Tanuki-Manga

W ramach prezentu dla rekonwalescentki Kaori wymyśliła, że Kosei ma wziąć udział w konkursie fortepianowym – co prawda nie takim o światowej renomie, ale ogólnokrajowym, od którego wiele sław zaczynało swoją karierę. Co ma począć nieborak – zgadza się, pomimo że nadal nie słyszy tego, co gra. Zapowiada się emocjonujące wydarzenie, zwłaszcza że o udziale Arimy w konkursie dowiedziała się już dwójka jego największych rywali z lat dziecięcych.

Tom trzeci obfituje w drobne, pozornie mało znaczące wydarzenia. Pozostała dwójka głównych bohaterów także zalicza wzloty i upadki, chociaż zdecydowanie najmniej czasu autor poświęca Watariemu – nadal nie jestem w stanie dopatrzeć się w nim czegokolwiek głębszego, co uczyniłoby go postacią z krwi i kości. Osobiście mam też wrażenie, że fabuła w trzecim tomiku urywa się w mało emocjonującym momencie – pierwszy rywal Koseia właśnie skończył występ, ale jako że mamy ich dwóch, to pomimo pompatycznych słów kończących rozdział: „Teraz kolej na ciebie” (w domyśle – Koseia), jakoś nie poczułam dreszczu niepokoju. Został jeszcze jeden współzawodnik do odhaczenia, co zajmie pewnie co najmniej pół tomu.

Tym razem obwoluta jest wiosennie zielona, a na ilustracji widzimy trójkę przyjaciół z dzieciństwa. Muszę też pogratulować mangace stworzenia absolutnie boskiego projektu koszulki noszonej przez Koseia: „NO LIFE IS ENOUGH” – nie dość, że sporo nam to mówi o charakterze Arimy, to jeszcze jest jednym z haseł, które sama chętnie nosiłabym na piersi. W zasadzie od strony technicznej nie mam polskiemu wydaniu nic do zarzucenia, poza jedną drobną wpadką na stronie 144, gdzie Kaori mówi, że konkursowy numer Koseia to dwieście pięćdziesiąt sześć, podczas gdy na poprzedniej stronie wyraźnie widzimy liczbę „265” – co faktycznie w Katalogu Köchla jest odpowiednikiem dwunastu wariacji na temat Ah! Vous dire­‑je, Maman! Mozarta.

Ostatnie strony to przybliżenie czytelnikowi wspominanych w tomie utworów klasycznych oraz zapowiedź tomu czwartego. Ciekawe, czy doczekamy się w nim występu Arimy?