Tanuki-Manga

Przed nami ostatni tom Escape Journey. Także i tym razem okładka sugeruje, jaki będzie przebieg historii – Naoto i Taichi siedzą na naprawionym rowerze zwróceni twarzami do siebie. I znowu suspens szlag trafił.

Poprzedni tomik zakończył się dość dramatycznie – na szczęście w przypadku Nao optymistyczne i pogodne usposobienie nie idzie w parze ze skrajną naiwnością. Okazuje się, że chłopak dawno przejrzał Nishinę, ma wszystko pod kontrolą i nie daje się zmanipulować. Taichi tego nie wie, więc impulsywnie i bardzo głośno oznajmia chłopakowi, nie zwracając uwagi na tłumy studentów dookoła, że go kocha. Po czym dwójka głównych bohaterów na oczach wszystkich całuje się na schodach i wpada w krzaki. Ups, no i się wydało.

Dalsza część tomiku to głównie bardzo dobrze pokazane i zróżnicowane reakcje otoczenia na otwarte przyznanie się Naoto i Taichiego do bycia w związku. Oczywiście, nie zabrakło sporej dawki humoru oraz licznych scen seksu, ale ogólnie rzecz biorąc, Ogeretsu Tanace udaje się wszystko to zbalansować w satysfakcjonujący sposób. Sama nie wiem, co najbardziej mi się podobało: niezwykle trafne spostrzeżenia i riposty Taichiego podczas ponownej rozmowy z matką, reakcja rodziny Nao, zaangażowanie Miki czy króciutki epizod w barze z udziałem długowłosego kumpla Naoto.

Po zgrabnym zamknięciu głównej historii dostajemy jeszcze dodatkowy rozdział o wyprawie Taichiego i Nao do gorących źródeł oraz kilka słów od mangaczki. Wydaje się, że chętnie narysowałaby coś jeszcze, jako że wspomina, iż chciałaby uszczęśliwić też Nishinę. Spojrzenie na listę jej dotychczasowych prac podpowiada, że na razie jeszcze tego nie zrobiła.

Pierwszym, na co natykamy się po otwarciu polskiego wydania, jest kolorowa ilustracja przedstawiająca głównych bohaterów, i naprawdę nie dziwię się Taichiemu i Nishinie, że lecą na Naoto – ależ ten chłopak jest słodziachno­‑kuszący. Ogólnie rzecz biorąc, jakość tomiku jest naprawdę bez zarzutu, dodatkowo na samym końcu znajdujemy „Słowo od tłumacza” wyjaśniające wzmiankę o adopcji, która pojawiła się w trzecim tomie, oraz znaczenie tej praktyki w Japonii w przypadku par homoseksualnych, co samo w sobie jest całkiem ciekawe.

Sprawnie skomponowana fabuła, stojąca na wysokim poziomie jakość wydania i dobre tłumaczenie sprawiły, że niesamowicie przyjemnie czytało mi się ostatni tom Escape Journey i trochę żałuję, że to już koniec.