Tanuki-Manga

Nastoletni Yuri Kitagawa zabił swoją matkę. Roztrzęsiony, w ustronnym miejscu chce jak najszybciej zakopać ciało. Świadkiem tych poczynań okazuje się enigmatyczna acz znajoma – goszcząca bowiem od dawna w snach chłopaka, jako stojące w zakrwawionym pomieszczeniu dziecko – dziewczyna. Rzeczowo stwierdza, iż jego wybór ulokowania zwłok jest nietrafiony, mogą bowiem zostać szybko odnalezione. Będący w tej chwili kłębkiem nerwów Yuri rzuca się na przybyszkę w imię desperackiego pozbycia się świadków, ale dziewczyna z łatwością powala go na ziemię. Następnie ze spokojem proponuje, że to ona zajmie się ukryciem ciała. Rankiem dziewczyna chłodno relacjonuje mu ze szczegółami, jak potraktowała denatkę, by zmieściła się w worku na śmieci, który Yuriemu pozostaje, niby zwykłe śmieci, wyrzucić. Nowa znajoma nie zdradza chłopakowi swego imienia – zastrzega, że zrobi to dopiero wtedy, gdy ten zechce zostać jej partnerem i pomoże jej w odnalezieniu i zabiciu jej rodziców. Chłopak na rzeczony warunek przystaje, przyznając sam przed sobą, że dziewczyna skradła jego serce… Wraz z nową znajomą imieniem Anna, zostawiwszy za sobą kilka trupów, wyruszają w drogę.

Tak intrygujący początek można było rozwinąć na wiele sposobów. Pewnym zawodem jest, że historia poszła w kierunku w sumie typowego – choć nieschematycznego – kryminału. Okazuje się bowiem, że rzeczeni rodzice Anny przewodzą groźnej sekcie Kakusei, z którą dziewczyna ma mocno na pieńku, a Yuri i Mitsuba – chuligan, który później dołącza do dwójki bohaterów, również są z nią w pewien sposób powiązani. We wszystko wmieszano oczywiście policję, prowadzącą śledztwo w sprawie wspomnianej organizacji i trojga młodocianych morderców. Tak oto śledzimy zmagania z Kakusei – od strony policji oraz Anny, Yuriego i Mitsuby, z których dwóch ostatnich poszukuje zatajanej od lat prawdy o swej przeszłości, zaś mroczna prawda o tej pierwszej wychodzi stopniowo na jaw…

Mimo powyższych, dość typowych elementów, fabuła zdecydowanie nie nuży – miewa gorsze, mniej ciekawe momenty, są one jednak nadzwyczaj krótkie. Akcja trzyma w napięciu nieustannymi nieprzewidywalnymi zwrotami, zaś postacie zaskakują decyzjami tudzież śmiercią (przy czym z kolei zaskoczeniem może być fakt, że do zgonu nie musi tak naprawdę dochodzić). Mangę pochłania się bardzo szybko, niestety jednak historia ma poważny minus: jest urwana. Można by tu mówić o zakończeniu otwartym – w tym przypadku pojawiającym się w pełnej napięcia chwili, by pozostawić czytelnikowi szerokie pole do domysłów – gdyby nie rzucające się w oczy zostawienie niedokończonych wątków, spośród których część wyraźnie dotarła do punktu kulminacyjnego. Pewną wadę stanowią również wstawki humorystyczne, ilustrowane – a jakże – stylem super­‑deformed, co ani trochę nie pasuje do utrzymanej w tajemniczym, nieco mrocznym nastroju mangi. Nie przeczę, część wplecionych żarcików była zabawna, niemniej za bardzo odstają od całości.

Bardzo dobrze – jak na dość uproszczony sposób przedstawienia, pasujący do tak wartkiej akcji – ukazano reakcje i zachowania bohaterów w nieraz dramatycznych sytuacjach, w jakich zdarzyło im się znaleźć. Mówię o uproszczeniu, bo nieco gorzej jest już samymi charakterami postaci, ponieważ ograniczone zostały one do minimum. Nie przeszkadza to jednak tak bardzo w mandze stawiającej na dynamizm wydarzeń. Dla Yuriego, który zdecydował się zostać towarzyszem Anny, nie ma już odwrotu – sam właściwie stwierdza to po zabiciu matki, co miało być dlań początkiem ucieczki od dotychczasowego chorego życia. Staje kilkakrotnie przed koniecznością – przynajmniej zdaniem kochającej zabijanie Anny – pozbawienia kogoś życia i będzie dla niego takim samym szokiem, jakim było zabójstwo własnej rodzicielki. Doświadczona w mordowaniu Anna jednak zdaje się w nim widzieć duży potencjał – aż do skutku łaje chłopaka, że jest słaby, gdy ten stoi, jakby chciał, a nie mógł, nad rannym, w jej uznaniu aż proszącym się o dobicie człowiekiem. Słowem Yuri, dotychczas trochę niepewny siebie osobnik, przechodzi dużą przemianę na drodze do zostania mordercą.

Drugim partnerem Anny z czasem zostaje będący przeciwieństwem Yuriego Mitsuba Maezono, którego rodzinę zamordowały zbiry z Kakusei. Dołącza on do Anny i Yuriego, dowiedziawszy się, że grupa przestępcza ma związek z jego przeszłością. Między chłopakami a Anną szybko rodzi się więź: obaj dla swej przerażającej, chłodnej, pozbawionej uczuć przywódczyni, dla której dzień bez trupa z jej ręki jest dniem straconym, są w stanie zrobić wiele, podobnie jak i ona dla nich. Na szczęście oszczędzono czytelnikowi tandetnego trójkącika: jedynym zauroczonym w towarzystwie jest Yuri. Mitsuba jedynie od czasu do czasu podrzuca kumplowi radę, jak zbliżyć się do koleżanki. Ukrywającej się trójce pomagają Moe – opiekun Anny – i pewien tajemniczy pastor. Znaczącymi postaciami stojącymi po tej jaśniejszej stronie mocy natomiast są dwie policjantki. Shouno wierzy, że na tym świecie jeszcze jest sprawiedliwość, dziecko nikogo by nie zabiło, a trójka głównych bohaterów nie jest zła, należy ich tylko wyrwać z dotychczasowego trybu życia, natomiast wyrachowana, idąca po trupach Nishikawa, ma zgoła inny, cokolwiek brutalny pomysł na uporanie się z organizacją Kakusei.

Anne Freaks narysowane zostało przyzwoitą, dość ładną, chociaż niewyróżniającą się kreską. Zadbano o to, by postacie różniły się między sobą, co wyraża się nie tylko w kształcie oczu – które z kolei są stosunkowo nieduże. Rysunek charakteryzuje się należytą starannością, nie ustrzeżono się jednak pewnych uchybień. Główną wadą jest ogólnikowość rysunku – który aż prosi się większą wnikliwość. Oczy bohaterów chwilami bywają za małe i dziwnie rozmieszczone, a profile spłaszczone.

Manga powinna spodobać się zwolennikom szybkiej, zaskakującej akcji. Osoby lubiące thrillery także mogą po nią sięgnąć – jednak oczekującym spotkania z interesującymi psychopatami pozostawiam wybór na własną odpowiedzialność – tu bowiem takowych odsunięto na odrobinę dalszy plan, na pierwszym stawiając dynamiczny rozwój wydarzeń.