Tanuki-Manga

Hiori jest nieśmiałym i zwykłym chłopcem, który wiedzie spokojne życie. Na co dzień pracuje w piekarni należącej do ojca jego koleżanki – Nazuny. Jednak są to tylko pozory, bowiem gdy zapada noc, staje się tajemniczym złodziejem, zwanym „Pokémon 7”. Nie trudni się jednak zwykłymi i pospolitymi kradzieżami. Hiori spełnia prośby innych osób i zwraca im przedmioty, które wcześniej zostały im skradzione bądź odebrane siłą. Pomaga mu w tym jego wierny partner, Lucario, oraz piątka innych pokémonów.

Już na samym początku można zauważyć, że Kaitou! Pokémon 7 jest wzorowane na podobnych mangach, takich jak Magic Kaitou, Kaitou Saint Tail czy Kamikaze Kaitou Jeanne. Jednak podobieństwo ogranicza się tylko do pomysłów głównych postaci. Fabuła po pierwszych kilku rozdziałach zbacza z wyznaczonego toru i koncentruje się na odzyskaniu pewnej osoby, która jest dość ważna dla głównego bohatera oraz na walce z „mafijną” organizacją, znaną jako „Team Galactic”. Wątek złodziejski zagubił się w tym całym zamieszaniu i został zastąpiony całą masą walk z coraz to silniejszymi przeciwnikami oraz ich pokémonami. Zabieg ten można byłoby wybaczyć, gdyby pojedynki trzymały jakiś rozsądny poziom. Niestety są one schematyczne i skupiają się na miotaniu atakami, aż ktoś z bohaterów dostaje „olśnienia” i tworzy strategię, która natychmiast prowadzi go do zwycięstwa. Porównując walki z Kaitou! Pokémon 7 do walk, które fani pokémonów mogli ujrzeć w Pokémon Special, wypada to naprawdę źle.

Bohaterowie komiksu są prości i schematyczni. Hiori jest typowym przykładem niepozornego chłopaka, który w nocy staje się wspaniałym złodziejem. Jego koleżanka Nazuna otwarcie twierdzi, że Pokémon 7 jest złą osobą, jednak gdzieś w głębi serca kocha go i podziwia. Pojawia się również samozwańczy rywal głównego bohatera – Rock. Uważa się on za najwspanialszego złodzieja, jednak tak naprawdę jest ciamajdą i tchórzem. Dodatkowo jego „rywalizacja” z Hiorim ogranicza się do kilku „ciętych komentarzy”, skierowanych do głównego bohatera. Nie zabrakło również miejsca dla reporterki Mako, która chce poznać prawdziwą postać Pokémona 7 i dziewczęcia o nadnaturalnej mocy, będącego członkiem „Team Galactic” oraz przyczyną zwrotów akcji komiksu. Postaci nie przechodzą żadnych przemian, nie zapadają w pamięć i są zwyczajnie nijakie.

Od strony graficznej Kaitou! Pokémon 7 wypada średnio. Projekty postaci są dość podobne i gdyby nie fakt, że noszą różne ubrania i mają inne fryzury, byłyby wręcz identyczne. Zbliżenia konkretnej osoby i zwrócenie uwagi na jej mimikę wypadają nieco lepiej, jednak to dalej nie to. Tła są proste i nieskomplikowane, nie rażą niedokładnością, ale ciekawymi szczegółami również nie zachwycają. Największym plusem strony graficznej tej mangi są projekty pokémonów oraz sposób pokazania walk. W tym przypadku zadbano o szczegóły oraz dynamikę i płynność ruchów. Stworki są dokładnie wyeksponowane, a rysunki nie zlewają się w całość.

Kaitou! Pokémon 7 poleciłbym dzieciom oraz niezbyt wybrednym fanom pokémonów. Osoby takie nie powinny zwrócić uwagi na schematyczność projektów postaci czy gwałtowne zwroty fabuły, zmieniające „charakter” tytułu. Pozostali czytelnicy, szukający złodziejskich przygód na dobrym poziomie lub ciekawych walk pokémonów, powinni sięgnąć choćby po Kamikaze Kaitou Jeanne czy Pokémon Special.