Tanuki-Manga

Ticy Phenyl nie miała w West Genetics łatwego życia. Poniewierana przez koleżanki z klasy, traktowana na przemian jak popychadło, ofiara i służąca, z typowo japońską obojętnością pogodziła się z tą rolą i nie przychodziło jej nawet do głowy, by próbować cokolwiek zmienić. Taka karma, jak to mówią. Powodem tychże prześladowań było posiadanie przez nią zerowej liczby punktów i tym samym ostatnie miejsce w klasie. Powód dobry jak każdy inny, a w będącym połączeniem koszar i szkoły West Genetics aż za dobry, by z niego nie skorzystać.

Pewnego dnia do tej samej klasy trafia nowa uczennica – Chiffon Fairchild. Również ma zero punktów, a na dodatek dostaje wspólny pokój z pogardzaną Ticy (z którą nikt do tej pory nie chciał mieszkać). Jej pogodne usposobienie, którego symbolami są charakterystyczny uśmiech i zmrużone oczy, od początku wydaje się coś skrywać, ale nikt nie zwraca na to uwagi. Prześladowczynie Ticy próbują początkowo przekabacić nową na swoją stronę, a gdy to się nie udaje, postanawiają zmusić Ticy do pomocy w upokorzeniu jej. Tymczasem zbliża się kolejny turniej, który ma wyłonić najsilniejsze Pandory. Najpoważniejszymi kandydatkami do zwycięstwa są Elizabeth Mably i Arnett McMillian, jednak przebieg turnieju będzie o wiele bardziej dramatyczny niż ktokolwiek by przypuszczał.

Chiffon od pierwszego pojawienia się była, obok Elizabeth, moją ulubioną bohaterką Freezing, toteż ucieszyło mnie, gdy dowiedziałem się, iż doczekała się oddzielnej manhwy, poświęconej jej historii. Uśmiechnięta, z wiecznie przymkniętymi oczami, o spokojnym, podobnym usposobieniu, miała w sobie zawsze coś tajemniczego. Spowijająca ją aura i przydomek „Uśmiechnięty Potwór” przywodziły nieco na myśl Retsu Unohanę z Bleach. Finał Freezing Vibrations, który był jednym wielkim tour de force Chiffon, sprawił, że polubiłem ją jeszcze bardziej.

Niestety, Freezing First Chronicle nieco rozczarowuje. Liczyłem po cichu, że rzecz skupi się na przeszłości Chiffon z czasów, zanim jeszcze trafiła do West Genetics, oraz wyjaśni nieco lepiej naturę jej mocy. Zamiast tego manhwa koncentruje się na Ticy – to ona jest w istocie główną bohaterką, zaś Chiffon, choć pozostaje postacią bardzo ważną, dopiero w finale pokazuje pazurki (i to bardzo dosłownie). Ma to pewne uzasadnienie, gdyż obecnie Ticy ma szansę stać się we Freezing naprawdę znaczącą postacią, ale jednak szkoda, że nie poznaliśmy na przykład okoliczności, w których Chiffon stała się anti­‑Novą.

Sama historyjka mieści się w klasycznej konwencji szkolnych opowiastek o prześladowaniu, jakich wiele w japońskim komiksie. Niestety, zabrakło tu pewnego umiaru, przez co prześladowczynie Ticy są przerysowane i groteskowe w swojej złośliwości. Nie zabrakło natomiast fanserwisu, chociaż mam wrażenie, że jest go jednak trochę mniej niż w pierwszej serii anime – inna bajka, że bywa dla odmiany ciut odważniejszy. Kreska prezentuje się całkiem ładnie, choć projekty postaci nie zawsze trafiają w moje gusta – np. Elizabeth wygląda momentami zbyt dziecinnie – niemniej trzeba pamiętać, że akcja Freezing First Chronicle rozgrywa się przed wydarzeniami znanymi z anime i głównej manhwy.

To króciutka, jednotomikowa, ale pomimo pewnych wad warta jednak uwagi historyjka. Nieznacznie rozwija postać Chiffon (a szkoda…), za to wyraźnie pogłębia wizerunek Ticy, dodaje też kilka elementów do kreacji Elizabeth (m.in. pokazując pierwsze spotkanie na polu walki jej i Chiffon), a także proponuje inne spojrzenie na stosunki panujące w West Genetics. Dlatego, jeśli komuś podobała się manhwa albo anime (choć powiedzmy sobie uczciwie, pierwsza seria była słabiutka, dopiero druga wydobyła z tej produkcji potencjał), może z czystym sumieniem sięgnąć po tę opowiastkę.