ciekawa, zbyt długa, a jednocześnie przewidywalna. Może w jakimś współczesnym, postmodernistycznym dziele główna bohaterka mogłaby zostać pokonana przez kogoś takiego jak Zapan, ale w mandze z lat dziewięćdziesiątych? Mowy nie ma. W każdym razie gdzieś koło 115 strony Zapan zostaje w końcu wyprawiony na tamten świat, a Alita niemalże podąża za nim, albowiem okazuje się, że użyta przez nią broń palna jest w Mieście Złomu zakazana pod karą śmierci. Bohaterka zostaje postawiona przed wyborem: recykling albo ułaskawienie i praca dla służby bezpieczeństwa Zalemu. Alita wybiera ostatecznie współpracę z Zalemem, kończąc przy okazji pierwszą połowę cyklu.

Kilka stron dalej, dziesięć lat później, w 31. rozdziale Alita – już jako doświadczona agentka Zalemu – zostaje ad hoc zaangażowana do ochrony pociągu będącego częścią naziemnej infrastruktury metropolii. Ktoś organizuje napady na linie kolejowe, skutecznie dezorganizując transport do podniebnego miasta. Pozornie mało istotne wydarzenia stanowią preludium do rewolucji, która już niedługo całkowicie zmiecie zastany porządek…

Co można powiedzieć o trzecim tomie edycji deluxe? Z pewnością jest ciekawszy od poprzednika i nie ma już tego wypełniaczowego posmaku. Co prawda, kadry mangi nadal wypełnia przemoc, ale teraz przynajmniej coś z tej przemocy wynika. Widać też, że autor solidnie przemyślał świat przedstawiony, a Zalem – do którego wreszcie możemy zajrzeć – nie egzystuje w społeczno­‑ekonomicznej pustce (napisałbym „nie wisi w powietrzu”, ale problem polega na tym, że dokładnie to właśnie robi). Przy wszystkich tych zaletach Alita to nadal dosyć nużąca lektura, z nie zawsze trafionym humorem i autorskimi arbitralnymi decyzjami zastępującymi elementy science­‑fiction (w trzecim tomie obok fantastycznej technologii pojawia się magia). Format deluxe nie pomaga – wydanie tomikowe daje przynajmniej złudne poczucie świeżości po kilku miesiącach czekania, tu mamy wszystko od razu.

Technicznie recenzowany tom nie przedstawia żadnych nowości – zwykła, solidna praca J.P.Fantastica z dobrym tłumaczeniem i redakcją. Z dodatków dostajemy tylko krótkie posłowie Pawła Dybały na przedostatniej stronie.