Tanuki-Manga

Przystojna facjata Karasawy ponownie wita nas z okładki Heata. Tym razem wygląda na poważniejszego i taki też jest ten tom. Jeśli myśleliście, że poprzedni wypełniony był akcją, to ten nie zwalnia, a może nawet przyśpiesza. Oto potyczka słowna z trzecim w hierarchii Sannõ­‑Kai kończy się dla bohatera w sposób, którego nie przewidział. Ambitny podkomisarz próbuje dobrać się do skóry swojemu przełożonemu. Lichwiarz stara się załatwiać sprawy na własną rękę. Miejscowy szef grupy należącej do Sannõ­‑Kai zastanawia się nad słowami Karasawy. A przecież to jeszcze nie wszystko.

Wszyscy – policja i gangsterzy – zainteresowani są przeszłością Tatsumiego Karasawy. Przeszłość ta dość szybko się objawia w nieoczekiwany i niebezpieczny sposób, zaskakując wszystkich zainteresowanych. Bo to przecież tylko jeden człowiek, który do tej pory był „człowiekiem znikąd”, zwykłym amatorem, a teraz wydaje się dużo bardziej niebezpieczny, niż zakładali.

Widoczne w tomie jest zejście na drugi plan seksu. Co prawda od początku było wiadomo, że ten element opowieści nie jest celem samym w sobie, jednak teraz został bardzo ograniczony przez pozostałe wątki, które wypełniają kolejne strony po brzegi. To więc, co wielu raziło w tomie pierwszym, być może nie znika w kolejnym, ale zostaje wyraźnie zredukowane. Nie zmienia to faktu, że piękne kobiety dalej się pojawiają, nawet roznegliżowane. Jednak przy tej kresce miło jest zawiesić oko na powabnych Japonkach.

Technicznie polskie wydanie trzyma wysoki poziom. Wiadomo, że fajnie by było mieć tę mangę w większym formacie. Jednakże z powodu dość niszowej tematyki format i brak obwoluty są usprawiedliwione. Okładka jest śliczna, a z tyłu, oprócz tatuażu Karasawy w pełnej krasie, mamy cytat przewodni tomu. Poprzednio chyba o tym nie wspomniałam, ale niektóre sentencje w tym komiksie są bardzo praktyczne, nie tylko w odniesieniu do gangsterki, ale i życia w ogóle. Warto wyłapywać takie smaczki.