Tanuki-Manga

Od poprzedniego tomu Naszego Cudu minęło już sporo czasu… Niestety, tytuł nie sprzedaje się tak dobrze, jakby sobie życzył wydawca, więc przechodzimy na jeszcze bardziej powolny, czteromiesięczny tryb wydawniczy. Dodatkowo, jeśli chcecie dalej kolekcjonować tomy, to pamiętajcie, że mogą one już nie być dostępne w sieci Empik, a dodruki też nie są przewidywane. No, ale przynajmniej Waneko zapewnia, że nie zamierza porzucić serii przed wydaniem jej do końca i oby tak właśnie było, a tymczasem pozostaje nam uzbroić się w cierpliwość.

Dla naszej klasy nadszedł czas egzaminu semestralnego, a wraz z nim chwila pozornego wytchnienia od wydarzeń z przeszłości. Nie oznacza to jednak, że udaje im się od niej uciec. Ootomo, który początkowo dał się poznać jako wyjątkowo zadufany buc, zaczyna powątpiewać w słuszność swoich przekonań wraz z kolejnymi powracającymi do niego wspomnieniami. Tak go te myśli trapią, że przysypia podczas egzaminu i we śnie przypomina sobie, iż jako Carlo wiedział o tym, że zamek zostanie zaatakowany. Dopiero w trakcie całej akcji naszły go wątpliwości, więc zawrócił, by zastać na miejscu już tylko zgliszcza i umierającego Lucasa. Dołuje to chłopaka, który sam już nie wie, co próbował wtedy osiągnąć. Z kolei Nanaura, który sieje chaos na rozkaz tajemniczej „szarej eminencji”, jest wałkowany na lewo i prawo przez Maki i Hiroki, lecz nie przynosi to żadnych rezultatów poza narastającą frustracją dziewczyn. Prowadzi to do tego, że Maki postanawia porozmawiać na osobności z Hiroki i wyjawić jej to, czego udało jej się dowiedzieć podczas pobytu w grupie konspiracyjnej działającej w Karaoke K.

Tak naprawdę jednak te wydarzenia są tylko wstępem do tego, co następuje później. Pozostałe osoby z klasy, niewtajemniczone w tę całą reinkarnację, również żywo interesują się tajemniczymi wypadkami w ich okolicy. Okazuje się, że jeden mały, niewinny cukierek, wyglądający jak kolczyk Veroniki, a znaleziony podczas polekcyjnych porządków, może spowodować wiele zamieszania. Sprawia on, iż u kolejnej osoby budzą się wspomnienia z przeszłego wcielenia – i jako że Abe okazuje się jak dotąd jedynym przedstawicielem wojsk najeźdźcy, które przybyły z Moswick, jego reakcja jest niezwykle gwałtowna i nieobliczalna. Minami ma kolejną okazję, by wykazać się charyzmą i spróbować opanować tę niełatwą sytuację – zwłaszcza że gapiów jest wielu, a wszystko dzieje się na szkolnym korytarzu. Cała ta sytuacja pozostawia też zgoła odmienne pytanie: czy to oznacza, że cała klasa to odrodzone osoby, które zginęły na zamku Veroniki?

W tym tomie nie było większych zmian w składzie redakcyjnym, więc tłumaczenie pozostaje na podobnym, poprawnym poziomie. Nie dostrzegłam żadnych rażących błędów, co cieszy. Co jest warte zaznaczenia, w tym tomie pojawiają się słowa wypowiadane w języku „zerestriańskim” – w japońskim wydaniu łatwo je zauważyć, gdyż tekst jest w układzie pionowym, natomiast gdy uczniowie przechodzą na dawny język, układ tekstu zmienia się na poziomy (dymki dialogowe są wyraźnie rozciągnięte na boki). U nas zdecydowano się na użycie odmiennej czcionki, co jest dobrym wyjściem. Na okładce znajdują się Ootomo oraz księżniczka Veronica. Na skrzydełku obwoluty oraz pod nią jest informacja, iż manga przeszła z dwumiesięcznika „Ward” do miesięcznika „Zero­‑Sum” – dla nas jako czytelników wydań tomikowych oznacza to, że o ile do tej pory każdy tom składał się z trzech kobylastych rozdziałów, to obecnie będą one trochę krótsze, ale będzie ich więcej – około sześciu na tom.