Tanuki-Manga

Ostatnie strony poprzedniego tomu zostawiły nas z dwiema nowymi ważnymi informacjami. Jedną z nich jest wiadomość o kolejnym uczniowskim konflikcie z użyciem magii, wymagającym pilnej interwencji głównego bohatera, Minamiego. Drugą jest wyjawienie przez Ootomo informacji, że ktoś, kto zaatakował Kamiokę, użył magii znanej tylko przedstawicielom kleru, co znacząco zawęża krąg podejrzanych. Czwarty tom zaczyna się, płynnie podejmując pierwszy wątek i kontynuując go przez cały tom – Minami w trybie ekspresowym skrzykuje ekipę ratunkową, sprytnie weryfikuje ich motywację i rusza w kierunku wzgórza na pomoc. Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem, więc nasi bohaterowie wpadają w poważne tarapaty i kto wie, w jakim stanie z nich wyjdą tym razem.

Tom czwarty nie daje ani chwili wytchnienia i obfituje w dynamiczne wydarzenia, które zmieniają się niczym w kalejdoskopie. Kolejna konfliktowa sytuacja wymaga szybkich działań i przedsięwzięcia naprędce środków zaradczych oraz kogoś, kto wcieli ten plan w życie, w czym świetnie odnajduje się Minami. Frajdę sprawia też zgadywanie, kto i w jaki sposób pozna przeszłą tożsamość Minamiego. Rozegranie sporu z Yanumą też jest pełne emocji, a sposób, w jaki główny bohater rozwiązał ten problem, sprawił, że polubiłam go jeszcze bardziej – jest naprawdę świetnym protagonistą. W retrospekcjach zaczynają się też coraz częściej pojawiać dwie ważne postaci, które nie mają reinkarnacji pośród uczniów – giermek Zerestrii i brat Barta, Glen, oraz książę Moswick i narzeczony księżniczki Veroniki, Eugene. Porozrzucane tu i ówdzie wskazówki pozwalają na snucie przypuszczeń, czy ci panowie też się pojawią jako odrodzeni licealiści, a jeśli tak, to jak to wpłynie na obecną sytuację? Na razie jednak mamy okazję obserwować ich działania jedynie w retrospekcjach.

A jak tam polskie wydanie? Tłumaczenie sprawia wrażenie lepiej przemyślanego, choć zdarzają się nadal kwestie, które w polskim tłumaczeniu sprawiają wrażenie mało logicznych i nie do końca spójnych (na przykład użycie „wy to wszystko wynagrodzicie”, choć może „wy za to zadośćuczynicie” brzmiałoby lepiej w tej konkretnej scenie?). Jednocześnie niestety zaczyna się stawać widoczny inny poważny problem – mianowicie tłumaczenie pewnych kluczowych kwestii „na wyczucie”, na pierwszy rzut oka poprawne, lecz jeśli się zna dalszy ciąg historii – bardzo mylące. Nie wiem, czy ten błąd wynika z braku wiedzy tłumaczy, co się dalej dzieje, czy właśnie z posiadania tych informacji. W historii, gdzie każda mała wskazówka jest ważna, smucą tak niefortunnie przetłumaczone kwestie. Zemści się to później, gdy elementy układanki powoli zaczną wpasowywać się na swoje miejsca, a uważny czytelnik będzie się zastanawiał, o co w takim razie chodziło w tej konkretnej scenie…?

Tomik ma kolorową obwolutę utrzymaną w stonowanych, brązowych barwach. Pod nią znajduje się zwyczajowy dodatek odautorski. Okazjonalnie dymki w tekstach pozostają krzywo wyśrodkowane, zaś na kilku stronach wysycenie czernią podczas druku zaliczyło niestety zauważalny spadek. Są to jednak drobnostki w porównaniu do tego, że polskie tłumaczenie trochę mąci w percepcji fabuły, choć mam nadzieję, że to była tylko jednorazowa wpadka.