Tanuki-Manga

Napotkanie Gowthera przybliża długo oczekiwane skompletowanie drużyny Grzechów, w której brakuje już zaledwie dwóch zakazanych facjat z listów gończych. Autor dawkuje fakty powoli i ostrożnie, na przestrzeni poprzednich tomów przekazując jedynie strzępki informacji poukrywane na drugim planie bądź wspomniane w pozornie nieistotnych rozmowach. W odróżnieniu od fanów, bohaterowie nie mają czasu cieszyć się ze spotkania i rozmyślać nad dalszymi poszukiwaniami, albowiem szwendające się po okolicy opancerzone monstrum i polujący na nie rycerze nie są w nastroju do pogawędek. Gowther co prawda powala potwora jednym ciosem i ofiarowuje jego głowę myśliwym, czym zapobiega konfrontacji, ale po odejściu przedstawicieli królestwa okazuje się, że zwłoki pokonanego stworzenia nie zamierzają pozostać martwe na długo. Wywiązuje się walka, która nie stanowi wyzwania dla umiejętności Grzechów, ale wystawia na próbę ich moralność. Potwór w zbroi był bowiem niegdyś człowiekiem, co dla Meliodasa okazuje się nie lada dylematem. Mimo całej swej potęgi nie jest w stanie tak po prostu zgładzić kogoś, kogo być może jeszcze da się uratować i przywrócić do dawnej postaci.

Ósmy tom mangi wyraźnie zarysowuje intrygę, w której uczestniczy część rycerzy królestwa, a choć szczegółowa motywacja pozostaje tajemnicą znaną tylko prowodyrowi całego zmieszania, ewidentne jest, że konsekwencją będzie wezwanie do świata ludzi dawno zapomnianej rasy demonów i rozpętanie globalnego konfliktu. Złoczyńcom brakuje jednak wszystkich elementów niezbędnych do odpieczętowania bramy do innego świata, a także… jednomyślności, albowiem nie wszyscy uczestniczą w złowrogim przedsięwzięciu z własnej woli. Aby dodać wydarzeniom dramatyzmu i tajemniczości, pod koniec tomiku na scenie pojawia się jeszcze jedna frakcja – wojska pod przywództwem legendarnego króla Artura, władcy Camelotu. Monarcha wkracza na scenę niespodziewanie, i choć trudno oczekiwać, by autor z tak znanej postaci uczynił czarny charakter, jego plany pozostają zagadką. Jedno jest pewne – ostateczna konfrontacja zbliża się wielkimi krokami. Czytelnik, świadom faktu, że seria liczy czterdzieści jeden tomów, nie da się nabrać na przedwczesną kulminację, ale zwieńczenie pierwszego wątku mangi to tylko początek dalszej wspaniałej przygody.

Innymi znakami wskazującymi na nieprędko mający nastąpić finał opowieści są kolejne zaproszenia do zadawania pytań bohaterom komiksu na stronie 114. Niestety, zarówno kilka pierwszych indagacji, jak i odpowiedzi nie są ani zabawne, ani też ciekawe, w przeciwieństwie do podobnych kącików w innych tytułach. Być może z czasem autor i czytelnicy się rozkręcą, ale początki nie napawają optymizmem. O wiele lepiej prezentuje się galeria fanowskich prac, jak zawsze rozbudowana i okraszona tym razem lepszym komentarzem, choć głównie za sprawą jakości polskiego przekładu.

Dodatkowym bonusem jest krótka historia zakwaterowania Gowthera w oberży Pod Świńską Czapą, stanowiąca doskonały pretekst do przedstawienia czytelnikom planu pomieszczeń, czynności, którą rysownicy często praktykują. Wątek fabularny urozmaica coś, co zazwyczaj ograniczone jest do kilku słabej jakości szkiców i ułatwia rozeznanie w często pojawiającym się miejscu akcji. Autor przy okazji zastawia na siebie pułapkę, bo oprócz zwyczajnego zaspokajania ciekawości można wykorzystać sposobność i przebadać tak detaliczny plan pod kątem nieścisłości w scenach rozgrywających się w gospodzie. Dla łowców szczegółów może to być ciekawa rozrywka na kolejne czytania.