Tanuki-Manga

Od trzeciego tomu Vampire Princess Miyu autorka w dużej mierze zrywa z horrorem, w coraz większym stopniu nawiązując do konwencji mahou shoujo. Z czterech zamieszczonych w tomiku opowieści dwie rozpoczynają wątek shinmów z zachodu, zaś pozostałe służą wprowadzeniu postaci, które w późniejszych tomach będziemy często spotykać. Są to Reiha – rywalka i współpracowniczka Miyu, oraz Shina – kawaii demon, pełniący rolę obowiązkowego „zwierzątka – maskotki” mahou shoujo. Pod względem fabularnym trudno mówić tu o horrorze – to raczej trochę mroczniejsze shoujo, swego rodzaju „Bleach dla pań”.

Wydanie – jak zwykle w przypadku późniejszych produkcji JPF – prezentuje stały, dosyć wysoki poziom. Można co najwyżej mieć zastrzeżenia do wyraźnego nadużywania wielokropków (ach… te… zawieszone… wypowiedzi…), obecnych niekiedy w co drugim dymku na stronie. Tomik kończy się posłowiem Toshiki Hirano, wyjaśniającym rozbieżności pomiędzy mangą a anime.