Tanuki-Manga

Celty po długich i mozolnych poszukiwaniach wreszcie znajduje swoją głowę. Niestety, jest już przymocowana do czyjegoś ciała, co stawia dullahana w trudnej moralnie sytuacji. Odzyskanie własności wiązałoby się z pozbawieniem życia niewinnej osoby, chyba że któryś z wielu utalentowanych mieszkańców Ikebukuro opracuje alternatywny plan. Tymczasem Mikado wpada na trop machlojek firmy farmaceutycznej Yagiri, powiązanej z poszukiwaniami prowadzonymi przez Celty. Wątki zaczynają się zazębiać, a ostateczna konfrontacja jest tuż, tuż.

Trzeci tomik Durarara!! wyróżnia się nie tylko matową, czarną okładką z lakierowanymi serduszkami w tym samym kolorze, ale przede wszystkim wyjątkowo szybkim rozwojem wypadków. Akcja dosłownie pędzi na łeb, na szyję (dowcip może niezbyt oryginalny, ale na miejscu, biorąc pod uwagę tematykę głównego wątku) i lekturę można zamknąć w czasie niemal o połowę krótszym niż poprzednich części. Nie oznacza to spadku jakości, ale czekanie na ciąg dalszy w oryginalnym cyklu wydawniczym jest przez to obarczone większą dozą niecierpliwości niż zwykle.

Waneko najwyraźniej wyciągnęło wnioski z wydrukowanego w drugim tomie słowniczka kierującego czytelników do nienumerowanych stron i tym razem zwyczajnie umieściło ważniejsze przypisy bezpośrednio na stronie, do której się odwołują. Nie zauważyłem, żeby ominięto pojęcia, które mogłyby uzasadnić wskrzeszenie pomysłu w tomie czwartym. Innych zmian nie zauważyłem i wciąż jest to więcej niż solidnie prezentujący się tytuł. Zastanawiałem się jedynie nad doborem słownictwa w dymkach reprezentujących myśli Celty (kto zamiast „ale” używa w swojej głowie „lecz”), jednak złożyłem to na karb jej wieku i powodowanej tym skłonności do używania archaizmów. Gdy się nad tym dogłębnie zastanowić, myśli w staroirlandzkim lub innym celtyckim języku, co uzasadnia dobór bardziej wyszukanych słów w tym kontekście.

Materiały dodatkowe po raz kolejny zawierają kilka słów od autora, a także zapowiedź wydania kontynuacji Durarara!!, opatrzonej podtytułem Saika Hen.