Tanuki-Manga

Trzeci tomik Hetalii skupia się głównie na okresie średniowiecza, co staje się okazją do przedstawienia historycznych losów różnych państw, w tym Polski i Litwy, które wreszcie dostają własne rozdziały poświęcone unii, konfliktowi z zakonem krzyżackim i trudom bycia państwem rolniczym. Niestety te historie trudno uznać za udane, a przebieg niektórych wydarzeń, w tym bitwy pod Grunwaldem, może budzić niesmak wśród czytelników.

Poza tym pojawiają się znacznie bardziej udane kontynuacje Chibitalii i początków Ameryki. Sporo miejsca poświęcono także Węgrom i zakonowi krzyżackiemu, wzajemnym relacjom państw skandynawskim oraz parze nowych postaci – Belgii i Holandii. Pojawia się także rozdział o dalekich podróżach sprzed epoki wielkich odkryć geograficznych, ale jest poświęcony jedynie Chinom. A szkoda, bo historie poświęcone podróżom wikingów lub Marco Polo byłyby świetnym materiałem.

W tomiku pojawia się także sporo przeinaczeń spowodowanych niewystarczającą wiedzą autora, z których wiele będzie oczywistych nawet dla laików. Część z nich na szczęście zostaje wyjaśniona w przypisach tłumacza, ale i tak radzę nie traktować Hetalii jako źródła wiedzy historycznej, w szczególności w części dotyczącej Polski.

Moje pierwsze wrażenie po zobaczeniu okładki było dramatyczne. Mangi o żółto­‑pomarańczowo­‑różowej kolorystyce obwoluty to niecodzienny i wyjątkowo pstrokaty widok, który może skutecznie odstraszać czytelników. Co wrażliwszym osobom radzę przed spojrzeniem na nią zakładać okulary przeciwsłoneczne. Pomijając jednak kolorystykę tła, obwoluta prezentuje się estetycznie, a grzbiet pasuje wyglądem do poprzedniego tomu, pomimo nieco innego wyglądu górnego i dolnego loga Studia JG.

Mangę wydano na tym samym żółtawym papierze, co poprzednie tomiki. Komiks rozpoczyna rozdział w kolorze o państwach Osi, po którym pojawia się dwustronicowa mapa świata z umieszczonymi na niej bohaterami, spis treści oraz obejmująca sześć stron prezentacja najważniejszych postaci. Wewnątrz, poza mangą, znalazło się także miejsce dla dwóch rodzajów dodatków, czyli prezentacji pisowni nazw ośmiu najważniejszych bohaterów w różnych językach i sposobów, w jaki autor przełamywał kryzys twórczy. Całość kończy strona z przypisami tłumacza, wydrukowanymi bardzo małą czcionką, co zostało spowodowane ich sporą objętością. Szkoda więc, że nie zdecydowano się na umieszczenie ich na dwóch stronach, tym bardziej, że zawierają bardzo ważne i ciekawe informacje.

Jakość tłumaczenia i korekty jest na zauważalnie wyższym poziomie niż poprzednich tomach. Jedynymi błędami, jakie znalazłem, był brak odstępu pomiędzy kropką kończącą zdanie a nowym wyrazem ze strony 22 oraz zdanie „mój człowiek zaczął się przyjaźnić z człowiekami” ze strony 129. Nie podobają mi się także opisy dotyczące kobiet ze strony 43, czyli „super lasencja” i „mega lachon”, które brzmią głupio i mogą obrazić część przedstawicielek płci pięknej.

Studio JG wydając ten tomik, dogoniło edycję japońską, więc na kolejne części Hetalii trzeba będzie poczekać do czasu ich narysowania przez autora.