Tanuki-Manga

Długo wyczekiwany czwarty tom Acid Town okazał się niemałą niespodzianką. Nie tylko ze względu na okładkę, którą zdobią postaci może nie całkiem czytelnikowi nieznane, ale zdecydowanie odgrywające poboczne role w dotychczas przedstawionych wydarzeniach. Ilustracja ta stanowi przedsmak tego, co znajdziemy w środku. Już z pierwszych uwag, które autorka zamieszcza na wewnętrznym skrzydełku okładki, dowiadujemy się, że czeka nas „mały powrót do przeszłości”, który ostatecznie nie będzie wcale taki mały, gdyż zajmie cały czwarty tom tej wielowątkowej mangi.

Na przestrzeni ośmiu rozdziałów poznajemy bliżej życiorysy Masatsugu Domoto, syna przewodniczącego Seidokai, który wkrótce ma przejąć jego stanowisko, oraz Reijiego Nakamoto, obecnego przywódcy gangu „Węży”. Mężczyzn, którzy z pozoru są wrogami, tak naprawdę łączy wieloletnia historia. Reiji, wraz z siostrą Hisako, przed dwudziestu laty został przygarnięty przez ojca osiemnastoletniego wówczas Masatsugu. Była to forma zadośćuczynienia dzieciom, które przewodniczący Seidokai pozbawił domu rodzinnego, zabijając ich ojca – szefa konkurencyjnej grupy przestępczej. Między Masatsugu a osieroconym rodzeństwem szybko nawiązuje się niemal rodzinna relacja, z której mężczyzna nie potrafi zrezygnować, choć zdaje sobie sprawę, że podtrzymując kontakty z dorastającymi już Reijim i Hisako, utrudnia im oderwanie się od półświatka mafijnego…

Ta skomplikowana relacja nie wyczerpuje jednak wątków, które w czwartym tomie wprowadza do fabuły Kyugo. Okazuje się, że Reiji jest związany nie tylko z przyszłą głową Seidokai, ale również z głównym bohaterem Acid Town, Yukim. W jaki sposób? Tutaj odsyłam już do tomiku, gdyż zdradzenie tego byłoby popsuciem zabawy tym, którzy nie przystąpili jeszcze do lektury.

Z każdym nowym tomem autorka kreśli coraz bardziej skomplikowaną i wielowarstwową opowieść, w której siatka powiązań między bohaterami stale się zagęszcza. Z jednej strony zmusza to czytelnika do bardzo uważnego śledzenia rozwoju wydarzeń i częstych powrotów do tego, co wydarzyło się wcześniej, z drugiej zaś sprawia, że funkcjonowanie wszystkich tych postaci w obrębie świata przedstawionego nigdy nie jest przypadkowe czy bezcelowe. Co więcej, rzeczywistość malowana przez Kyugo nie jest czarno­‑biała – z każdym nowym faktem pojawia się coraz więcej odcieni szarości, które uniemożliwiają ocenianie któregokolwiek z bohaterów w sposób jednoznaczny. Najlepszym tego przykładem jest właśnie Reiji – dotychczas przestawiany jako okrutny i bestialski przestępca, nagle jawi się czytelnikowi jako doświadczony przez życie młody mężczyzna, który miał więcej niż jeden zrozumiały powód, by zejść na złą drogę.

Czwarty tom Acid Town czyta się dobrze, nie tylko ze względu na historię, ale również solidną oprawę wydawniczą. Podobnie jak w poprzednich częściach, całość ozdobiona została pięknie ilustrowaną połyskującą obwolutą oraz pierwszą kolorową stroną przedstawiającą sylwetkę chwilowo odsuniętego na dalszy plan wydarzeń Hyodo. Bardzo szerokie marginesy wewnętrzne sprawiają, że tomik czyta się łatwo, bez konieczności rozrywania klejenia grzbietu.

Duże uznanie po raz kolejny należy się tłumaczce, Paulinie Tuczapskiej, dzięki której dialogi zachowują lekkość i naturalność – kwestie nie są wypowiadane ani językiem nazbyt potocznym, ani przesadnie górnolotnym. Pełne wyczucia wyważenie stylu wypowiedzi sprawia, że lektura idzie gładko i nie zgrzyta. Zauważalna staranność przejawia się również w tym, że po raz kolejny przetłumaczone zostały wszystkie, nawet najdrobniejsze, onomatopeje występujące w tekście oryginalnym.

Wszystko pięknie, ładnie i nieustannie pozostaję wdzięczna Studiu JG za wydanie tego właśnie tytułu… i żeby tylko na kolejny tom nie trzeba było ponownie czekać pół roku, byłaby to już pełnia szczęścia…