Tanuki-Manga

Piąty tomik Tokyo Mew Mew upływa pod znakiem wyznań. Ichigo wreszcie wyznaje Aoyamie, że jest Mew Mew, Aoyama wyznaje Ichigo, że ją kocha, zaś obydwoje informują o wszystkim rodziców Ichigo. Żeby jednak nie było tak pięknie, kosmici nie zasypują gruszek w popiele i nadal knują. Coraz więcej ma do powiedzenia tajemniczy Błękitny Rycerz, który najwyraźniej za punkt honoru bierze sobie ratowanie Ichigo, czym naturalnie doprowadza Quiche do czarnej rozpaczy. Oczywiście między tymi dwoma musi w końcu dojść do poważnej konfrontacji. A jakby tego było mało, swoje trzy grosze musi wtrącić trzeci z otaczających Ichigo przedstawicieli płci męskiej – Shirogane.

Końcówka tego tomiku to autonomiczna historyjka w stylu super deformed, w której występują główni bohaterowie serii. Stylizowana na bajkę dla dzieci, w mniemaniu autorki miała być zapewne śmieszna. Czy jest – to już rzecz gustu. Moim skromnym zdaniem to raczej wypełniacz. Świadczy o tym także liczące aż sześć stron posłowie. Typowe rozwiązanie w sytuacji, w której nie ma czym zapchać brakujących stron tomiku. Do tego zgrzytem jest art na pierwszej stronie – za diabła nie wiem, jak coś takiego mogło załapać się do druku. Wyróżnić natomiast trzeba bardzo ładną, nieco mniej oczojebną niż wszystkie pozostałe, okładkę.