Tanuki-Manga

W tomie ósmym ma miejsce kulminacja i zakończenie wątku Marco Adriano. Były członek drugiego oddziału Esmińców, znany przed laty jako Spas, musi zmierzyć się z byłymi towarzyszami: Strikerem i Berettą, w obronie ukochanej kobiety. Przeciwnicy są silni, brutalni, bezwzględni i rozmiłowani w zadawaniu cierpienia. Strikera dodatkowo napędza zapiekła nienawiść i głębokie rozczarowanie zdradą i obecną postawą dawnego kompana, którego niegdyś szczerze podziwiał. Connie nie może w tym starciu aktywnie uczestniczyć, jednak nie traci ducha i z wielkim oddaniem wspiera męża.

Akcja cały czas przeskakuje pomiędzy wspomnianym pojedynkiem a różnymi postaciami. Galahad toczy przy wsparciu członków gildii Paulklee walkę z Coltem. Poczynania i plany Woricka stają się coraz mniej zrozumiałe. Alex czuje, że jej świat po raz kolejny legł w gruzach. Nicka przy życiu trzymają jedynie rozkazy. Wszystko to poprzeplatane jest migawkami z przeszłości, z których można się m.in. dowiedzieć, w jaki sposób morderca Twilightów Spas stał się Marco Adriano – członkiem rodziny Cristiano, i co ma z tym wspólnego Constance, ale nie tylko. Znowu okazuje się, że dawne wydarzenia odcisnęły bolesne piętno na wielu bohaterach. Do tego miastu grozi odcięcie od świata i czuć, że zbliża się wielka wojna. Ciekawi mnie tylko, ile właściwie tomów zaplanowała stworzyć autorka i jak długo jeszcze ma zamiar ciągnąć historię, wprowadzając kolejne grupy postaci. Na ostatnich stronach pojawia się bowiem troje nowych uczestników wydarzeń.

Na obwolutę trafili główni bohaterowie tomu ósmego, czyli Marco i Connie, na przodzie w strojach ślubnych, wyglądający na szczęśliwych, a z tyłu z czasów ich pierwszego spotkania. Warto przy tym zwrócić uwagę na strój panny młodej, który przy bliższych oględzinach okazuje się dość niekonwencjonalny. Obwoluta ma tradycyjnie kilka elementów w kontrastowym, tym razem turkusowym kolorze, z których najważniejsze to tytuł i oczy bohaterów. Pod spodem, na okładce znajduje się seria budzących lekką konsternację oraz pytania o ukryty sens i motyw obrazków ze śmierdzącym butem w roli głównej. Za to otwierająca tomik ilustracja, przedstawiająca Nicka, Woricka i Alex w dynamicznych pozach, uzbrojonych i gotowych do działania, bardzo przypadła mi do gustu. Z kolei wymowa następnego obrazu staje się jasna dopiero po przeczytaniu tomiku. Na końcu woluminu znajdują się trzy strony dodatków. Pierwsza z nich prezentuje sylwetki członków rodziny Cristiano z czasów, gdy żył jeszcze Luca Cristiano, a jego córka Loretta – obecna głowa klanu, miała cztery lata. Druga to specyficzne przywitanie czytelników po dość długim czasie, jaki minął między ukazaniem się tomu siódmego a ósmego. Zaś trzecia prezentuje komiks pt. Rejestrowanie informacji, na temat języka migowego używanego w mandze, oraz zdjęcie ślubne Marco i Connie.