Tanuki-Manga

Jak długo będzie jeszcze mogła potrwać podróż niezłomnych dziewcząt po spustoszonym epidemią zombi świecie? Przetrwały niejedno, dzięki wzajemnemu wsparciu i zrozumieniu radziły już sobie z najgorszymi potwornościami, ale teraz ich przyjaźń zostaje wystawiona na prawdziwą próbę. Kurumi jest coraz słabsza, a jej stan psychiczny i fizyczny coraz mniej stabilny. Wizyta w siedzibie korporacji Randall ściągnęła na grupę tylko kolejne kłopoty. Kontakt z innymi ocalałymi daje tylko tyle, że nad dziewczynami zawisa widmo nagonki ze strony uzbrojonych ludzi. W tej sytuacji trzeba grać ostro, co jednak począć, gdy kartą atutową okazuje się właśnie Kurumi?

Pomimo sytuacji, której nie wahałbym się nazwać tragiczną, optymizm nie opuszcza ilustracji z obwoluty i kolorowych pierwszych stron. Myślę, że to właśnie pewien znak rozpoznawczy serii – balansowanie na granicy dramatu, ale bez przekraczania jej.

W odróżnieniu od poprzednich tomów tym razem na okładce nie ma omake w takim sensie jak dotychczas. Jest za to „kod” źródłowy Bowmana, czyli programu pozwalającego bohaterkom na określenie prawdopodobieństwa kłamstwa. W polskiej wersji komentarze w kodzie przetłumaczono i warto zapoznać się z ich treścią, ale dopiero po przeczytaniu tego tomu. Z innych dodatków znajdziemy klasycznie już posłowie scenarzysty oraz rysunek mangaki będący podziękowaniem dla czytelników. Pewnie nikogo już nie zaskoczę, ale krótko po opublikowaniu mojej recenzji poprzedniego tomu ujawniono, że cała historia zamknie się w dwunastu tomach. Do tego odwołują się autorzy i widać to także w rozwoju fabuły. A pomyśleć, że przy okazji dziewiątego tomu napisałem, że autorzy powinni już zastanawiać się nad zakończeniem. Cóż, chyba słusznie przepowiadałem?