Tanuki-Manga

Działając pod przymusem i w obawie o życie towarzyszy podróży, Niesio pozwala się pojmać księciu Bonchien Nicoli La Tasty Peach Uralis (w skrócie Bon) i jego żołnierzom, którzy eskortują go wraz z Kahaku do stolicy królestwa, Uralis. Tam zostaje przyjęty w pałacu w iście królewski sposób i poznaje rodzinę księcia. Nie zamierza jednak nadużywać ich gościnności, ponieważ, pomny doświadczeń, wie, że jego dłuższa obecność w jednym miejscu przyciąga kołatników, a wraz z nimi śmiertelne niebezpieczeństwo dla okolicznych mieszkańców. W dalszej podróży do Niesia i Kahaku dołącza książę Bon, pragnący swoimi dokonaniami zmienić wolę ojca, który pozbawił go prawa do sukcesji tronu. Księciu towarzyszy nieodłączna armia, mająca służyć pomocą w przypadku ewentualnej potyczki z kołatnikami.

Wspólna wyprawa Niesia i Bona obfituje w emocjonujące przygody, więc pod tym względem tom ósmy utrzymuje dobry poziom wyznaczony przez poprzednie części historii. Znalazła się też chwila na refleksję nad różnymi aspektami ludzkiej natury. Prawdziwą mieszankę wybuchową stanowi postać księcia. Z pewnością wymyka się on wielu schematom kreowania bohaterów i może przez to budzić sprzeczne emocje. Jednakże nawet jeśli aparycja, temperament i determinacja Bona w dążeniu do bycia podziwianym początkowo zniechęcają, to warto przyjrzeć się mu nieco dokładniej, by poznać odpowiedź na pytanie postawione w tym tomie: dlaczego mimo powyższego poddani kochają swojego księcia?

Tymczasem na Niesia czekają kolejne niełatwe wyzwania. Wprawdzie dzięki skutecznej strategii przemieszczania się z miejsca na miejsce udaje mu się do tej pory unikać ataków kołatników, ale okazuje się, że problemy o ludzkim, przyziemnym charakterze również mogą dać się we znaki. Po pierwsze, przyjdzie mu zgłębić zagadnienie miłości, której rozwój miał już okazję obserwować w przeszłości. Tym razem jednak nie tylko będzie bardziej osobiście zaangażowany w to doświadczenie, ale zetknie się również z fizycznym aspektem tego uczucia, co stanie się małą okazją do rozważań, czy z uwagi na zdolność do zmiany postaci dominująca jest u niego natura kobieca, czy raczej męska. Drugie, zdecydowanie bardziej wymagające wyzwanie stanowić będzie konfrontacja nieśmiertelnego z instytucją przypominającą znaną nam z historii inkwizycję. Oczekiwanie na wynik bezwzględnego procesu, którego podmiotami (choć właściwszym słowem byłoby: „przedmiotami”) staną się bohaterowie, z pewnością dostarczy czytelnikom wiele emocji.

Trudno byłoby spodziewać się na okładce omawianego tomu kogoś innego niż książę Bon. Prezentuje się on okazale w miejscu, o którym zawsze marzył, w towarzystwie członków rodziny i pewnej młodej damy. Z pewnością nie wszystkim przypadnie do gustu taki projekt postaci, a niektórych czytelników może wręcz razić, jednakże kreacja tego bohatera rekompensuje ewentualne negatywne wrażenia estetyczne. Poza tym od strony technicznej komiks prezentuje się przyzwoicie. Dostrzegalna jest jednak mniejsza dbałość o szczegóły tła. Oczywiście, rysunki nadal wyglądają realistycznie i nie ma wątpliwości, gdzie rozgrywają się zdarzenia. Być może wygląd otoczenia spowodowany jest skoncentrowaniem się autorki na bohaterach i chęcią podkreślenia przygnębiającego klimatu towarzyszącego choćby procesowi inkwizycyjnemu. Próżno jednak szukać tym razem dopracowanych elementów przyrody czy wymyślnych kształtów przyjmowanych przez kołatników.

Polskie wydanie ósmego tomu nie budzi zastrzeżeń. Papier jest dobrej jakości, a druk nasycony. Nie dopatrzyłam się błędów w przekładzie.