Tanuki-Manga

Dzięki pomocy Zefie naszym bohaterom udaje się uciec z więzienia. Shũgo, Rena i towarzysząca im swobodna AI postanawiają nie poddawać się i za wszelką cenę odnaleźć Aurę. Biorąc pod uwagę, że ciągle ścigani są przez Zakon Błękitnych Szat, cel ten może wydawać się niemożliwy do zrealizowania. Jednak od czego ma się oddanych przyjaciół? Jakby tego było mało, Balmung postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i organizuje „grupę wsparcia”, której zadaniem jest pomoc w realizacji planów Shũgo i spółki.

Trzeci, a zarazem ostatni tom mangi .hack//Bransoleta Zmierzchu zamyka wątki rozpoczęte w dwóch poprzednich częściach komiksu. Wraz z jego lekturą poznajemy kolejne informacje na temat Aury oraz „The World”, przedstawione zostało również pewne wydarzenie z przeszłości Kamui, które wpłynęło na jej obecne zachowanie. Następuje nieznaczny rozwój charakterów Reny, Õki, Mireille i Hotaru – dziewczęta zrozumiały, na czym polega wiara w przyjaciół a także, że nie należy się poddawać bez względu na wszystko. Zefie stała się bardziej otwarta na innych i zademonstrowała całą masę niezwykłych zdolności. Natomiast Shũgo udowodnił, że wszystkie dotychczasowe przygody nie poszły na marne i jest idealnym materiałem na bohatera. Biorąc pod uwagę grupę docelową, dla której została stworzona ta manga, nie ma nic dziwnego w takich, a nie innych zabiegach autorów. Pojawiają się również nowe postaci: wspomniany we wcześniejszych tomach znajomy Shũgo i Reny – Kazu oraz Mistral – mama Mireille. Samo zakończenie, co było dość łatwe do przewidzenia, jest klasycznym happy endem. Pomiędzy rozdziałami standardowo już znajdziemy maile, które wysyłali do siebie bohaterowie. Na dodatki zawarte w trzecim tomiku składają się dwa dodatkowe rozdziały poświęcone Mireille, Balmungowi i Rekiemu, krótkie historyjki związane ze studiem CyberConnect2, kącik „Mamy_na_ciebie_.haka@manga”, zawierający materiały powstałe z okazji zakończenia Bransolety Zmierzchu oraz reklama innej pozycji, przy której pracowała rysowniczka Rei Izumi – Shank!! The Rate Story.

Polskie wydanie utrzymuje poziom wypracowany przy poprzednich częściach mangi. Tłumaczenie jest swobodne, a jego odbiór nie sprawia żadnych trudności. Tomik został wydrukowany na śnieżnobiałym papierze, posiada cztery kolorowe strony oraz obwolutę, z której zrezygnowano w dodrukach na korzyść miękkiej okładki. Nie zabrakło też niestety kilku wpadek. Słowa od autorów, umieszczone na prawym skrzydełku obwoluty, są niekompletne, brakuje w nich nawet do kilku liter lub słów, co całkowicie wyklucza możliwość ich poprawnego odczytania. Wiadomość od Wisemana zawiera zdania: „Szkoda, że wszyscy rozsądni koordynatorzy zawsze w końcu muszą opuścić CC” oraz „Dla dobra Aury i całego „The World”, chciałbym cię prosić, żebyś zezwolił posiadaczowi bransolety na wizytę w Net Slum”. W tym samym „okienku wiadomości” poniżej zacytowanych zdań możemy przeczytać dwa inne, bardzo podobne, które różnią się jedynie niektórymi słowami i szykiem. Najprawdopodobniej w procesie tłumaczenia przygotowanych zostało kilka wersji i zamiast jednej z nich, obie trafiły do druku. W mailu, który wysłała Õka, możemy przeczytać w polu nadawcy „Õd: Oka” zamiast „Od: Õka”. Na stronie 125 trafiła się literówka „ełękitnych” zamiast „błękitnych”. Więcej błędów nie wyłapałem. W tomiku znajdziemy również reklamę polskiej edycji mangi Heat oraz reklamę księgarni „Komikslandia”.