Tanuki-Manga

Końcówka poprzedniego tomu nie była zwodnicza – fabuła zaczyna się koncentrować na Koyuki. Dowiadujemy się wielu nowych rzeczy o jej przeszłości. Nie zawsze była tak wyalienowana i nieprzystępna – dawniej była radosnym dzieckiem, a jej charakter zmienił się po pewnych trudnych dla niej wydarzeniach w gimnazjum. Jako córka nauczyciela nie potrafiła znieść związanej z tym presji rówieśników i otoczenia, dlatego zamknęła się w sobie i zrezygnowała z relacji międzyludzkich. Zaczęło się to powoli zmieniać dzięki poznaniu Konatsu. Koyuki powoli otwiera się na innych, a jej relacje z rodziną ulegają poprawie. Zacieśnia także relacje z Kaede, która staje się jej bliską przyjaciółką. Jednak to nie koniec zmartwień – pora wybrać ścieżkę dalszej nauki, powiedzieć o niej najbliższym i zmierzyć się z ich reakcją.

Muszę przyznać, że wydarzenia w poprzednim tomie nie były szczególnie porywające, więc sięgałem po ten tomik nastawiony dość sceptycznie. Na szczęście już początkowe strony pokazują, że tym razem jest znacznie ciekawiej. Autorka ukazuje bohaterki z nieco innej perspektywy, rozbudowuje ich charaktery i całkiem przekonująco uzasadnia pewne ich cechy. Fabuła wreszcie rusza do przodu, co wiąże się z rozwojem relacji koleżeńskich i rodzinnych Koyuki. Bez wątpienia będzie to miało wpływ także na jej stosunki z Konatsu, ale na jakieś postępy w tej kwestii musimy poczekać do kolejnego tomu. Wykorzystanie znacznie większej liczby postaci, ukazanie relacji rodzinnych oraz zwiększenie roli bohaterów drugoplanowych bez wątpienia dodało koloru akcji, która powoli robiła się nieco nużąca.

Wydanie niczym nie różni się od wcześniejszych tomów. Pod kolorową obwolutą znajdziemy okładkę z dodatkowymi informacjami oraz ciekawostkami w mangowej formie, a wewnątrz jeszcze dwie ślicznie ilustrowane kolorowe strony. Do jakości papieru ani druku nie mogę mieć żadnych zastrzeżeń, numeracja stron jest również wystarczająco częsta. Na końcu znajdziemy posłowie zawierające podziękowania autorki dla ekipy pracującej nad tytułem, a także członków Klubu Miłośników Oceanariów z liceum Nagahama, oraz zapowiedź kolejnego tomu. Przekład nie budzi moich zastrzeżeń. Tłumaczenie jest zrozumiałe, płynne i ma dobrze dobrane słownictwo, nie zauważyłem także żadnych błędów. Polski wydawca, Studio JG, do prenumerat ponownie dorzucił miły dodatek – dwustronnie ilustrowaną pocztówkę.